Η «Απόφαση του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ «Για τα καθήκοντα του Κόμματος μέχρι το 18ο Συνέδριο» εκτιμούσε: «Η ισχυροποίηση του Κόμματος κρίνεται και από τη δουλειά του στη νεολαία [...].
Το Κόμμα χρειάζεται να συμβάλει, ώστε τα προβλήματα και οι σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας να γίνουν υπόθεση ευρύτερα του εργατικού κινήματος. Να δώσει συγκεκριμένη στήριξη και προοπτική στους αγώνες της και ώθηση στη συμπόρευση της νεολαίας με το λαϊκό κίνημα στην πάλη για τα βασικά προβλήματα της δουλιάς, της μόρφωσης, του πολιτισμού, και του αθλητισμού. Να αντιπαλέψει τους παράγοντες που καλλιεργούν την εξαγορά συνειδήσεων, τη χυδαία εκμετάλλευση των άνεργων νέων, την παραπληροφόρηση, τον αντικομμουνισμό, τη συκοφάντηση των αγωνιστικών αξιών, της σύγχρονης ιστορίας των λαών και του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα. Να γνωρίσει η νέα γενιά την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ, του Δημοκρατικού Στρατού, τις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού και τη συμβολή του ΚΚΕ. Τα ιδανικά, τις αξίες και την προσφορά του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε στον 20ό αιώνα».
Στη συνέχεια η ΚΕ του ΚΚΕ υλοποίησε την απόφαση του Συνεδρίου για σύγκληση Πανελλαδικής Κομματικής Συνδιάσκεψης για τη νεολαία, που στόχευε να αποτελέσει και το σημείο στροφής στον τομέα αυτό.
Σίγουρα είναι ακόμη μακρύς ο δρόμος, αλλά τα βήματα που έγιναν επιτρέπουν να βλέπουμε και προς τα πίσω την ευθεία.
Δύο χρόνια μετά το 17ο Συνέδριο, η Συντακτική Επιτροπή της ΚΟΜΕΠ μπορεί κι αυτή, μαζί με την ΚΕ και τα άλλα Τμήματά της, να δει προς τα πίσω και προς τα εμπρός τη νέα ευθεία στη δουλειά γενικά με τη νεολαία και γιατί όχι ειδικότερα με την κοπέλα και τη νέα γυναίκα, σκεπτόμενη δημιουργικά και την με αιματηρούς αγώνες καθιερωμένη 8η Μαρτίου, ως αγωνιστική ημέρα για την ισοτιμία της γυναίκας.
Από αυτές τις αναγκαιότητες εμπνευσθήκαμε την ύλη της ΚΟΜΕΠ για το τεύχος Νο 2, Μαρτίου-Απριλίου 2007. Με την πρώτη θεματική ενότητα του παρόντος τεύχους επιλέξαμε να ρίξουμε φως στις σελίδες ιστορίας του ΚΚΕ και της Κομμουνιστικής Διεθνούς, τις αφιερωμένες στην 8η Μαρτίου, ως ορόσημο της κομματικής δουλειάς στις γυναίκες.
Διαπιστώνουμε ότι περικλείουν ολοζώντανα μηνύματα για το σήμερα και το αύριο. Δίνουν πλούσιο, επίκαιρο περιεχόμενο για την εξειδίκευση της δουλειάς μας στις γυναίκες, περιέχουν αιτήματα για τις κοπέλες, τις νέες γυναίκες, που διατηρούν και σήμερα την αξία τους, που κάνουν αναγκαία και επίκαιρη την ανάγκη για ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας.
Η δεύτερη θεματική ενότητα επικεντρώνεται σε ζητήματα που αφορούν την ανάπτυξη των νέων, μορφωτική, παιδαγωγική, κοινωνική. Είναι περίοδος που πραγματοποιείται η τρίμηνη πολιτική καμπάνια του Κόμματος για την Παιδεία, με στόχο την πλατιά διάδοση και συζήτηση των θέσεών του για το περιεχόμενο της παιδείας. Η ΚΟΜΕΠ, ως θεωρητικό-πολιτικό περιοδικό της ΚΕ του ΚΚΕ, επιχειρεί να εξειδικεύσει την αρθρογραφία της στο δίπτυχο παιδεία - προσωπικότητα.
Δημοσιεύουμε άρθρο που αναλυτικά αναπτύσσει πώς ο αγνωστικισμός ως φιλοσοφικό ρεύμα μετουσιώνεται σε παιδαγωγική όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, γιατί και πώς εξυπηρετεί τις αντιλαϊκές ρυθμίσεις που προωθούνται, πώς σχετίζονται με τις αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα και στην ΕΕ.
Και τα υπόλοιπα θέματα αυτής της ενότητας αντλούνται από τη σύγχρονη έκφραση των προβλημάτων και των κοινωνικών απαιτήσεων των νέων, όπως είναι -όπως θα έπρεπε να είναι- η παιδεία τους στην αποκλειστικά και ολοκληρωτικά δημόσια και δωρεάν υποχρεωτική, γενική, ενιαία δωδεκάχρονη βαθμίδα της. Δημοσιεύουμε άρθρο στελέχους του Κόμματος, χρεωμένου στην ΚΝΕ με τη δουλειά στους μαθητές και στις μαθήτριες. Περιλαμβάνει προβληματισμούς για τη λειτουργία, τη σταθερότητα, την αυτοτέλεια και τη δομή του μαθητικού κινήματος, συμπυκνώνοντας την πείρα από τις μαθητικές κινητοποιήσεις της φετινής σχολικής χρονιάς.
Αυτή η προσπάθεια γίνεται σε μια χρονική περίοδο που είναι ανεβασμένο το θερμόμετρο του ενδιαφέροντος, της αντίστασης και διεκδίκησης ενάντια στα τεκταινόμενα στο εκπαιδευτικό σύστημα όλων των βαθμίδων, που το κοινωνικό πρόβλημα της παιδείας απασχολεί όλο και πιο συλλογικά και ενεργητικά τις ταξικά προσανατολισμένες δομές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, μαζικές οργανώσεις γονέων, γυναικών και άλλες.
Είναι μια χρονική περίοδος που επιχειρείται η νέα θεσμική κατοχύρωση -νομοθετική και συνταγματική- δομών, λειτουργίας και περιεχομένου σε όλες τις βαθμίδες και τις κατευθύνσεις της εκπαίδευσης με στόχο την προσαρμογή στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου: κατάργηση των όποιων φραγμών ή περιορισμών στην άμεση επιχειρηματική δράση του κεφαλαίου στην παιδεία ή στην άμεση παρέμβασή του στη διαμόρφωση του περιεχομένου της παιδείας, προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στην ανάγκη του κεφαλαίου για μισθωτούς και μισθωτές με ορισμένες σύγχρονες πρακτικές γνώσεις χωρίς την απαιτούμενη φροντίδα για το γνωσιακό τους υπόβαθρο, αφού αυτό θα «κόστιζε» στην κεφαλαιοκρατική εξουσία. Με άλλα λόγια, γρήγορα το σχολείο να εκπαιδεύσει, π.χ. στο χειρισμό ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή τσέπης, χωρίς να δώσει γνώσεις για το τι είναι η πληροφορική, ποια η ιστορία της ανάπτυξής της ως επιστήμης, ποια η σχέση των νέων επιστημονικών επιτευγμάτων με τις νέες τεχνολογικές εφαρμογές και άλλα.
Οι πολλοί και οι πολλές, τα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών αυτοαπασχολούμενων, ημεδαπών και αλλοδαπών, αποκλείονται από αυτές τις απαραίτητες και σύγχρονες γνώσεις. Το ίδιο συμβαίνει με το γνωσιακό υπόβαθρο άλλων επιστημών, ακόμη περισσότερο σε ό,τι αφορά τη γλώσσα, το εργαλείο κατώτερων και ανώτερων μορφών επικοινωνίας, οργάνωσης και έκφρασης της σκέψης, της ικανότητας γενίκευσης, επομένως και κρίσης, εξαγωγής συμπερασμάτων.
Κι όλ' αυτά γιατί το κεφάλαιο και η εξουσία του, τα κόμματα που το υπηρετούν εναλλακτικά στη διακυβέρνηση, αντιμετωπίζουν την εργατική δύναμη ως μέρος των μηχανημάτων που έχει στην ιδιοκτησία του.
Εδώ βρίσκεται όλη η βαθιά και συγκαλυμμένη αντίφαση μεταξύ του ιστορικά νέου επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και των στενών, ιστορικά ξεπερασμένων, υφιστάμενων σχέσεων παραγωγής που τις περιορίζουν, φρενάρουν την περαιτέρω ανάπτυξής τους, ακόμη και τις καταστρέφουν.
Αυτή η καταστροφή είναι που σήμερα, στον υπερώριμο καπιταλισμό, είναι ακόμη πιο βαθιά κρυμμένη απ' ό,τι στον πρώιμο ή στο σχετικά λιγότερο αναπτυγμένο καπιταλισμό. Το γεγονός ότι η σημερινή καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων -με πρώτη και κύρια την εργατική- δε φαίνεται αποκλειστικά ή κυρίως με την απόλυτη πείνα και εξαθλίωση, ίσως είναι αυτό που κάνει πιο δύσκολη τη διαδικασία αφύπνισης των μαζών, την ανάπτυξη της ταξικής συνείδησης και για νέα τμήματα της εργατικής τάξης (π.χ. μισθωτοί εργαζόμενοι στον κλάδο της πληροφορικής). Κάνει όμως πιο απαιτητική τη δουλειά της πρωτοπορίας, την έμπρακτη επιβεβαίωσή της.
Πώς ακριβώς παρεμβάλλονται οι μηχανισμοί της άρχουσας τάξης -ιδεολογικοί, παιδαγωγικοί, καταναγκαστικοί- για την ενσωμάτωση των νέων στο σύστημα, ακόμη από την μαθητική τους ηλικία; Πώς κατασκευασμένες ερμηνείες «συμπεριφοράς» της νεολαίας συνιστούν μέρος αυτών των μηχανισμών που εξυπηρετούν το σύστημα; Γιατί διαμορφώνονται και προβάλλονται αντιεπιστημονικές θεωρίες περί αύξησης της «παραβατικότητας» των νέων; Τι είναι «παραβατικότητα»; Γιατί κατασκευάστηκε μια τέτοια έννοια, ικανή να χωρέσει ως «αντικοινωνική» συμπεριφορά κάθε αντίδραση και αντίσταση με ταξική αφετηρία; Σε τελευταία ανάλυση, ποιος ο χαρακτήρας του δικαίου σε μια ταξική κοινωνία; Είναι μερικά ερωτήματα όπως αντλούνται από τη σύγχρονη ιδεολογική πάλη. Η ΚΟΜΕΠ επιχειρεί να απαντήσει σε αυτά με τη διαλεκτική-υλιστική μέθοδο και τη θεωρία του επιστημονικού κομμουνιστικού.
Η Συντακτική Επιτροπή της ΚΟΜΕΠ και οι συγγραφείς των άρθρων, έχουμε επίγνωση των δυσκολιών του εγχειρήματος. Το θέμα δεν είναι μόνο να επαναλάβουμε δοκιμασμένες θεωρητικές θέσεις, αλλά με αυτές να εξηγήσουμε σύγχρονα φαινόμενα που απαιτούν και ιδιαίτερες επιστημονικές γνώσεις, όπως ψυχολογίας, απαλλαγμένες από τις μεθοδολογικές στρεβλώσεις της αστικής ιδεολογίας. Οι νέοι μαρξιστές επιστήμονες συχνά στερούνται σύγχρονης ή και παλιότερης ανάλογης εξειδικευμένης μαρξιστικής βιβλιογραφίας.
Η ΚΟΜΕΠ ανοίγει αυτά τα θέματα και ως προτροπή για μια πιο συλλογικά δομημένη και σταθερά αναπτυσσόμενη διερεύνησής τους.
Σήμερα, για το Κόμμα μας, για κάθε κομμουνιστικό κόμμα στη χώρα του και σε συνεργασία μέσα στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, προβάλλει ενιαία, παράλληλα με την επαναστατική δράση, το καθήκον να είναι φορέας ανάπτυξης της μαρξιστικής θεωρίας, να αφομοιώνει τα νέα επιστημονικά επιτεύγματα, ώστε ν' αναπτύσσει τον επιστημονικό κομμουνισμό. Σε αυτό το καθήκον η ΚΟΜΕΠ πρέπει να έχει τη δική της συμβολή. Και από τις σελίδες της Σύνταξης θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε στους φίλους και φίλες αναγνώστριες ότι μια μορφή στήριξης αυτής της προσπάθειας είναι η εξασφάλιση ενός αναπτυσσόμενου αριθμού κυκλοφορίας των εκδόσεων της ΚΟΜΕΠ με τη διάδοση και την αξιοποίηση του υλικού που περιέχει. Η διακίνηση της ΚΟΜΕΠ, ιδιαίτερα στους νέους εργαζόμενους, στους εργαζόμενους σπουδαστές και στους φοιτητές και στις φοιτήτριες, στις νέες και τους νέους επιστήμονες, στους εκπαιδευτικούς, είναι προϋπόθεση για τη συνέχιση και ανάπτυξη αυτής της εξειδικευμένης προσπάθειας.
Με αυτή την ευκαιρία θα υπενθυμίζαμε ότι η καλύτερη μορφή στήριξης της ΚΟΜΕΠ είναι ο κάθε αναγνώστης και η κάθε αναγνώστρια να ανανεώσει την ετήσια συνδρομή του, να εξασφαλίσει μια νέα συνδρομή, να διακινήσει την ΚΟΜΕΠ σε μια ή ένα σύντροφο, συναγωνιστή, συνάδελφο, συμφοιτητή, φίλο. Εκτός όλων των άλλων, η ΚΟΜΕΠ είναι χρήσιμη και γιατί δημοσιεύει συγκεντρωμένα τα κομματικά ντοκουμέντα ενός διμήνου, υλικό διαχρονικής χρήσης στη δουλειά κάθε κομμουνιστή και κομμουνίστριας. Σε αυτό το τεύχος δημοσιεύονται τα ντοκουμέντα της περιόδου 19.12.2006 έως 9.2.2007.