Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Βασικές εκτιμήσεις και συμπεράσματα από τη μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών και τα αποτελέσματά τους και στους δύο γύρους, στις 8 και 15 Οκτώβρη 2023


Aπό τα βασικά καθήκοντα του 21ου Συνεδρίου ήταν, μέσα από ένα 
σύνολο ιδεολογικοπολιτικών μέτρων και κατευθύνσεων, να ενι-
σχυθεί ο ρόλος του Κόμματος ως οργανωμένης ιδεολογικοπολιτικής πρωτοπορίας και στην καθοδήγηση και οργάνωση της πάλης του λαού. Αυτό αποτελεί βασικό κριτήριο της δουλειάς μας. Αφορά πρώτα απ’ όλα τα βήματα που κάνουμε στη λειτουργία και δράση των οργάνων και των ΚΟΒ, σ’ αυτή την κατεύθυνση, τρία χρόνια μετά το 21ο Συνέδριο.

Η δράση του Κόμματος και οι εκλογικές μάχες δόθηκαν σε συνθήκες που μεγάλα γεγονότα (Τέμπη, πλημμύρες, φωτιές, πόλεμος κλπ.) ανέβαζαν το πολιτικό ενδιαφέρον σε πολύ πλατύτερο κόσμο από αυτόν που συνήθως απευθυνόμαστε.

Έχουμε κάνει βήματα στην εκλαΐκευση, προπαγάνδιση στρατηγικών θέσεων, πρωτοπόρας δράσης, διευρύνοντας τη συσπείρωση γύρω από το Κόμμα, σε μέτωπα πάλης που εκφράστηκαν και στις εκλογικές αναμετρήσεις των βουλευτικών και των τοπικών εκλογών.

Επίσης, την όλη δουλειά πρέπει να διαπερνά η εκτίμηση για την πορεία των εξελίξεων, γιατί αυτές επιδρούν στην πάλη που διεξάγει το Κόμμα για τη ζωή, τα δικαιώματα του λαού. Δηλαδή, εξελίξεις που δείχνουν ότι διανύουμε μια νέα δύσκολη και απαιτητική περίοδο, δρώντας σε συνθήκες όπου στην περιοχή εξελίσσονται δυο πολεμικά μέτωπα (Ουκρανία - Μ. Ανατολή/Γάζα) στα οποία είναι βαθιά κι επιθετική η ελληνική πολιτική, οικονομική και στρατιωτική εμπλοκή.

Ταυτόχρονα έχουμε τη γενικότερη οικονομική αστάθεια, με ύφεση και ενδεχόμενη κρίση. Αυτή η κατάσταση συμβάλλει στην ανάγκη για ταχύτερη υλοποίηση από την κυβέρνηση, με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων, των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και αντιλαϊκών προαπαιτούμενων για την εκταμίευση από το Ταμείο Ανάκαμψης που έχει ανάγκη το κεφάλαιο στα πλαίσια του διεθνούς ανταγωνισμού, για να κατοχυρώσει θέσεις, να εξασφαλίσει νέα κέρδη.

Παίρνουμε υπόψη μας ότι στο έδαφος των προαναφερόμενων εξελίξεων γίνονται διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα που εκφράζονται και με τη διαπάλη, που βρίσκεται σε εξέλιξη, για την αναδιαμόρφωση του σοσιαλδημοκρατικού αλλά και του οπορτουνιστικού χώρου. Σκοπός τους είναι η συγκρότηση ισχυρού πολιτικού πόλου, που θα αποτελεί αξιόπιστη, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, κυβερνητική εναλλακτική λύση.

Αυτές οι διεργασίες θα έχουν γενικότερη αντανάκλαση κι επίδραση.

Επιδιώκεται να εγκλωβιστεί και να χειραγωγηθεί ο εργαζόμενος λαός, να περιοριστεί και να ανακοπεί η παραπέρα ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, να μπουν εμπόδια για να μην ενισχυθούν ο ρόλος του Κόμματος, ο προσανατολισμός της πάλης του λαού ενάντια στους πραγματικούς υπεύθυνους, που είναι το κεφάλαιο και η εξουσία του.

Όμως, ταυτόχρονα, ισχύει η εκτίμηση ότι συνυπάρχουν οι δυνατότητες με τις δυσκολίες. Η ίδια η δράση του Κόμματος μπορεί να αξιοποιείται, ώστε να δημιουργεί νέες δυνατότητες. Να αντιμετωπίζει δυσκολίες. Να ξεπερνά εμπόδια.

Επομένως, η ενίσχυση της ιδεολογικής, πολιτικής παρέμβασης του Κόμματος αποκτά ιδιαίτερη σημασία.

Σε μια περίοδο που αντικειμενικά οξύνεται η ιδεολογική-πολιτική διαπάλη, προβλέπεται να κλιμακωθεί η επίθεση στο Κόμμα, με παλιές και νέες μεθόδους. Θα επιχειρηθεί, τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την εργοδοσία, να μπουν εμπόδια στη δουλειά μας, κυρίως στο κίνημα. Θα επιχειρηθεί, επίσης, και από αστικές πολιτικές δυνάμεις και από οπορτουνιστές, να συνάψουν μέτωπο ενάντια στο Κόμμα, στο ΠΑΜΕ, στις άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις στο κίνημα, στα ψηφοδέλτια που στηρίζουμε.

Έχουμε πείρα και αυτοπεποίθηση. Χωρίς να υποτιμάμε την κλιμάκωση της αναμέτρησης, αλλά και τις δυσκολίες των άλλων δυνάμεων, επιχειρούμε να έχουμε την πρωτοβουλία, να βρισκόμαστε μπροστά στην οργάνωση της πάλης και στη διαμόρφωση πλατιών αγωνιστικών δεσμών. Έχουμε αρκετά παραδείγματα που δείχνουν, με όλα τα μπρος-πίσω, ότι εξελίσσεται η συμπόρευση εργαζομένων, λαϊκών δυνάμεων με το Κόμμα.

Βασικό είναι να κατανοηθεί παντού, αλλά και συγκεκριμένα, ότι το επόμενο διάστημα έχουμε ως καθήκον, έμπρακτα, εκεί που οξύνονται τα εργατικά και άλλα λαϊκά προβλήματα, να βρεθούμε στην πρώτη γραμμή στην οργάνωση της πάλης.

Αυτή η εκτίμηση και η κατεύθυνση πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί με βάση το χώρο ευθύνης της κάθε ΚΟΒ, τη γνώση για τα προβλήματα, το σχέδιο για ποια ζητήματα θα παρέμβει η ΚΟΒ το επόμενο διάστημα, ώστε να ενισχύεται το κίνημα οργανωτικά και στον προσανατολισμό του.

Στις ΚΟΒ που έχουν στην ευθύνη τους άλλα κινήματα, αγροτικό, γονείς, εκπαίδευση, φοιτητικό κίνημα κλπ. χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα, γιατί είναι και διαφορετικά τα ζητήματα οργάνωσης, διαπάλης, όπως και οι απαιτήσεις σωστής προσαρμογής της τακτικής μπροστά στις κινητοποιήσεις, π.χ., για τη υγεία, τις πλημμύρες κλπ.

Επίσης, η προετοιμασία για τις Ευρωεκλογές δεν είναι μόνο ή κυρίως οργανωτικό ζήτημα. Σημαντικό ρόλο παίζει ο εξοπλισμός σε στρατηγικά ζητήματα. Να μην τα θεωρήσουμε δεδομένα στις Οργανώσεις. Θέτουμε ορισμένους άξονες:

  • ΕΕ ως διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση και πώς απαντάμε.
  • Η πορεία ενσωμάτωσης ως στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου της ελληνικής αστικής τάξης.
  • Η πείρα των αναδιαρθρώσεων ως στρατηγική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ: Εργασιακά - παιδεία - υγεία - πρόνοια - η κοινωνική θέση της γυναίκας κλπ.
  • Το Ταμείο Ανάκαμψης και τα προαπαιτούμενα.
  • Η προγραμματική μας θέση για αποδέσμευση ως οργανικό στοιχείο της πάλης για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής, να κατακτήσει την εργατική εξουσία.

Με αυτό το περιεχόμενο, να μπαίνει στις εισηγήσεις ποιους στόχους πολιτικούς εκλογικούς θέτει η κάθε ΚΟΒ ως τις Ευρωεκλογές, ποιες πρωτοβουλίες - μέτωπα παρέμβασης βάζει, ο κόσμος που θα μπει στη μάχη, το κράτημά τους.

Άρα, επεξεργαζόμαστε την υλοποίηση του καθήκοντος της ενίσχυσης και διεύρυνσης των ιδεολογικοπολιτικών δεσμών με τον κόσμο που συσπειρώνεται και συμπορεύεται με το ΚΚΕ στο κίνημα, στα διάφορα μέτωπα πάλης και στις πολιτικές αναμετρήσεις. Να δουλεύουμε συστηματικά για την πιο πλατιά διεύρυνση αυτών των δεσμών με λαϊκό κόσμο, με νεολαία, ώστε να ισχυροποιούνται οι γραμμές του Κόμματος και της ΚΝΕ. Ταυτόχρονα φροντίζουμε να υπάρχει:

  • Το σχέδιο στρατολογίας για όλες τις ΚΟΒ.
  • Το σχέδιο ιδεολογικής δουλειάς, των μαθημάτων στις ΚΟΒ και σε οπαδούς.
  • Τα οικονομικά της ΚΟΒ και η επιτυχία της οικονομικής εξόρμησης.
  • Το σχέδιο για δουλειά στη νεολαία και βοήθεια στην ΚΝΕ, με βάση και την πρόσφατη απόφαση για τη βοήθεια των ΕΑΓΣ των ΟΒ της ΚΝΕ.

Η Σύνοδος της ΚΕ πραγματοποιείται μέσα σε αυτό το παραπάνω πλαίσιο, σε αυτές τις οικονομικο-πολιτικές εσωτερικές και διεθνείς εξελίξεις, σε περίοδο συστηματικής πολιτικής και μαζικής δράσης του Κόμματος, έντασης των εργατικών-λαϊκών και νεολαιίστικων αγώνων, επιτάχυνσης των αστικών μεταρρυθμίσεων με μπαράζ νομοσχεδίων από την κυβερνητική πλειοψηφία (σε εκπαίδευση, υγεία, εργασιακά δικαιώματα, εισόδημα εργαζομένων), με πιο ενεργή συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς κι επεμβάσεις, με αποστολές εκτός συνόρων κλπ. Ταυτόχρονα γίνεται σε περίοδο διεξαγωγής των χρονιάτικων ε-α συνελεύσεων των ΚΟΒ, αλλά και προετοιμασίας μας για το πώς με τον καλύτερο τρόπο θα δώσουμε τη μάχη των ευρωεκλογών που θα γίνουν την Κυριακή 9 Ιούνη 2024.

Από τη σκοπιά αυτή, η εισήγηση του ΠΓ στην ΚΕ κάνει προσπάθεια να επικεντρωθεί σε 3 βασικά κεφάλαια-άξονες δράσης:

  • Στον απολογισμό-εκτίμηση της δράσης του Κόμματος, έτσι όπως προκύπτει από τις συνεδριάσεις των οργάνων, των ΚΟΒ και της ΚΝΕ, το προηγούμενο δίμηνο, με βάση την Απόφαση της ΚΕ της 18ης Οκτώβρη που αφορούσε και τα συμπεράσματα από τις μάχες των τοπικών εκλογών αλλά και τις εξελίξεις μέχρι τότε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ιδιαίτερα στην Μέση Ανατολή.
  • Στις εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα, στην προσπάθεια για αναμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας, κυρίως μετά την ήττα και τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, στο φως των εξελίξεων στην ΕΕ, στην ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, για τα οποία απαιτείται παρακολούθηση γιατί συμπαρασύρουν πολλές διεργασίες και καθορίζουν σημαντικές εξελίξεις. Και τέλος,
  • στην προετοιμασία του Κόμματος για τις επικείμενες ευρωεκλογές του Ιούνη 2024.

 

Α. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΒ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΕ ΤΗΣ 18.10.2023 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ 
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΞΕΣΠΑΣΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

1. Στους πίνακες που βρίσκονται στον φάκελο της ΚΕ δίνονται τα βασικά στοιχεία συμμετοχής στις συνεδριάσεις των οργάνων και των ΚΟΒ. Επίσης δόθηκε αναλυτικό παράρτημα με την κωδικοποίηση ζητημάτων που βγαίνουν από τις εκθέσεις των ΓΠ. Να σημειώσουμε ότι ένας μεγάλος αριθμός ΚΟΒ συνεδρίασε 2 φορές για τη συζήτηση των αποτελεσμάτων των εκλογικών αναμετρήσεων, τη δεύτερη με την απόφαση της ΚΕ.

Συνεδρίασαν όλες οι ΕΠ-ΤΕ. Επίσης έχουν συνεδριάσει σχεδόν όλες οι ΚΟΒ.

Οι συνεδριάσεις αυτές συνέπεσαν με τη δράση του Κόμματος ενάντια στον πόλεμο στη Μ. Ανατολή, για τη στήριξη της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού, την καταδίκη του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ κι ενάντια στην ελληνική εμπλοκή. Επίσης η συζήτηση στα όργανα και στις ΚΟΒ εξελίσσονταν ενώ κλιμακώνονταν οι διεργασίες στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας με τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα στοιχεία αυτά έγινε προσπάθεια να αποτελέσουν υλικό των εισηγήσεων για να τροφοδοτηθεί, να γίνει πιο ζωντανή η συζήτηση, να δεθεί καλύτερα με τις απαιτήσεις της οργάνωσης και κλιμάκωσης της ιδεολογικο-πολιτικής αντεπίθεσης του Κόμματος μέσα από ένα νέο κύκλο στοχευμένης πολιτικής δράσης. Από τις εκθέσεις των ΓΠ φαίνεται ότι έγινε τέτοια προσπάθεια, με διαβαθμίσεις, σε όλες τις Τομεακές Οργανώσεις. Η Απόφαση της ΚΕ βοήθησε να επικεντρωθεί η εξέταση της δουλειάς των εκλογικών αναμετρήσεων με τα ενιαία κριτήρια που έθεσε. Αυτό το θετικό βήμα και η συμφωνία που εκφράστηκε με την υπερψήφιση της απόφασης της ΚΕ δεν σημαίνει αυτόματα ότι έχουν αφομοιωθεί σε βάθος από το σύνολο των στελεχών και κυρίως ότι έχουν περάσει ως στοιχεία στην καθοδηγητική δουλειά στον τομέα ευθύνης του καθενός.

Χρειάζεται να επιμείνουμε ώστε να γίνει ένα πιο στέρεο βήμα στο πώς θα δουλεύουμε με τους παράγοντες που συμβάλλουν στην άνοδο του κύρους του Κόμματος, των προϋποθέσεων για να δυναμώνει και να διευρύνεται το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, να γίνεται πιο στέρεη η πολιτική συμφωνία αυτών που στηρίζουν το Κόμμα και τη δράση του στις σημερινές συνθήκες.

Δεν πρόκειται για καινούργιο ζήτημα, όμως οι απαιτήσεις που έχει η μάχη των τοπικών εκλογών (ως προετοιμασία, οργάνωση και διεξαγωγή), σε συνέχεια μάλιστα της διπλής εκλογικής αναμέτρησης των εθνικών εκλογών, αποτέλεσε μεγάλη δοκιμασία για όργανα και στελέχη.

 

2. Σε όλες τις εκθέσεις εντοπίζονται θετικά παραδείγματα όπου αυτή την περίοδο ξεπεράστηκαν όρια προσφοράς για να αντιμετωπιστούν δυσκολίες - προβλήματα από το μεγάλο όγκο πρακτικής - γραφειοκρατικής δουλειάς για να συγκροτηθούν σωστά οι συνδυασμοί της Λαϊκής Συσπείρωσης, μέχρι την προσπάθεια να επεξεργαστούν τα ζητήματα της προπαγάνδας, τα βασικά υλικά σε Περιφέρεια και Δήμο. Μέσα σε αυτή τη διαδικασία αναδείχτηκαν σύντροφοι με ικανότητες στην οργάνωση και διεξαγωγή της μάχης, στην επεξεργασία της διαπάλης, ανέβηκε η συζήτηση στα ΓΠ και σε αρκετά όργανα και ΚΟΒ. Έγιναν βήματα στην προπαγάνδα, στα υλικά μας, στην επεξεργασία και προβολή των θέσεών μας για όλα τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούσαν το χαρακτήρα των τοπικών εκλογών, το ρόλο των Δήμων και των Περιφερειών στη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης κλπ.

Όμως ταυτόχρονα φάνηκαν και τα προβλήματα που παραμένουν, σε μερικές περιπτώσεις οξύνονται κιόλας, όπως και τα κενά, αρκετά από τα οποία εντοπίζονται και στην απόφαση της ΚΕ και απασχόλησαν και τη συζήτηση σε όργανα και ΚΟΒ.

Πιο συγκεκριμένα:

  • Υπήρξαν και αυτή τη φορά αρκετές περιπτώσεις ΤΕ και περισσότερο ΚΟΒ που η συζήτηση ήταν πίσω από τις απαιτήσεις, το πνεύμα και το περιεχόμενο της ΚΕ. Επίσης δεν πρέπει να υποτιμηθούν υπαρκτά προβλήματα κακής προετοιμασίας συνεδριάσεων, πρώτ’ απ’ όλα των εισηγήσεων σε ΤΕ και ΚΟΒ, που εμποδίζουν την πιο ουσιαστική εξέταση της πείρας με βάση τα γενικά συμπεράσματα.
  • Θα χρειαστεί πολύ συχνά να επανερχόμαστε σε καθοδηγητικά συμπεράσματα από τη γενική πείρα του Κόμματος, ενός οργάνου, για να μπορούν να αφομοιώνονται, π.χ., τα ζητήματα της διαπάλης της παρέμβασής μας στο κίνημα, τα ζητήματα σωστής, με βάση τις αρχές μας, λειτουργίας οργάνων και ΚΟΒ.
  • Παραμένει ως ζήτημα και καταγράφεται στις εκθέσεις αρκετών οργανώσεων ότι ατόνησαν στοιχεία συλλογικότητας στη λειτουργία των οργάνων που πρέπει αυτοκριτικά να τα δουν. Ο μεγάλος πρακτικός όγκος της δουλειάς για τις τοπικές εκλογές δεν δικαιολογεί κακούς χειρισμούς, ελλείψεις στις διαδικασίες, στη συζήτηση σε όργανα και ΚΟΒ, που έγιναν πηγή για προβλήματα κομματικού χαρακτήρα (αν και λιγότερα, συγκριτικά με άλλες τοπικές εκλογές). Πρόκειται για προχειρότητα στο στυλ καθοδήγησης που πρέπει να απαλλαγούν από αυτό στελέχη και όργανα.

Η επιστροφή στην «κανονικότητα» για όργανα και ΚΟΒ, με την έννοια της τακτικής λειτουργίας, του θεματολόγιου, του συστηματικού ελέγχου των κομματικών δεικτών, δεν πρέπει να κατανοηθεί ως επιστροφή στη «ρουτίνα» της τυπικής διεκπεραιωτικής δουλειάς. Τώρα μπορούμε περισσότερο και καλύτερα να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις ώστε η συζήτηση των θεμάτων στα όργανα να γίνεται προετοιμασμένα, με ουσιαστική εξέταση της πορείας της κομματικής δουλειάς, με επίκεντρο πώς η ΚΟΒ παίζει το ρόλο της στη νέα φάση της δουλειάς μας.

  • Η συγκρότηση των κομματικών ομάδων σε Δήμους και Περιφέρειες, η επεξεργασία των θεμάτων παρέμβασης και η όξυνση της διαπάλης με τις Δημοτικές και Περιφερειακές αρχές είναι θέματα που τα όργανα πρέπει να λύσουν αυτή την περίοδο. Η «στενότητα» να χρεωθούν σύντροφοι που θα στηρίζουν μια τέτοια δουλειά πρέπει με σχέδιο να αντιμετωπιστεί. Έγιναν σωστές παρατηρήσεις που αφορούν τη συγκρότηση και καθοδήγηση από τα όργανα των κομματικών ομάδων, ώστε να δένεται η δουλειά των εκλεγμένων μας πιο καλά και διεισδυτικά με τις διεκδικήσεις του εργατικού-λαϊκού κινήματος, να ενισχύεται ο ρόλος της μαχητικής εργατικής-λαϊκής αντιπολίτευσης απέναντι στον αστικό κρατικό μηχανισμό και τις συγκεκριμένες αντιλαϊκές πλειοψηφίες στους Δήμους και τις Περιφέρειες.
  • Στα χαμηλά ποσοστά της Λαϊκής Συσπείρωσης σε μια σειρά δήμους, κυρίως επαρχιακούς, επιβεβαιώθηκε από τη συζήτηση ότι επέδρασε σημαντικά το γεγονός των δυσκολιών που έβαλε ο εκλογικός νόμος για τις τοπικές κοινότητες, χωρίς να είναι ο αποκλειστικός λόγος. Πάντως είναι γεγονός ότι κάποιες οργανώσεις έφτασαν τα «αντικειμενικά» τους όρια σε ό,τι αφορά το εύρος των υποψηφίων και των εκλογικών μεταδημοτεύσεων που έκαναν για να πιάσουν τα όρια εγκυρότητας των ψηφοδελτίων.
  • Η παρατεταμένη προσαρμογή στις ανάγκες των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων είχε ως αποτέλεσμα οι εδαφικές Οργανώσεις –σε επίπεδο τομεακών οργάνων και ΚΟΒ– να ατονήσουν ως προς την ευθύνη καθοδήγησης συντρόφων εκλεγμένων στα όργανα μαζικών φορέων του χώρου ευθύνης τους, αλλά και με δυσκολία ή τυπικότητα επανήλθαν μετά τις εκλογές (π.χ. λειτουργία ΔΣ, επεξεργασία του προγράμματος δράσης του φορέα, όχι με καλέσματα-αντίγραφα κεντρικών φορέων κι εκδηλώσεων μέσω viber, συνελεύσεις φορέων, όχι τυπικό καθορισμό εκλογών χωρίς δουλειά επικοινωνίας με τα μέλη του φορέα, με προσπάθεια αξιοποίησης περισσότερο ανθρώπων που γνωρίσαμε την προεκλογική περίοδο κλπ.). Σε τελευταία ανάλυση, να γίνει δηλαδή προσπάθεια ουσιαστική στην κατεύθυνση αξιοποίησης της εκλογικής μας ανόδου και της δράσης μας ως εργατικής-λαϊκής αντιπολίτευσης, στα διάφορα μέτωπα πάλης, στα μαζικά κινήματα, τις μαζικές οργανώσεις κλπ. Όλα αυτά απαιτούν με υπευθυνότητα μεγαλύτερη να εξεταστούν ζητήματα χρεώσεων σε υπεύθυνους - προέδρους φορέων, συγκρότησης κομματικών ομάδων, περιεχομένου δουλειάς και ευθυνών, όχι για υποκατάσταση του ρόλου των ΔΣ κλπ.
  • Παραμένει αποσπασματική και αδύναμη η παρακολούθηση και κυρίως η αντιμετώπιση του αστικού σχεδιασμού στις Περιφέρειες και σε πολλούς Δήμους. Η συγκεκριμένη πρόσδεση των δημοτικών και περιφερειακών αρχών με επιχειρηματικά συμφέροντα, όχι ως διαπιστώσεις αλλά κυρίως ως διαμόρφωση θέσεων, επεξεργασία τακτικής για όξυνση συγκεκριμένα της διαπάλης ταυτόχρονα με την επεξεργασία επιχειρημάτων, θωράκισης των κομματικών δυνάμεων και του πολιτικού περίγυρου του Κόμματος και της ΚΝΕ. Για τα παραπάνω, στην έκθεση του ΓΠ Θεσσαλίας γίνεται η εξής αναφορά: «Φαίνεται ότι πιο δύσκολα κατανοείται ότι την πιο “εξειδικευμένη” γραμμή αντιπαράθεσης θα πρέπει να τη δουλέψει το ίδιο το όργανο ευθύνης στο χώρο, οι αντίστοιχες ΚΟΒ που πρέπει να βοηθηθούν σε αυτό τον προσανατολισμό από τα όργανα. Σε αυτό το ζήτημα εμφανίζεται ένα –με πρώτη ματιά– «αντιφατικό» στοιχείο στη δουλειά μας. Ενώ τόσο οι επικεφαλής στους δήμους όσο και μια σειρά εμπλεκόμενα κατά τόπους στελέχη έχουν πολύ καλή εικόνα για μια σειρά ζητήματα στο χώρο ευθύνης τους (π.χ. προγράμματα, τεχνικά έργα, επιρροή για δουλειά, εξαγορές, σύνδεση με μικρότερες ή μεγαλύτερες επιχειρηματικές πλάτες κλπ.), αυτή η καλή εικόνα δεν συνδέεται με το γενικό πολιτικό άξονα εύκολα. Πολύ πιο δύσκολα γίνεται πρόγραμμα παρέμβασης, οργάνωση δράσης. Είναι θέμα καθοδηγητικό, δικό μας, το δέσιμο αυτών των ζητημάτων, η ενίσχυση αυτού του προσανατολισμού.»
  • Αντίστοιχης σημασίας πρόβλημα είναι η αδύναμη σύνδεση των εξελίξεων, των γεγονότων ως συνέχεια της κομματικής συνδυασμένης δράσης και όχι ως παράθεση καθηκόντων, αλλά που διαπερνούν τη δράση μας ως διαδοχικές μάχες που συμβάλλουν στο ενιαίο καθήκον να συγκεντρώνουμε δυνάμεις. Αυτό φάνηκε και από την ετοιμότητα προσαρμογής και παρέμβασης με βάση τις εξελίξεις (πλημμύρες - φωτιές του καλοκαιριού), που σωστά συγκέντρωσαν την προσοχή των άμεσα εμπλεκομένων οργανώσεων, αλλά και πανελλαδικά, ώστε από καλύτερες θέσεις να προβάλλουμε το ρόλο του Κόμματος ως εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στη στρατηγική του κεφαλαίου και την πολιτική της κυβέρνησης, να μετατρέψουμε σε πολιτική πείρα με όρους ζύμωσης και πράξης το σύνθημα «μόνο ο λαός σώζει το λαό, στο δρόμο της ανατροπής, με ΚΚΕ ισχυρό».
  • Από τα ζητήματα που ξεχωρίζουν ως πείρα στα καθοδηγητικά όργανα αφορούν πλευρές που απασχόλησαν τη συζήτηση σχετικά με τις διεργασίες που υπάρχουν σε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις που συνέπεσαν με τις τοπικές εκλογές ή ακολούθησαν αμέσως μετά. Με διαβαθμίσεις από περιοχή σε περιοχή, η πλειοψηφία των ΚΟ έχει εμπλουτίσει την καταγραφή της με περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν αποσπαστεί από άλλα κόμματα και προσεγγίζουν το Κόμμα. Πρόκειται για ψηφοφόρους κυρίως από τη σοσιαλδημοκρατία. Το ζήτημα τώρα μπαίνει πιο απαιτητικά, δεν αφορά το «κράτημά» τους ως χρέωση, αλλά το περιεχόμενο της ιδεολογικής-πολιτικής δουλειάς, μαζί τους ειδικά, αλλά και τις προϋποθέσεις που διαμορφώνουν τα όργανα και οι ΚΟΒ, ώστε αυτοί να δένονται πιο στέρεα ιδεολογικά-πολιτικά με το Κόμμα.
  • Άλλη πλευρά του ίδιου ζητήματος αφορά και την εκλογική συμπεριφορά ενός τμήματος κυρίως ψηφοφόρων στις βουλευτικές εκλογές ή και συμπορευόμενων στο κίνημα, που στις δημοτικές έκαναν διαφορετική επιλογή, ψήφισαν αντίπαλα ψηφοδέλτια. Όλος αυτός ο κόσμος είναι δίπλα μας, παλεύουμε μαζί του, κουβαλάει διάφορα, έχει ερωτήματα και πρέπει η δουλειά μας μαζί του να αποκτήσει βάθος και συνέχεια. Η διαδικασία απόσπασης εργατικών-λαϊκών δυνάμεων από την επιρροή των αστικών κομμάτων και τον οπορτουνισμό είναι σύνθετη, γι’ αυτό χρειάζεται στοχοπροσήλωση, να προσεγγίζουμε αυτόν τον κόσμο μέσα στο κίνημα, με επεξεργασία της αντιπαράθεσης. Να καταφέρουμε να συζητιέται αυτός ο σχεδιασμός στις ΚΟΒ. Να υπολογίσουμε επίσης ότι ένα τμήμα τέτοιων ανθρώπων δεν είναι συνηθισμένος να συμμετέχει στην πολιτική δράση με τον τρόπο και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί το Κόμμα. Δεν έρχεται εύκολα σε συσκέψεις, πολύ περισσότερο όταν έχουν γενικό χαρακτήρα. Ούτε εύκολα μπαίνουν σε όλα τα μέτωπα πάλης. Απαιτεί προσπάθεια, κόσμος που είχε μάθει να περιμένει τις λύσεις από τα «πάνω» και έξω από τη δική του δράση, να ενταχθεί στην πάλη. Γι’ αυτό κάθε ΚΟ χρειάζεται να δει συγκεκριμένα με ποιες υποδομές δουλεύει, τι σχέδιο παρέμβασης διαμορφώνει, πώς εμπλουτίζει στις μορφές και στο περιεχόμενο τη δραστηριότητά της για να «τραβάει» και να «δένει» νέο κόσμο, να ισχυροποιεί τους πολιτικούς δεσμούς με τον περίγυρό της.
  • Ως αδύναμη εκτιμιέται από όλες τις εκθέσεις η βοήθεια στην ΚΝΕ και η δουλειά στη νεολαία, στοιχείο που δείχνει ότι οι απαιτήσεις να δυναμώσει η πολιτική δουλειά του Κόμματος στη νεολαία με συγκεκριμένους στόχους πρέπει να απασχολήσει ως αυτοτελή ενότητα στο σχεδιασμό της πολιτικής δράσης όλων των ΚΟ.
  • Ξεχωριστά παρακάτω αναφέρονται ορισμένα στοιχεία που εκτιμά το Γραφείο του ΚΣ της ΚΝΕ για τη δράση της οργάνωσης για τις τοπικές εκλογές:

«Το ΚΣ, τα ΣΠ και τα ΤΣ συζήτησαν την Απόφαση της ΚΕ για την εκτίμηση της μάχης των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών μαζί με την Απόφαση της ΚΕ για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Οι αποφάσεις υπερψηφίστηκαν ομόφωνα. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στην έντονη διαπάλη στους χώρους νεολαίας με αφορμή την κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Παλαιστίνη, τον προγραμματισμό δράσης της ΚΝΕ για αυτά τα ζητήματα αλλά και συνολικότερα. Υπήρχαν πολλά ερωτήματα από στελέχη και μέλη της Οργάνωσης που έγινε προσπάθεια να απαντηθούν. Εκτιμήσαμε πως πέρα από την αντικειμενική άγνοια γύρω από το Παλαιστινιακό ζήτημα που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και στις δικές μας δυνάμεις, χρειάστηκε να δώσουμε βάρος στη προσπάθεια αφομοίωσης των στρατηγικών επεξεργασιών του Κόμματος. Συνολικά, στην εξέταση των καθοδηγητικών ζητημάτων, στον προγραμματισμό της δουλειάς πάνω σε συγκεκριμένες εξελίξεις που διαμορφώνουν τη στάση και τον προβληματισμό της νεολαίας απασχόλησε το υψηλό ποσοστό της αποχής στις εκλογές, το πώς εντοπίζουμε και επιβεβαιώνουμε την άνοδο ενός ρεύματος αμφισβήτησης στην κυρίαρχη πολιτική στους χώρους που παρεμβαίνουν οι Οργανώσεις της ΚΝΕ, τις απαιτήσεις που υπήρχαν στην αντιπαράθεση γύρω από βασικά ζητήματα. Εκτιμάμε, πως ενώ ήρθε σημαντική-“ζωντανή” πείρα για τα παραπάνω –για παράδειγμα σχετικά με την προσπάθεια να πείσουμε κόσμο που ψήφιζε προηγούμενα ΣΥΡΙΖΑ ή και ΠΑΣΟΚ–, αδύναμα απασχολούν η καθοδηγητική δουλειά και ο αντίστοιχος σχεδιασμός ώστε να βοηθάμε στη διεύρυνση των δεσμών, να δουλεύουμε και να αξιοποιούμε τον παραπάνω κόσμο που γνωρίσαμε, την προσωποποιημένη δουλειά κλπ. Στη βάση των εκτιμήσεων της ΚΕ χρειάζεται να εντοπίσουμε αδυναμίες που είχαμε και αφορούν κυρίως την καθυστέρηση στην οργάνωση της εκλογικής δουλειάς και στη μαζική παρέμβαση με τα κριτήρια ψήφου στη νεολαία. Επιγραμματικά: Τα Φεστιβάλ συνέβαλαν να σπάσει το «σιωπητήριο» που επέβαλαν τα αστικά κόμματα και ΜΜΕ. Ήταν σωστή η διαμόρφωση χώρων, οι χαιρετισμοί υποψηφίων της Λαϊκής Συσπείρωσης. Αδύναμα συνδυάστηκε το πολιτικό άνοιγμα για το Φεστιβάλ με το κλείσιμο ψήφου, χωρίς να υποτιμάμε πως όσα συζητούσαμε μαζικά μέσα στη νεολαία διαμόρφωναν κριτήριο και για τις τοπικές εκλογές (π.χ. για την πολιτική προστασία κ.ά.). Τα κεντρικά υλικά (10 λόγοι) βοήθησαν, όμως καθυστερήσαμε να δουλέψουμε πιο συγκεκριμένα τα επιχειρήματα και τα υλικά μας στη νεολαία από τον Α΄ γύρο, στοχεύοντας τη μεγάλη αποχή. Στο Β΄ γύρο, που το κάναμε στους μαθητές Γ΄ Λυκείου, κερδίσαμε ψήφους. Η επιτροπή προπαγάνδας του ΚΣ είχε ουσιαστική συμβολή στην προπαγάνδα μας για την Περιφέρεια Αττικής και στο Β΄ γύρο. Συνολικά η πιο στοχευμένη δουλειά με τη χαρτογράφηση, με λίστα απεγκλωβισμού στο Β΄ γύρο και από λίγες οργανώσεις στον Α΄ γύρο αποδεικνύει ότι υπήρχαν περιθώρια να αποσπάσουμε περισσότερους νέους, κυρίως από την αποχή. Μέσα στις εκλογικές μάχες ενισχύθηκε η παρουσία των συντρόφων από σπουδάζουσα και κλαδικές στις γειτονιές, όμως δεν έχουμε κάνει ουσιαστικό βήμα στην οργανική ένταξη αυτών των μελών στη δουλειά στο έδαφος, είναι επομένως εύκολο να επιστρέψουμε στην πρότερη κατάσταση. Χρειάζεται κυρίως να μας απασχολήσει το πώς ανοίχτηκαν στην προεκλογική αλλά και όλη την προηγούμενη περίοδο μια σειρά μέτωπα που αφορούν τη νεολαία, π.χ. σχολικές υποδομές, πρόσβαση στον πολιτισμό και αθλητισμό, στέγη, περιβάλλον, για τα νέα ζευγάρια, ενάντια στα ναρκωτικά κ.ά. Δεν έχουμε καταφέρει να είναι οργανικό στοιχείο της παρέμβασης των ΚΟ και της ΚΝΕ αυτά τα μέτωπα, πόσο μάλλον η αντιπαράθεση για αυτά με περιφερειακές και δημοτικές διοικήσεις, ως τμήμα του αστικού κράτους. Για την ΚΝΕ αυτό σημαίνει καταρχήν τέτοια ζητήματα να διαπεράσουν την παρέμβασή μας, το πλαίσιο αιτημάτων στους μαζικούς φορείς της νεολαίας. Ταυτόχρονα, με δική μας επιμονή προς τις ΚΟ, να αναδεικνύονται από τους εκλεγμένους μας, τροφοδοτώντας τελικά και την παρέμβασή της ΚΝΕ. Αυτό το συμπέρασμα αφορά ακόμα περισσότερο τη δουλειά μας από δω και μπρος με ιεράρχηση τους 6 δήμους που θα έχουμε τη διοίκηση και χρειάζεται τα αντίστοιχα ΓΠ να επεξεργαστούν συγκεκριμένο σχέδιο για να μας ανοίξει νέα πεδία παρέμβασης και οικοδόμησης ΟΒ στην περιοχή.»

 

3. Σχετικά με την αντιπολεμική δραστηριότητα, τις παρεμβάσεις ενάντια στο μακελειό των Ισραηλινών στην Παλαιστίνη.

Δόθηκε η Εισήγηση της ΚΕ για τη «νέα Ισραηλινο - Παλαιστινιακή ένοπλη σύγκρουση» όπου και αυτή έγινε αντικείμενο συζήτησης στα όργανα ΕΠ-ΤΕ, είτε ως ξεχωριστός κύκλος είτε ενιαία. Κάναμε αυτή την προσαρμογή της ενιαίας συζήτησης επειδή στις συνεδριάσεις των οργάνων που έγιναν στην αρχή γινόταν κάπως μια μηχανιστική σύνδεση ή με απόσπαση εντελώς των εκτιμήσεων για τη δράση μας από τις απαιτήσεις της παρέμβασης για τα ζητήματα του πολέμου.

Στις εκθέσεις των ΓΠ φαίνεται ότι ξετυλίχτηκε μια απαραίτητη εσωκομματική δουλειά που ήταν αναγκαία (στις ΓΣ των ΚΟΒ και σε αχτίφ, όπως και στην ΚΝΕ). Με πολλές μορφές αυτή η δουλειά αγκάλιασε και οπαδούς (συσκέψεις - εκδηλώσεις) σε συνδυασμό με την ανάπτυξη δράσεων και κινητοποιήσεων.

Η αξιοποίηση του άρθρου του ΓΓ της ΚΕ στο «Ρ» και στη συνέχεια η βιβλιογραφία που δόθηκε συνέβαλε στο να απαντηθούν ερωτήματα γνωστικού χαρακτήρα. Επίσης στο να δοθούν απαντήσεις σε μια ορισμένη πίεση από την κυρίαρχη προπαγάνδα, που μεταφερόταν ως εικόνα από ορισμένες δυνάμεις του Κόμματος και την ΚΝΕ.

Επίσης εκτιμιέται η μαχητική και καθαρή στάση του Κόμματος, από την αρχή, υπέρ του δίκαιου αγώνα του παλαιστινιακού λαού, η σωστή όξυνση της διαπάλης με τη στάση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, τόσο ως αντιπαράθεση με τα επιχειρήματα των αστών, τη «σωστή πλευρά της ιστορίας», το «εθνικό συμφέρον» κλπ., όσο και ως ιδεολογικο-πολιτική διαπάλη με τον οπορτουνισμό - πασιφισμό περί ειρήνης - καταδίκης της βίας γενικά κλπ.

Η συζήτηση που αναπτύχθηκε έβγαλε δυσκολίες κατανόησης. Η περιπλοκότητα των ζητημάτων δημιουργεί ορισμένα μπερδέματα, ταυτίζονται διαφορετικές περιπτώσεις με την Παλαιστίνη κι εκφράζεται από κ.μ. με ερωτήσεις όπως για: Ουκρανία, Κυπριακό, Κόσσοβο, Κουρδικό κλπ. Αρκετές ερωτήσεις αφορούσαν το χαρακτήρα της Χαμάς ή την ιστορία του Μεσανατολικού ζητήματος ή αναζητούσαν διευκρινήσεις ώστε να είμαστε πιο ικανοί στην ιδεολογικοπολιτική διαπάλη.

Έγιναν κάποιες ερωτήσεις που φαίνεται να ζητάνε με πολύ «συγκεκριμένο» τρόπο απαντήσεις για τη στάση μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σε περίπτωση άμεσης εμπλοκής της χώρας, είτε σαν επιτιθέμενη είτε σαν «αμυνόμενη», ερωτήσεις που δείχνουν ότι δεν έχει αφομοιωθεί σε όλο το κομματικό δυναμικό η βασική μας γραμμή γι’ αυτό το ζήτημα. Γενικά έχει συμβάλει η όλη συζήτηση και η οργανωμένη μόρφωση για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στις ΚΟΒ, που είχε προηγηθεί, η συζήτηση με τον πόλεμο στην Ουκρανία κ.ο.κ. Σε κάποιους συντρόφους επιδρά η «συνήθεια»: «με τους Παλαιστίνιους είμαστε» ή γίνονταν απλουστευτικές ταυτίσεις με την ΕΑΜική αντίσταση και το κίνημα στη χώρα μας. Αρκετές ερωτήσεις αφορούσαν την στάση των ΚΚ στην περιοχή διαχρονικά και αυτή την περίοδο.

Επίσης εκφράστηκαν λαθεμένες απόψεις περί εκλογικίστικης διαχείρισης της αντίδρασης του Κόμματος. Η έκθεση της ΚΟΑ εντοπίζει αυτό το ζήτημα και το απαντά με σωστό τρόπο. Η ικανότητα των καθοδηγητικών οργάνων να επεξεργάζονται τη διαπάλη, με βάση τις κεντρικές τοποθετήσεις και κατευθύνσεις του Κόμματος, σε συνδυασμό με τη σωστή επιλογή των μορφών παρέμβασης, είναι σύνθετο ζήτημα.

Απαιτεί ετοιμότητα, σωστή εκτίμηση της κατάστασης, πρόβλεψη και αντικειμενική όσο το δυνατόν εικόνα των διεργασιών σε κάθε χώρο και περιοχή.

Με αυτή την έννοια, σωστά κλιμακώσαμε τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις ενάντια στη δολοφονική δράση των δυνάμεων κατοχής του Ισραήλ από τις 7/10 και στη συνέχεια.

Τέλος, από τη θετική αποτίμηση της συζήτησης των αποφάσεων της ΚΕ στα όργανα και στις ΚΟΒ σε κάθε περιοχή, επιβεβαιώθηκε ξανά μια πανελλαδικού χαρακτήρα ανάγκη: Να ενισχυθεί με συγκεκριμένα μέτρα η πολιτική - μαζική δράση που θα δίνει ώθηση στις ΚΟΒ να ξεπεράσουν τους συνηθισμένους ρυθμούς, που δεν αρκούν πια, για να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που υπάρχουν να απευθυνθούμε σε ευρύτερες δυνάμεις. Την πρώτη και βασική ευθύνη έχουν τα καθοδηγητικά όργανα ΓΠ-ΕΠ για το πώς συζητούν και οργανώνουν στις ΤΕ και στα ΤΓ τη συγκρότηση ενός τέτοιου σχεδιασμού, ώστε να έχουμε αποτελέσματα στην αύξηση της πολιτικής επιρροής του Κόμματος και στην αγωνιστική συσπείρωση και δράση με ευρύτερες εργατικές-λαϊκές δυνάμεις.

Αυτή η δουλειά έχει συγκεκριμένες ιδεολογικές - πολιτικές απαιτήσεις, προϋποθέσεις εκλαΐκευσης και ζύμωσης στρατηγικών ζητημάτων, επεξεργασίας επιχειρημάτων αλλά και στόχων πάλης.

Με βάση αυτά, ελέγχουμε το περιεχόμενο της συζήτησης, το σχεδιασμό των οργάνων και των ΚΟΒ. Αντιστοιχούμε και τα οργανωτικά μέτρα, με την ανάλογη διάταξη στελεχών, την εξασφάλιση της τακτικής και σωστής λειτουργίας των ΚΟΒ και των οργάνων της.

 

4. Για το σχεδιασμό δράσης για τα 10 χρόνια από το θάνατο του Λένιν.

Τον Γενάρη του 2024 συμπληρώνονται 100 χρόνια από το θάνατο του Β. Ι. Λένιν. Πρόκειται για μια επέτειο που μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί για να δοθεί επιπλέον ώθηση στην ενίσχυση της ιδεολογικής και πολιτικής παρέμβασης του Κόμματος όλη την περίοδο 2023-2024.

Κεντρικός στόχος της παρέμβασής μας είναι η τεκμηριωμένη ανάδειξη της ανωτερότητας και επικαιρότητας του σοσιαλισμού αντιπαραθετικά στο δήθεν «καπιταλιστικό μονόδρομο» που προβάλλουν τα αστικά επιτελεία. Έμφαση θα δοθεί στην ανάδειξη της υπεροχής του Κεντρικού Σχεδιασμού της εργατικής εξουσίας για να αξιοποιηθούν οι σύγχρονες δυνατότητες και να απαντηθούν τα νέα προβλήματα της εποχής του ψηφιακού μετασχηματισμού και της τεχνητής νοημοσύνης.

Η επέτειος πρέπει να αξιοποιηθεί ιδιαίτερα από την ΚΝΕ για τη γνωριμία της νεολαίας με το έργο των κλασικών και βασικές μας επεξεργασίες, αξιοποιώντας και τις εκλαϊκευτικές μπροσούρες του ΚΣ.

Σημαντικό ρόλο θα παίξει η διάδοση των παλαιότερων και η αξιοποίηση των νέων εκδόσεων της Σύγχρονης Εποχής, τόσο σε οργανωμένες παραγγελίες όσο και σε εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις και συζητήσεις σε όργανα και ΚΟΒ.

Παίρνουμε υπόψη στο συνολικότερο προγραμματισμό ότι το 2024 
είναι η χρονιά διεξαγωγής των ευρωεκλογών και η συγκεκριμένη επέτειος μπορεί να βοηθήσει και στην εκλογική μάχη, καθώς αντικειμενικά 
η διαπάλη έχει ως υπόβαθρο τον αντιδραστικό χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Για την περίοδο μέχρι τις ευρωεκλογές προβλέπουμε κεντρικά:

  • Τη δημοσίευση διακήρυξη της ΚΕ την Κυριακή 21 Γενάρη, που θα διακινηθεί με το φύλλο του Ριζοσπάστη.
  • Πανηγυρική εκδήλωση του Κόμματος με ομιλία του ΓΓ της ΚΕ και συναυλία με συμφωνικό έργο του Σοστακόβιτς, τον Μάρτη.
  • Εκδήλωση του ΚΣ της ΚΝΕ με τίτλο: «Ο Σοσιαλισμός στην εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού και της τεχνητής νοημοσύνης».
  • Διοργάνωση ημερίδας της ΚΕ για το ρόλο των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και ιδιαίτερα της ΕΕ.
  • Για τη συνέχεια, προετοιμάζονται δύο ημερίδες για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση (στη Θεσσαλονίκη) και την επαναστατική στρατηγική και το Κόμμα (στην Αθήνα), με τη συμβολή της ΙΕ και των Τμημάτων Ιστορίας και Δικαιοσύνης.
  • Παράλληλα θα προχωρήσει ο σχεδιασμός επιμέρους πρωτοβουλιών Οργανώσεων και Τμημάτων.

 

Β. ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟ 
– Η ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 
– Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

1. Οι τελευταίες διεθνείς εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις θέσεις του Κόμματος και τις εκτιμήσεις της ΚΕ του Οκτώβρη και προσθέτουν νέα στοιχεία στην εμπλοκή Ελλάδας στους Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και τη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων, παρά τις επιμέρους ενστάσεις.

Πρώτο, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία η κυβέρνηση υλοποιεί τις δεσμεύσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και τις αποφάσεις των υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Συνεχίζεται η χρησιμοποίηση των αμερικάνικων βάσεων και ιδιαίτερα της Αλεξανδρούπολης, η αποστολή στρατιωτικού οπλισμού. Παρά τη ΝΑΤΟϊκή στήριξη, η ουκρανική αντεπίθεση δεν έφερε ουσιαστικά αποτελέσματα, στο μέτωπο διεξάγεται πόλεμος χαρακωμάτων και φθοράς και δοκιμάζονται σύγχρονα οπλικά συστήματα.

Στις συνθήκες αυτές εκφράζεται προβληματισμός στα ευρωατλαντικά επιτελεία για την πορεία του πολέμου, παρουσιάζονται προβλήματα στη συνέχιση της οικονομικής βοήθειας των ΗΠΑ στην Ουκρανία, ενώ ακούγονται φωνές για την ανάγκη έναρξης συνομιλιών με την Ρωσία για «παραχώρηση ουκρανικών εδαφών», πράγμα που προς το παρόν αρνείται η κυβέρνηση Ζελένσκι. Δεν αποκλείεται σενάριο ανατροπών στο πολιτικό σκηνικό της Ουκρανίας.

Δεύτερο, η κυβέρνηση στηρίζει το κράτος του Ισραήλ στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού, αλλά φαίνεται πως το τελευταίο διάστημα παίρνει υπόψη τις λαϊκές αντιδράσεις, παρακολουθεί τις κινήσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ και προσαρμόζει την τακτική της, όπως δείχνει, π.χ., η στήριξη της απόφασης της ΓΣ του ΟΗΕ για ανθρωπιστική εκεχειρία στη Γάζα. Το Ισραήλ εμμένει στο στόχο της εξάλειψης της Χαμάς και το φως της δημοσιότητας έχουν δει σχεδιασμοί που επιδιώκουν τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τη Γάζα σε γειτονικές ή άλλες χώρες και την κατάληψη της παραλιακής ακτογραμμής από την Αίγυπτο ως το Λίβανο. Η αστική τάξη του Ισραήλ, αξιολογώντας την επίδραση της Κίνας και της Ρωσίας σε αστικές τάξεις παραδοσιακών «συμμάχων» των Αμερικανών στις αραβικές χώρες, πιέζει για πλήρη στήριξη των επιλογών της. Με τα σημερινά δεδομένα φαίνεται πως έχει μεγάλες δυσκολίες μια προσωρινή διευθέτηση, που στα λόγια επιδιώκουν οι ΗΠΑ και οι στενότεροι αραβικοί σύμμαχοί τους με στόχο την αναβίωση των «Συμφωνιών του Αβραάμ», ενώ παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο γενίκευσης του πολέμου.

Η κατάσταση περιπλέκεται με τη συγκρότηση της πολυεθνικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ερυθρά Θάλασσα (περιοχή ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας) που ανακοίνωσαν οι ΗΠΑ και τη συμμετοχή ελληνικής φρεγάτας, στο όνομα της αντιμετώπισης των επιθέσεων των Χούθι, της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας και της προστασίας του διεθνούς εμπορίου. Γεγονός είναι πως η συνέχιση και κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή θα επιδράσει αρνητικά στο διεθνές εμπόριο και θα τροφοδοτήσει την άνοδο των τιμών σε πολλά εμπορεύματα.

Τρίτο, προωθούνται οι επικίνδυνες διευθετήσεις των ελληνοτουρκικών διαφορών στο πλαίσιο του λεγόμενου «οδικού χάρτη» που συμφώνησαν Μητσοτάκης - Ερντογάν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Ιούλη. Και με τις αποφάσεις της πρόσφατης συνεδρίασης του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στην Αθήνα και την Κοινή Διακήρυξη επιταχύνεται η πορεία προς το συμβιβασμό, με στόχο την ισχυροποίηση της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ και τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έχει τεθεί το συνολικό πακέτο των τουρκικών διεκδικήσεων και, ανεξάρτητα από τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, διεξάγεται εφ’ όλης της ύλης παζάρι και αυξάνονται οι κίνδυνοι για υποχωρήσεις στην κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, με αιχμή τα νησιά και τη Θράκη.

Με εφόδιο τις θέσεις του Κόμματος συνεχίζουμε τη δράση μας, παρακολουθούμε τις εξελίξεις και ανάλογα θα τοποθετούμαστε.

 

2. Για τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις

Η ύφεση στη Γερμανία (την ατμομηχανή της οικονομίας της ΕΕ) το 2023 ενισχύει την πρόβλεψη για την εκδήλωση ύφεσης συνολικά στην οικονομία της Ευρωζώνης το 2024. Το 2023 θα κλείσει με ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωζώνης 0,6%.

Στη Γερμανία, μετά την άρνηση του Συνταγματικού Δικαστηρίου να αποδεχτεί το κυβερνητικό σχέδιο για μεταφορά 60 δισ. ευρώ από το Ταμείο για τη διαχείριση της πανδημίας στο Ταμείο για τις επενδύσεις στην πράσινη μετάβαση, ακολούθησαν περικοπές κρατικών δαπανών 17 δισ. ευρώ στο σχέδιο προϋπολογισμού που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για το 2024, ενώ ιδιαίτερα στους ενεργοβόρους γερμανικούς ομίλους, δρομολογούνται σχέδια αναδιάρθρωσης με χιλιάδες απολύσεις.

Η πιθανή επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή (Ερυθρά Θάλασσα, Διώρυγα του Σουέζ κλπ.) και τα εμπόδια που προκαλεί στις διεθνείς ενεργειακές και εμπορικές ροές πλήττουν ανισόμετρα την ανταγωνιστικότητα της Ευρωζώνης σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα, αφού οι ΗΠΑ έχουν επάρκεια φυσικού αερίου και η Κίνα προνομιακές σχέσεις ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία.

Η αυξανόμενη δυσκολία διαχείρισης της ύφεσης απ’ τα ευρωενωσιακά επιτελεία αποτυπώνεται και στην πρόσφατη απόφαση της ΕΚΤ να μη μειώσει τα ψηλά επιτόκια δανεισμού με στόχο την αποκλιμάκωση του πληθωρισμού, παρότι αναγνωρίζει την αρνητική επίδραση αυτής της απόφασης στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

Αντίστοιχα, αρνητική επίδραση στο ρυθμό ανάπτυξης της Ευρωζώνης θα έχει η εφαρμογή των όρων του «αναθεωρημένου Συμφώνου Σταθερότητας» το 2024, που είχε ανασταλεί προσωρινά την προηγούμενη περίοδο, παρότι ο νέος συμβιβασμός θα προσφέρει στις κυβερνήσεις των υπερχρεωμένων κρατών-μελών κάποια ευελιξία στη σταδιακή περικοπή κρατικών δαπανών. Η εξαίρεση των στρατιωτικών δαπανών που συμφωνήθηκε έχει στόχο να ενισχύσει την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας και να στηρίξει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της ΕΕ.

Η εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας σε συνδυασμό με την ακρίβεια των τροφίμων, τις επιβαρύνσεις που συνοδεύουν την «πράσινη μετάβαση» και το υψηλό κόστος δανεισμού θα συρρικνώσουν το πραγματικό λαϊκό εισόδημα. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι κάθε «φάρμακο» για το ένα σύμπτωμα της καπιταλιστικής οικονομίας (π.χ. συγκράτηση πληθωρισμού) μετατρέπεται σε «δηλητήριο» για το άλλο.

Γενικότερα, στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία η κλιμάκωση του εμπορικού και τεχνολογικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ - Κίνας και η επέκταση των στρατιωτικών αναμετρήσεων ασκούν αντιφατική επίδραση σχετικά με την εκδήλωση μιας νέας διεθνούς συγχρονισμένης κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου.

Απ’ τη μια καταγράφεται η αρνητική επίδραση στο διεθνές εμπόριο, απ’ την άλλη διαμορφώνονται όροι υψηλότερης κερδοφορίας για επενδύσεις (στην πολεμική βιομηχανία, σε νέα σχέδια ανοικοδόμησης κατεστραμμένων περιοχών, σε νέα ενεργειακά δίκτυα και υποδομές).

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η ΕΕ προωθεί τα δικά της επενδυτικά σχέδια (π.χ. μηχανισμός «Rebuild Ukraine») και δίνει έμφαση μεταξύ άλλων στη στήριξη νέων επενδύσεων που αφορούν τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την τεχνητή νοημοσύνη και την πολιτική προστασία (Πρωτοβουλία ΕΕ για την Ψηφιακή Δεκαετία, Νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες DSA, AIpact, RescEU κλπ.).

Παράλληλα, εντείνονται οι διεργασίες, οι αντιθέσεις και οι προσωρινοί συμβιβασμοί για τους όρους υλοποίησης του «πράσινου New Deal», με βάση τα διαφορετικά συμφέροντα των κρατών-μελών (βαθμός αξιοποίησης του φυσικού αερίου και του «μπλε υδρογόνου», χαρακτηρισμός ως «πράσινης» της πυρηνικής ενέργειας κλπ.).

Στη συνεργασία των BRICS οξύνεται το τελευταίο διάστημα η αντίθεση Κίνας - Ινδίας, με την προώθηση ανταγωνιστικών εμπορικών δρόμων μεταφοράς προς την Ευρώπη.

 

3. Ελληνική Οικονομία

Εκτιμάμε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας το 2024 θα είναι χαμηλότερος της κυβερνητικής πρόβλεψης 2,9%, συνυπολογίζοντας την επίδραση της αναμενόμενης ύφεσης στην Ευρωζώνη, τη διατήρηση του υψηλού κόστους δανεισμού και τη στροφή προς πιο αυστηρή, περιοριστική δημοσιονομική πολιτική. Χαμηλότερο ρυθμό προβλέπουν τόσο η Τρίτη Έκθεση Μεταμνημονιακής Εποπτείας όσο και η Ενδιάμεση Έκθεση της ΤτΕ. Οι περισσότερες αναλύσεις αναφέρουν επισφάλεια των κυβερνητικών προβλέψεων λόγω των πιθανών παρενεργειών της επέκτασης του πολέμου, του υψηλού ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και της πιθανής αύξησης των μη εξυπηρετούμενων «κόκκινων δανείων».

Ήδη το 2023 «κοκκίνισε» το 24% των δανείων που είχαν ρυθμιστεί τα προηγούμενα χρόνια. Απ’ το σύνολο των δανείων 86 δισ. ευρώ, είχαν ρυθμιστεί σύμφωνα με την ΤτΕ τα 25,5 δισ. ευρώ. Γενικά, με χρέη στο σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών παραμένει ο ένας στους δυο φορολογούμενους.

Η κυβερνητική πρόβλεψη εστιάζει στην ώθηση που θα δώσει το νέο Αναθεωρημένο Σχέδιο Ανάκαμψης (Ελλάδα 2.0), στο οποίο προστέθηκαν νέα δάνεια ύψους 5 δισ. ευρώ και νέες επιδοτούμενες επενδύσεις ύψους 795 εκ. ευρώ για την «πράσινη μετάβαση» (RePower EU). Έτσι, ο συνολικός προϋπολογισμός του Αναθεωρημένου Σχεδίου φτάνει τα 36 δισ. ευρώ (απ’ τα οποία τα 18 δισ. ευρώ είναι νέα δάνεια). Ωστόσο, στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, για τον οποίο προορίζεται σημαντικό μέρος των νέων επενδύσεων, αναδεικνύεται το πρόβλημα κορεσμού της εγχώριας χωρητικότητας και της αδυναμίας γρήγορης επέκτασης διασυνδέσεων που θα επιτρέψουν τη εξαγωγή της πρόσθετης παραγωγής.

Ο μέσος ονομαστικός μισθός παραμένει το 2023 χαμηλότερος σε σχέση με πριν μια δεκαετία, ενώ, λόγω της ακρίβειας τροφίμων και γενικότερα του υψηλού πληθωρισμού, η μείωση του πραγματικού μισθού ξεπερνά το 35% σε σχέση με το 2009, δηλαδή την περίοδο πριν τη μεγάλη κρίση. Ακόμα και ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης προβλέπει, λόγω της ακρίβειας και του χαμηλού πραγματικού εισοδήματος, σημαντική επιβράδυνση στο ρυθμό ιδιωτικής κατανάλωσης το 2024.

Η επαναφορά των αυστηρών κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας για το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος το 2024, καθώς και η υλοποίηση των προαπαιτούμενων του Ταμείου Ανάκαμψης για τη δημιουργία «πιο φιλικού περιβάλλοντος για τις επενδύσεις», θα μεταφραστούν σε κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης στο εισόδημα και στα δικαιώματα (εργασιακά, ωράριο κ.ά.) των εργαζομένων το επόμενο διάστημα.

Η εξαίρεση των στρατιωτικών δαπανών από τον υπολογισμό του ελλείμματος στο «Αναθεωρημένο Σύμφωνο Σταθερότητας» δίνει το «πράσινο φως» για να πληρώσει ο λαός νέες υπέρογκες δαπάνες για τα σχέδια και τους σκοπούς του ΝΑΤΟ.

Η όποια ευελιξία στους όρους της ετήσιας μείωσης του χρέους αφορά στην ουσία τη δυνατότητα μεγαλύτερης κρατικής ενίσχυσης των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων.

Για την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους θα κλιμακωθεί η φοροληστεία σε συνδυασμό με τις περικοπές αναγκαίων κρατικών δαπανών. Ο προϋπολογισμός του 2024 προβλέπει νέα αύξηση των εσόδων απ’ το ΦΠΑ και τους υπόλοιπους άδικους έμμεσους φόρους και συνολική νέα αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 6,2 δισ. ευρώ.

Η προώθηση των κατευθύνσεων της ΕΕ και γενικότερα της στρατηγικής του κεφαλαίου κλιμακώνεται με την εφαρμογή των νόμων που ψηφίστηκαν (νόμος Γεωργιάδη, φορολογία αυτοαπασχολούμενων κλπ.) και τη δρομολόγηση νέων νομοσχεδίων, με αιχμή την κοινωνική ασφάλιση. Σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της νέας έκθεσης του ΟΟΣΑ για την κοινωνική ασφάλιση, προτείνεται η σύνδεση του προσδόκιμου ζωής με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και η επιβολή άμεσα ως ορίου ηλικίας τα 66 έτη για όσους νέους ξεκινούν τα εργάζονται στα 22 έτη. Πρόκειται για τις αντιδραστικές αλλαγές που πυροδότησαν τις μεγάλες κινητοποιήσεις στη Γαλλία και άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Στο ζήτημα της κατοικίας, εκτός των ψηλών ενοικίων και των επιτοκίων στεγαστικών δανείων, των ψηλών τιμών πώλησης, θα δρομολογηθούν το 2024 μέτρα για την ιδιωτική ασφάλιση των κατοικιών και την υλοποίηση περισσότερων πλειστηριασμών. Η εφαρμογή του συνόλου των μέτρων αύξησης της φοροληστείας και περικοπής κρατικών δαπανών κοινωνικής πολιτικής (κατάργηση επιδοτήσεων στους λογαριασμούς της ενέργειας, αύξηση διοδίων κλπ.) σε συνδυασμό με τη διατήρηση της ακρίβειας θα ενισχύσουν το ρεύμα λαϊκής δυσαρέσκειας.

Αντικειμενικά, διαμορφώνονται ακόμα μεγαλύτερες δυνατότητες για να φωτίσουμε τον πραγματικό αντίπαλο, τη στρατηγική του κεφαλαίου και την ΕΕ και να αναδείξουμε τη συνενοχή των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά στην κριτική τους στην κυβέρνηση εστιάζουν στη χαμηλή απορρόφηση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης προς όφελος των μικρών επιχειρήσεων. Αποδέχονται δηλαδή την υλοποίηση των προαπαιτούμενων και τα νέα δάνεια που θα αποπληρώσει ο λαός. Κρύβουν ότι οι στόχοι και το μέγεθος των επενδύσεων που χρηματοδοτεί το Ταμείο είναι δεδομένοι με γνώμονα να διασφαλιστεί η κερδοφορία των τραπεζικών ομίλων (που μετέχουν στις επενδύσεις) και να ενισχυθεί η συγκέντρωση του κεφαλαίου, η αύξηση του μεγέθους των επιχειρήσεων.

 

4. Η ανάπτυξη της εργατικής-λαϊκής πάλης

Μέσα στο 2024 είναι κρίσιμο ζήτημα η ανάπτυξη της πάλης του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος γύρω από τα παραπάνω ζητήματα των εξελίξεων στην οικονομία, την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των άλλων αστικών κομμάτων συνολικά και της ΕΕ.

Η αποτελεσματικότητα της δικής μας παρέμβασης στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, την επόμενη περίοδο, έχει πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις που απορρέουν από την εκτίμηση των εξελίξεων, που περιγράφονται παραπάνω στην εισήγηση, αλλά και απορρέουν από την εκτίμηση της κατάστασης της ίδιας της εργατικής τάξης και του κινήματος. Δηλαδή, από το ότι με τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, συνολικότερα την πολιτική της (ακρίβεια, εργασιακές σχέσεις κλπ.), απ’ τη μια έχει χειροτερεύσει η κατάσταση μεγάλων τμημάτων της εργατικής τάξης και ταυτόχρονα έχει γενικευτεί η κατάσταση όλο και περισσότερες εργατικές-λαϊκές οικογένειες να προσπαθούν να καλύψουν βασικές τους ανάγκες με τα διάφορα επιδόματα. Να εθίζονται στη λογική ότι αυτό αποτελεί κανονικότητα, ότι δε γίνεται αλλιώς. Απ’ την άλλη, πρέπει να εκτιμήσουμε ότι σε μεγάλα τμήματα μεγαλώνει η δυσαρέσκεια, υπάρχει το «ρεύμα αμφισβήτησης» που επιδρά ακόμα και σε τμήματα συνδικαλιστών, πέρα από την επιρροή του ΚΚΕ.

Ωστόσο, ενώ η επίθεση στα δικαιώματα εξαπολύεται σχεδιασμένα και μεθοδικά, μέσα από την κυβερνητική πολιτική και την εργοδοσία, λόγω της κατάστασης κυρίως στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ αλλά και από Ομοσπονδίες, δεν έχει υπάρξει αντίστοιχη και ανάλογη γενικά αγωνιστική απάντηση στη συνολική επίθεση των δυνάμεων που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Η ανάγκη να υπάρξει τέτοια απάντηση αποκτά ιδιαίτερη σημασία και πρέπει να αποκτήσει σάρκα και οστά, με δική μας πρωτοβουλία και παρέμβαση, μέσα στο σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος, το αμέσως επόμενο διάστημα, να ξεκινήσει και να κλιμακώνεται. Διαφορετικά, η δυσαρέσκεια και το ρεύμα αμφισβήτησης θα ενσωματώνονται. Πρόκειται για ζήτημα επιτακτικό αλλά και σύνθετο. Απαιτείται συνδυασμένη δουλειά. Κάθε συνδικάτο να αναλάβει την ευθύνη του, να διαμορφώσει το πλαίσιο διεκδικήσεών του, αλλά ταυτόχρονα είναι απαραίτητες και πιο κεντρικές συντονισμένες παρεμβάσεις.

Επεξεργαζόμαστε και συγκεκριμενοποιούμε ένα επικαιροποιημένο ενοποιητικό πλαίσιο διεκδικήσεων και ταυτόχρονα διαμορφώνουμε ένα σχέδιο ενεργειών και δράσεων που θα προωθήσουμε στα συνδικάτα. Στόχος είναι να γίνονται βήματα ανασύνταξης, αντιπαράθεσης με την κυβερνητική πολιτική, την πολιτική της ΕΕ, την επιθετικότητα της εργοδοσίας.

Με πρωτοβουλία των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, να τεθεί παντού το ζήτημα προετοιμασίας για απεργιακή κινητοποίηση πριν το Πάσχα. Κάτι τέτοιο θα απαιτήσει καλά σχεδιασμένη δουλειά, τόσο σε κεντρικό επίπεδο όσο σε κάθε κλάδο, σε κάθε συνδικάτο, επιχείρηση, σε σχολικές μονάδες, πανεπιστήμια, μονάδες υγείας κ.α. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και να μετρήσουμε βήματα στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης κινητοποίησης και της μαζικοποίησης των συνδικάτων, μπροστά και στην 1η Μάη του 2024 που φέτος πέφτει Μεγάλη Βδομάδα.

Να διαμορφώσουμε καλύτερες υποδομές για τη συνέχεια, της πιο ισχυρής δράσης του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος και του συντονισμού της δράσης του με τα σύμμαχα κοινωνικά στρώματα. Προς αυτή την κατεύθυνση, θεωρούμε απαραίτητο στα καθοδηγητικά όργανα και στις ΚΟΒ να επαναφέρουμε ζητήματα για το πώς δουλεύουμε στο κίνημα.

Στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα να δουλέψουμε πιο συγκεκριμένα με βάση την Απόφαση του 21ου Συνεδρίου, η οποία αποκτά μεγάλη επικαιρότητα και λόγω των εξελίξεων και της ανόδου του κύρους του Κόμματος μέσα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Όπως τόνιζε το 21ο Συνέδριο, είναι περισσότερο αναγκαίο σήμερα να συνεχιστεί η διατήρηση και διεύρυνση μιας στεφάνης σωματείων και άλλων συλλογικών φορέων γύρω από το ΠΑΜΕ (που δεν ανήκουν στο ΠΑΜΕ), μέσα από μαζικές διαδικασίες, με διαπάλη, με διαρκή προσπάθεια, με σχεδιασμό κατά κλάδο, κατά περιοχή. Άλλοτε θα είναι περισσότερα, άλλοτε λιγότερα, επιδιώκοντας η κάθε πρωτοβουλία του ταξικά προσανατολισμένου κινήματος να γίνεται αντικείμενο διαπάλης με τις άλλες δυνάμεις, να δημιουργεί ρήγματα. Επιδιώκουμε με σχεδιασμένη δράση και συλλογικές αποφάσεις να συσπειρωθούν με το ΠΑΜΕ συνδικαλιστές και σωματεία. Να αποκαλύπτονται στους εργαζόμενους οι δυνάμεις που μπαίνουν εμπόδιο στην οργάνωση της πάλης τους ή που προσπαθούν να υποτάξουν το περιεχόμενο και τη διεξαγωγή της στα καπιταλιστικά συμφέροντα. Αυτός είναι ο πιο ουσιαστικός τρόπος να βγάζουν οι εργαζόμενοι συμπεράσματα, μέσα από την ίδια τους την πείρα, διαδικασία, βέβαια, που δεν αρκεί για την ωρίμανση της επαναστατικής εργατικής συνείδησης αλλά όμως είναι μια σημαντική προϋπόθεση. Η διαπάλη με την εργοδοτική κυβερνητική γραμμή αλλά και με την οπορτουνιστική στάση να διεξάγεται με μαζικές διαδικασίες στο πρωτοβάθμιο σωματείο, κλαδικό και επιχειρησιακό. Να μην υποχωρούμε μπροστά στις μεγάλες απαιτήσεις που έχουν οι μαζικές διαδικασίες των σωματείων με τις οποίες και οι δικές μας δυνάμεις γίνονται πιο έμπειρες και πιο ικανές. Εδώ βρίσκεται το έδαφος αλλαγής της κατάστασης σε όλα τα συνδικάτα και της εκπαίδευσης νέων δυνάμεων για το κίνημα.

Ταυτόχρονα και παράλληλα, ειδική δουλειά χρειάζεται στα σύμμαχα στρώματα της εργατικής τάξης, στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, βιοτέχνες, εμπόρους και επιστήμονες, όπως και στους βιοπαλαιστές αγρότες, αξιοποιώντας την πείρα των πρόσφατων κινητοποιήσεων και της δράσης στο κίνημα, με αφορμή το φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης και τον αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό που κινητοποίησε χιλιάδες εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους της πόλης (εμπόρους, επαγγελματίες, βιοτέχνες, επιστήμονες) σε όλη τη χώρα.

Όσον αφορά ειδικά τις αγροτικές κινητοποιήσεις, φαίνεται ότι υπάρχουν διαθέσεις για κλιμάκωση, παρά την παρέμβαση της κυβέρνησης, με συντονισμένες πανελλαδικά αγροτικές κινητοποιήσεις με τη μορφή μπλόκων, το δεύτερο 15ήμερο του Γενάρη, με αιχμές τις μεγάλες καταστροφές κυρίως στη Θεσσαλία και για το κόστος παραγωγής, τις τιμές και αποζημιώσεις ΕΛΓΑ στις άλλες περιοχές. Προϋπόθεση για κλιμάκωση είναι να δουλέψουν οι οργανωμένες δομές του κινήματος με ευθύνη των κομμουνιστών. Να έχουμε στόχο τον τόνο να δώσει ένα ενιαίο πανθεσσαλικό δυναμικό μπλόκο στη Νίκαια της Λάρισας. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να συζητήσουν τα καθοδηγητικά όργανα και οι ΚΟΒ της Υπαίθρου.

 

5. Οι εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα

Έχουμε επισημάνει από τις δυο προηγούμενες συνόδους της ΚΕ ότι οι εκλογές του Ιούνη του 2023 κατέγραψαν ένα ενισχυμένο εκλογικό ποσοστό για την κυβέρνηση της ΝΔ (41%), την εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, μια τάση ενίσχυσης της αποχής και την εκλογική άνοδο του ΚΚΕ, ενώ τα στοιχεία αυτά, με διαφοροποιήσεις, επιβεβαιώθηκαν και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Οκτώβρη, αν και στο δεύτερο γύρο κυρίως εκφράστηκε και μια μεγαλύτερη δυσαρέσκεια προς τη ΝΔ, στέλνοντάς της μήνυμα άρνησης μιας «εν λευκώ εξουσιοδότησης».

Από την επόμενη ακόμα των βουλευτικών εκλογών ξεκίνησε η συζήτηση ότι δεν είναι δυνατό το αστικό πολιτικό σύστημα να στηρίζεται σε μια κατάσταση «ενάμισι κόμματος», δηλαδή να εμφανίζεται η δυνατότητα κυβερνητικής λύσης μόνο από τον ένα πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, το λεγόμενο «κεντροδεξιό - φιλελεύθερο» και ο άλλος πόλος, ο «σοσιαλδημοκρατικός», να «χωλαίνει» απελπιστικά.

Ο αστικός προβληματισμός εδράζεται ουσιαστικά σε δύο –κρίσιμα για τη σταθερότητα του συστήματος– ζητήματα. Το πρώτο είναι η «εξισορρόπηση» ανταγωνιστικών συμφερόντων εντός της ίδιας της αστικής τάξης, τα οποία διαπλέκονται και με τα αστικά πολιτικά κόμματα ή μερίδες τους και σε κρίσιμες περιόδους σχετίζονται και με ζητήματα διεθνών ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. Το δεύτερο είναι η ικανότητα του αστικού πολιτικού συστήματος να εκτονώνει και να απορροφά τη λαϊκή δυσαρέσκεια, μεταγγίζοντάς την πότε στον ένα, πότε στον άλλο αστικό πόλο, μέσα από ένα σύστημα εναλλαγής και αναζήτησης ευρύτερων πολιτικών συναινέσεων.

Όλα τα παραπάνω αλληλεπιδρούν, γι’ αυτό μια σειρά «στρατηγικές» αστικές αναλύσεις διαπιστώνουν ότι ο δρόμος της «νέας κυβέρνησης» της ΝΔ δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, εστιάζοντας:

  • στην αναμενόμενη ύφεση στην ευρωζώνη,
  • στην όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και την εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς,
  • σε ορισμένες αποφάσεις που η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη και δεσμευμένη στον αμερικανοΝΑΤΟϊκό παράγοντα να πάρει, πρώτα απ’ όλα στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό,
  • στην υλοποίηση προγράμματος «μεταρρυθμίσεων», αρκετές από τις οποίες είναι προαπαιτούμενα στα πλαίσια του Ταμείου Ανάκαμψης (φορολογικό, υγεία, ανώτατη εκπαίδευση, μίνι ασφαλιστικό κ.ά.) και άλλων δεσμεύσεων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που αντικειμενικά προκαλούν ή θα προκαλέσουν νέα επιδείνωση και δυσαρέσκεια των εργατικών-λαϊκών δυνάμεων απέναντι στην κυβέρνηση,
  • στα ζητήματα υποδομών και πολιτικής προστασίας, αξιοποιώντας και το master plan της Θεσσαλίας που αναμένεται να ανακοινωθεί τον Φλεβάρη,
  • στην προώθηση ορισμένων θεσμικών αλλαγών, όπως η καθιέρωση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών κλπ.

Σε γενικές γραμμές το κεφάλαιο, η αστική τάξη της χώρας στηρίζουν την κυβέρνηση της ΝΔ και την πολιτική της. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση της ΝΔ απολαμβάνει την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη σχετικά πιο ευνοϊκή συγκυρία ως προς τον καπιταλιστικό οικονομικό κύκλο, επέδειξε και ορισμένη πολιτική ευελιξία και ικανότητα προσαρμογής με κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου –όπως λένε στελέχη της, με «ρεαλισμό και χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις»– όπως η εφαρμογή επεκτατικών μέτρων στην οικονομία, η τροπολογία που κατέθεσε για τους μετανάστες εργάτες, ενώ βέβαια υλοποίησε και τα προβλεπόμενα από τη Συμφωνία των Πρεσπών κ.ά. Αν και γενικά η αστική τάξη στηρίζει τη διακυβέρνηση της ΝΔ, δεν πρέπει να διαφύγουν την προσοχή μας ζητήματα στα οποία εκδηλώνονται διαφωνίες και ανταγωνισμοί στους κόλπους της αστικής τάξης, που βεβαίως επιδρούν και στην κυβέρνηση κι ενδεχομένως να επιδράσουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον, όπως:

  • Η μοιρασιά πακέτων της ΕΕ και του Ταμείου Ανάκαμψης που αφορούν τον προσανατολισμό των επενδύσεων, με διάφορες πλευρές να γκρινιάζουν ότι ωφελημένοι βγαίνουν μια σειρά επιχειρηματίες που συνδέονται άμεσα με την ηγεσία της ΝΔ.
  • Η πορεία υλοποίησης των σχεδίων για την Πράσινη Ανάπτυξη, με προβληματισμούς από τμήματα του κεφαλαίου και για τον τρόπο εφαρμογής τους, αλλά και για την κατεύθυνση πλήρους εγκατάλειψης σχεδίων εκμετάλλευσης ενεργειακών πηγών που υπάρχουν στη χώρα.
  • Το μίγμα δημοσιονομικής σταθερότητας και επεκτατικής - περιοριστικής πολιτικής, με αντιρρήσεις που εκφράζονται κυρίως από ΤτΕ και την ΕΚΤ.
  • Επιφυλάξεις και αντιρρήσεις για συμβιβασμούς με την Τουρκία, που εκδηλώνονται και μέσα στην κυβέρνηση.
  • Προβληματισμοί για την πλήρη ταύτιση της κυβέρνησης με την πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν των ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και στην Παλαιστίνη.

Όλα αυτά είναι ζητήματα προς παρακολούθηση.

Το γενικότερο κλίμα στους εργαζόμενους και τις άλλες λαϊκές δυνάμεις, όπως αυτό εκφράζεται και σε σχετικές δημοσκοπήσεις αλλά επιβεβαιώνεται και από την πείρα δράσης των Κομματικών Οργανώσεων, φανερώνει δυσαρέσκεια, ανησυχία, αγωνία για το μέλλον. Η συσπείρωση ενός σημαντικού ποσοστού γύρω από την κυβέρνηση της ΝΔ, όπως εκφράστηκε κι εκλογικά, έχει μεν αντιφατικά στοιχεία, ωστόσο αποδεικνύει ότι το βασικό κριτήριο είναι η «κυβερνησιμότητα», η «σταθερότητα», η «διαχείριση» των προβλημάτων με πολύ χαμηλές προσδοκίες. Περισσότερο εκφράζει την προσδοκία να μη χειροτερεύσουν τα πράγματα, παρά να βελτιωθούν προς το καλύτερο. Η ΝΔ διακυβέρνησε από το 2019 μέχρι σήμερα σε μια πιο ευνοϊκή –για την ίδια– συγκυρία, συγκρίνοντας με άλλες περιόδους της τελευταίας 15ετίας. Σε αυτή την περίοδο η οικονομία βρισκόταν σε φάση ανόδου και στην ΕΕ επικράτησε ένας προσανατολισμός μιας πιο «χαλαρής» δημοσιονομικής πολιτικής που επέτρεψε να διαχειριστεί διαφορετικά και τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που εκδηλώθηκε την περίοδο της πανδημίας. Σε αυτή τη βάση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμήσουμε την προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να αμβλύνει ή ακόμα και να ενσωματώσει εργατική-λαϊκή δυσαρέσκεια μέσω των διάφορων συστημάτων «pass», αποζημιώσεων για καταστροφές, την ειδική παρέμβαση σε μεσαία στρώματα, αν και ο νέος φορολογικός νόμος θίγει αρκετά ένα μέρος τους.

Ουσιαστικά επέδρασε κι επιδρά, όπως σωστά έχουμε επισημάνει, η λογική του «μικρότερου κακού», μόνο που αυτή τη φορά, εξαιτίας μιας σειράς παραγόντων, αυτή η λογική δεν τροφοδοτεί τη σοσιαλδημοκρατία, αλλά τον αντίπαλό της αστικό πόλο.

Ωστόσο μια σειρά παράγοντες, όπως η μεγάλη αυξανόμενη ακρίβεια, το «εξανεμιζόμενο» εισόδημα, οι φυσικές καταστροφές και οι επιπτώσεις από αυτές, η κατάσταση στο σύστημα Υγείας, τροφοδοτούν δυσαρέσκεια, αγανάκτηση, διαμαρτυρία.

Επίδραση στις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα θα έχει σίγουρα και η καθιέρωση της «επιστολικής ψήφου» που στηρίζουν όλα τα υπόλοιπα κόμματα εκτός από το ΚΚΕ. Μια διαδικασία που μπορεί να ανοίξει το δρόμο και για άλλες αλλαγές στο μέλλον (π.χ. ηλεκτρονική ψηφοφορία κλπ.) Πρώτα απ’ όλα γιατί ενισχύει την πιο παθητική πολιτική στάση, μακριά από την όποια πολιτική ζύμωση και αντιπαράθεση, «πάει γάντι» με τα διαδικτυακά κόμματα, τα λόμπι των influencer κλπ. Είναι σίγουρο ότι θα πολλαπλασιαστούν οι κάθε είδους πιέσεις κι εκβιασμοί σε ψηφοφόρους από επιχειρηματικά και πολιτικά συμφέροντα. Επίσης διευκολύνει την ούτως ή άλλως επιχειρούμενη αλλοίωση του εκλογικού σώματος, διευρύνοντας τις δυνατότητες ψήφου τμήματος των ομογενών που δεν έχουν καμιά κοινωνική, οικονομική σύνδεση με τη χώρα. Την ψήφο των αποδήμων σηκώνει ψηλά και η ηγεσία Κασσελάκη του ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας και τους δεσμούς που έχει με την «αμερικανική ομογένεια».

 

6. Οι πρόσφατες εξελίξεις στη ΝΔ και τον ευρύτερο «δεξιό» χώρο:

Αν και στις δύο τελευταίες βουλευτικές εκλογές υπήρξε σημαντική συσπείρωση των δυνάμεων της ΝΔ, μετεκλογικά εμφανίζονται και πάλι ορισμένες διαφοροποιήσεις από πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα:

  • Στο διάλογο για τα ελληνοτουρκικά, εκφράζοντας επιφυλάξεις ακόμα και για την αναγκαιότητα επίσκεψης Ερντογάν.
  • Στην κριτική σε ορισμένες διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου που οδηγούν σε ασφυξία μεσαία στρώματα.
  • Στην πρόθεση της κυβέρνησης να φέρει νόμο για τον πολιτικό γάμο ομόφυλων ζευγαριών.
  • Στη στροφή της ΝΔ προς το «κέντρο», τη στιγμή που διεθνώς γίνεται «στροφή προς τα δεξιά».

 

Για τον ακροδεξιό χώρο

 Η παρουσία στη Βουλή δύο ακροδεξιών κομμάτων (Ελ. Λύση, Νίκη) και του φασιστικού μορφώματος των «Σπαρτιατών» στις εκλογές του Ιούνη επιβεβαιώνει την επιλογή στήριξης τέτοιων δυνάμεων από κύκλους της αστικής τάξης ως εφεδρειών για το αστικό πολιτικό σύστημα. Η στάση αυτών των δυνάμεων σε μια σειρά ζητήματα ουσιαστικά επιβεβαιώνει το βαθύ χαρακτήρα τους ως αστικά κόμματα. Ουσιαστικά ταυτίζονται σε μια σειρά βασικές στρατηγικές επιλογές και σε αυτές που αφορούν τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της χώρας, παρά όποιες επιφυλάξεις και γκρίνιες εκφράζουν γενικά σε χαμηλούς τόνους. Χαρακτηριστικό γεγονός είναι η στάση των «Σπαρτιατών» στον πόλεμο στη Γάζα, που ήταν από τους πρώτους που καταδίκασαν την επίθεση της Χαμάς στα Ισραηλινά Κιμπούτς, προβάλλοντας το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα. Ταυτόχρονα καταγράφεται η προσπάθεια ανασυγκρότησης της δράσης φασιστικών - ναζιστικών ομάδων, χωρίς να συνδέονται άμεσα και επίσημα με κάποιο πολιτικό κόμμα, σε περιοχές της Αττικής αλλά και σε πόλεις σε όλη τη χώρα. Το εκλογικό αποτέλεσμα του Κασιδιάρη στις δημοτικές εκλογές στην Αθήνα δεν αξιοποιήθηκε για μια συνολική αναμόρφωση σε αυτό το χώρο, αντίθετα ακολουθήθηκε από αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό αυτών των δυνάμεων. Φαίνεται ότι τα ζητήματα της μεταναστευτικής πολιτικής καθώς και τα ζητήματα του «ατομικού δικαιωματισμού» θα αξιοποιηθούν για να τροφοδοτηθούν τέτοιες δυνάμεις.

Το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα με αφορμή τις παρεμβάσεις και μιας ομάδας βουλευτών της ΝΔ για μια σειρά ζητήματα, σε αντιπαράθεση με την κεντρική κυβερνητική γραμμή (τροπολογία για μετανάστες, συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν, γάμος ομόφυλων κλπ.), αναζωπυρώνεται μια συζήτηση για τη δυνατότητα ύπαρξης ενός δεξιού-ακροδεξιού κόμματος που να αντιμετωπίζει τον κατακερματισμό σε αυτόν το χώρο και να παίζει πιο κεντρικό ρόλο, ακόμη και ως κυβερνητικό συμπλήρωμα. Μάλιστα, αυτή η συζήτηση τροφοδοτείται και από τα εκλογικά αποτελέσματα ή τις δημοσκοπήσεις σε μια σειρά χωρών της ΕΕ (Ιταλία, Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία κλπ.) που καταγράφουν υψηλά ποσοστά για τέτοια κόμματα. Κρίσιμο ρόλο θα παίξουν το επόμενο διάστημα και οι εξελίξεις στο μεταναστευτικό-προσφυγικό, ιδιαίτερα με την εφαρμογή του νέου Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ και τους ανταγωνισμούς μεταξύ κρατών και τμημάτων του κεφαλαίου για το μίγμα καταστολής - προσέλκυσης εργατικών χεριών στο ζήτημα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών.

 

7. Οι εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ με την εκλογή νέας ηγεσίας υπό τον Στέφανο Κασσελάκη και η όξυνση της αντιπαράθεσης στο εσωτερικό του.

Σε εξέλιξη βρίσκεται η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εντάθηκε με διάσπαση μετά την επικράτηση του Στ. Κασσελάκη ως προέδρου. Η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχουμε τοποθετηθεί ως Κόμμα, αποτελεί αποκορύφωμα όλης της διαδικασίας συγκρότησής του, αρχικά ως οπορτουνιστικού μορφώματος, στη συνέχεια υποκαθιστώντας το ΠΑΣΟΚ και διαχειριζόμενο τη βαθιά οικονομική κρίση στην Ελλάδα ως «αριστερή εναλλακτική». Ήταν μια πορεία λίγο ως πολύ προδιαγεγραμμένου οργανωτικού, πολιτικού και ιδεολογικού εκφυλισμού, ανάλογου με αυτόν που βίωσαν σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά κόμματα (π.χ. εξέλιξη του Ιταλικού ΚΚ) και σε άλλες χώρες.

Οι δυνάμεις που συσπειρώθηκαν γύρω από την ηγεσία Κασσελάκη ουσιαστικά υποστηρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαίο σήμερα να βγει με ένα πιο καθαρό διαχειριστικό πρόσωπο, χωρίς «αριστερό» και «ριζοσπαστικό» καμουφλάζ, για να αποτελέσει δύναμη κυβερνητικής εναλλαγής, «αντίπαλο δέος στη ΝΔ» και κυρίως στην προσπάθεια να προσεγγίσουν «κεντρώους», ακόμα και «δεξιούς» ψηφοφόρους της ΝΔ. Άλλωστε, η έμφαση σε ζητήματα διαφθοράς, η επίκληση στα «καθαρά χέρια», η αναπαραγωγή ακόμη και αντιδραστικών απόψεων, όπως είναι αυτό της κατάργησης της βουλευτικής ασυλίας κλπ., είναι θέσεις κυρίως ακροδεξιών λαϊκίστικων κομμάτων. Ουσιαστικά προκρίνεται ένα στίγμα κόμματος ανάλογο με αυτό των «Δημοκρατικών» των ΗΠΑ, το οποίο δεν κρύβουν, παρά στα κλασσικά κόμματα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

Στρατηγικές διαφωνίες με τους αποχωρήσαντες των ομάδων Αχτσιόγλου και Τσακαλώτου δεν υπάρχουν. Άλλωστε, στο επιχείρημα που έμπαινε, «ό,τι λέει ο Κασσελάκης, το λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ», κανένας δεν μπορούσε ουσιαστικά να διαφωνήσει. Η διαφορά τους είναι ότι αυτές οι δυνάμεις, ακολουθώντας την «παραδοσιακή» τακτική του ΣΥΡΙΖΑ και του οπορτουνισμού, διάνθιζαν βασικές στρατηγικές αστικές επιλογές με διάφορα αποπροσανατολιστικά επιχειρήματα περί «τακτικών κινήσεων λόγω των αρνητικών συσχετισμών», «μέτρων ανάπτυξης για να εξασφαλιστεί η αναδιανομή υπέρ των αδυνάτων», «ρωγμών που ανοίγουν το δρόμο για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» κ.ά.

Η επιλογή Κασσελάκη στηρίχτηκε από συγκεκριμένες δυνάμεις μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι τον Ιούνη βρίσκονταν στο πυρήνα της ηγεσίας του υπό τον Τσίπρα, άρα κινητοποιήθηκαν συγκεκριμένες δυνάμεις για την εκλογή του. Επίσης φάνηκε ότι στηρίχτηκε από συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους, κυρίως εφοπλιστικών συμφερόντων, αλλά και σε σχέση με τις ΗΠΑ.

Η διαδικασία εκλογής προέδρου είχε επιλεγεί απ’ όλες τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, μια διαδικασία που είχαν ακολουθήσει και προηγούμενα στο ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στη ΝΔ.

Ωστόσο, όλα αυτά αντανακλούν μια συνολικότερη ιδεολογική-πολιτική αντιδραστικοποίηση όπου θολώνουν ακόμα περισσότερο οι όποιες «ιδεολογικές» διαφορές ανάμεσα στα αστικά κόμματα. Κυριαρχεί η λογική ότι: «δεν υπάρχει κάποια άλλη εναλλακτική –ούτε καν ως ψευδαίσθηση και αυταπάτη– το ζήτημα είναι να διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο αυτό που υπάρχει, την καπιταλιστική πραγματικότητα». Αυτό ήταν και το πνεύμα της τοποθέτησης Κασσελάκη στο ΣΕΒ περί εργαζομένων-συνεργατών, όπως και η πρόσφατη τοποθέτηση ότι οι Έλληνες δεν πρέπει να διαχωρίζονται με ταξικά κριτήρια.

– Προωθείται η «αμερικανοποίηση» του πολιτικού συστήματος, με κόμματα των followers, με λόμπι και την ακόμα αμεσότερη παρέμβαση των επιχειρηματικών ομίλων στην ανάδειξη στελεχών τους, αιρετών και την ηγεσία τους.

– Αναδεικνύει κεντρικά στην πολιτική αντιπαράθεση την ατζέντα του «ατομικού δικαιωματισμού», με δεδομένο ότι βασικό στοιχείο προβολής του Κασσελάκη είναι η προσωπική του ζωή, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, οι παρεμβάσεις του για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, εμφανίζεται ο ίδιος ως κάποιος που σπάει τα «κοινωνικά πρότυπα» κλπ.

Φαίνεται ότι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ρόλο «αριστερής αντιπολίτευσης» επιδιώκουν να παίξουν στελέχη που δεν έχουν εμπλακεί στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να ξεπλυθεί ο βρώμικος ρόλος του.

Η συγκρότηση της «Νέας Αριστεράς» δεν μπορεί να επαναλάβει μια παρόμοια διαδικασία με εκείνη της ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2010-2015, απορροφώντας βασικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ που βρίσκονταν σε κρίση. Η επιλογή της ανάδειξης του Χαρίτση ως επικεφαλής της ΚΟ, ενός στελέχους δηλαδή με ισχυρά τεχνοκρατικό προφίλ, οι διακηρύξεις ότι επιδίωξη είναι «η συγκρότηση μιας κυβερνητικής εναλλακτικής που θα καλύπτει από το προοδευτικό κέντρο ως τη ριζοσπαστική αριστερά», είναι χαρακτηριστικά που την δυσκολεύουν να παίξει ουσιαστικό ρόλο οπορτουνιστικού αναχώματος. Το γεγονός αυτό βεβαίως δεν πρέπει να υποτιμήσει και αυτή την προοπτική σύμπλευσης ή σύμπραξης με άλλες δυνάμεις –ΛΑΕ, ΜέΡΑ25, τμήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ– για τη διαμόρφωση ενός νέου αναχώματος στη ριζοσπαστικοποίηση και τη χειραφέτηση λαϊκών δυνάμεων από τη σοσιαλδημοκρατία. Σήμερα βέβαια υπάρχει αρκετή πείρα και δυνατότητες για να περιορίσουμε τέτοιον εγκλωβισμό.

Ταυτόχρονα η «Νέα Αριστερά» μπορεί να λειτουργήσει και συμπληρωματικά προς το ΠΑΣΟΚ, σε μια διαδικασία αναβάθμισης και ενίσχυσης ενός σοσιαλδημοκρατικού πόλου. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις Χαρίτση ότι η «Νέα Αριστερά» δίνει «το χέρι συνεργασίας σε οποιαδήποτε πολιτική δύναμη μπορεί να συμφωνήσει μαζί μας, για τα μεγάλα ζητήματα» προσδιορίζοντας μια πολιτική πλατφόρμα με τις εξής αιχμές: «μεγάλες ανισότητες», «ισχυρή δημόσια Παιδεία και Υγεία», «ρύθμιση αγοράς», «θεσμοί και δημοκρατία». Να συνυπολογιστεί ότι οι δυνάμεις που συγκροτούν τη «Νέα Αριστερά» έχουν ισχυρές διασυνδέσεις με το ευρωενωσιακό κέντρο, γι’ αυτό άλλωστε απολαμβάνουν και την εκτίμηση ανάλογων «παραγόντων» και στη χώρα. Είναι χαρακτηριστικό πρακτικό παράδειγμα η στάση τους στην ψηφοφορία στη Βουλή για το νομοσχέδιο για τα «κόκκινα δάνεια», όπου δεν καταψήφισαν 3 τροπολογίες, με το επιχείρημα ότι ενσωματώνουν οδηγίες της ΕΕ.

Οπωσδήποτε στην εξέλιξη του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας παρεμβαίνουν δυνάμεις που συνδέονται με το ένα (ΗΠΑ) ή το άλλο (ΕΕ) ιμπεριαλιστικό κέντρο κλπ.

 

8. Η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ

Γίνεται σοβαρή προσπάθεια να ανασυγκροτηθεί το ΠΑΣΟΚ πανελλαδικά, αξιοποιώντας δυνάμεις που διατηρούσε στο συνδικαλιστικό κίνημα, στην τοπική διοίκηση, σε επαγγελματικά επιμελητήρια και συλλόγους (π.χ. ΔΣΑ) κλπ. Σε αυτή την κατεύθυνση πολλαπλασιάζονται οι παρεμβάσεις βουλευτών του, εκλεγμένων στην Τοπική Διοίκηση και ιδιαίτερα όπου εξέλεξε δημάρχους, στη Θεσσαλία και στην Κρήτη που εξέλεξε Περιφερειάρχες, αλλά και οι παρεμβάσεις του σε εργατικές-λαϊκές κινητοποιήσεις. Ωστόσο δεν είναι ισχυρό το ρεύμα ενίσχυσής του από διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, από στελέχη του ΠΑΣΟΚ εκδηλώνονται επιφυλάξεις στη μαζική υποδοχή τέτοιων στελεχών, μιλώντας για κίνδυνο «ΣΥΡΙΖοποίησης του ΠΑΣΟΚ».

Η προσπάθεια άσκησης αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση της ΝΔ προσκρούει αντικειμενικά στις δεσμεύσεις του στην πολιτική της ΕΕ, στη στρατηγική σύμπλευσή του σε βασικούς στόχους του κεφαλαίου. Το ζήτημα αυτό εκφράζεται και σε τοπικό επίπεδο. Δυσκολεύει επίσης το γεγονός ότι η ΝΔ καταφέρνει να διεμβολίζει το χώρο του λεγόμενου «Κέντρου» και «Κεντροαριστεράς», όχι μόνο αντλώντας στελέχη, βουλευτές και υπουργούς από αυτόν, αλλά υιοθετώντας και μέρος των πολιτικών τους θέσεων.

Εκφράζεται η προσπάθεια συγκεκριμένων κύκλων της αστικής τάξης, που «ακουμπάνε» περισσότερο στο κέντρο της ΕΕ, να αναδειχτεί το ΠΑΣΟΚ ως βασικός φορέας της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα, για τη συγκρότηση εναλλακτικού κυβερνητικού πόλου.

 

9. Σύνοψη εκτιμήσεων για τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα:

α) Χρειάζεται πολύ καλή παρακολούθηση κι εκτίμηση των εξελίξεων στο αστικό πολιτικό σύστημα, όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο, αλλά η συνδυασμένη μελέτη για το πώς αυτές αποτυπώνονται «κάτω», σε τοπικό, κλαδικό, περιφερειακό επίπεδο. Παίρνοντας ως δεδομένο ότι μιλάμε για μια μεταβατική περίοδο στο αστικό πολιτικό σύστημα, χρειάζεται, χωρίς προφανώς βιασύνη, να δούμε πώς διαμορφώνονται οι τάσεις που κατασταλάζουν, έτσι ώστε να είμαστε και πιο εύστοχοι και αποδεικτικοί στην ιδεολογική και πολιτική πάλη.

β) Έχει σημασία στην ιδεολογικο-πολιτική μας παρέμβαση να δέχεται πλήγμα η λογική της «ορθής διαχείρισης», της εμπιστοσύνης στην κυβερνητική πολιτική και στην αποτελεσματικότητα της λειτουργίας του αστικού κράτους. Να αποκαλύπτεται ο ταξικός χαρακτήρας του κράτους, της κυβερνητικής πολιτικής, των δεσμεύσεων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Όλη η κυβερνητική ατζέντα είναι ατζέντα αντιπαράθεσης εφ’ όλης της ύλης. Μαζί με την προσπάθεια να οργανωθούν αντιστάσεις στην προώθηση των κυβερνητικών μέτρων, αλλά και συνολικότερα στην αντιπαράθεση με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, χρειάζεται να ενισχυθεί η προβολή της δικής μας πολιτικής, δηλαδή αυτό που λέμε και στο σύνθημα, ότι απέναντι στα αδιέξοδα του συστήματος, της πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων, της συναίνεσης όλων των αστικών κομμάτων, υπάρχει διέξοδος, είναι η πολιτική του ΚΚΕ, που δίνει απάντηση σε όλα τα φλέγοντα προβλήματα από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, από τη σκοπιά της προοπτικής της εργατικής εξουσίας και του σοσιαλισμού. Προοπτική που παλεύουμε από σήμερα, για να γίνει αύριο πραγματικότητα, δίνοντας μάχη για να δυναμώσει η εργατική-λαϊκή οργάνωση και πάλη, ο προσανατολισμός της.

γ) Η κρίση στην οποία βρίσκεται η σοσιαλδημοκρατία σε όλες της τις εκδοχές διαμορφώνει αντικειμενικά το έδαφος για συμπόρευση με το Κόμμα ευρύτερων εργατικών-λαϊκών δυνάμεων που την ακολουθούσαν μέχρι χθες, χωρίς να υποτιμάμε ότι οι διαφορετικές εκδοχές και μεταμορφώσεις της σοσιαλδημοκρατίας, που εκφράζονται και με αντίστοιχα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά), κάνει αυτό το καθήκον πιο σύνθετο και απαιτητικό, αφού μπορούν να εγκλωβίζουν εργατικές-λαϊκές δυνάμεις με διαφορετικούς τρόπους και παγίδες. Η προσπάθεια να τραβηχτούν τέτοιες δυνάμεις, ιδιαίτερα την περίοδο που διανύουμε, δεν είναι βέβαια μονόπρακτο έργο, απαιτείται όμως ευελιξία και σταθερότητα. Έχουμε ήδη πείρα από την προσπάθεια κοινής δράσης με τέτοιες δυνάμεις στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, αλλά και της πολιτικής συμπόρευσης σε ένα βαθμό στις εκλογικές μάχες. Συνεχίζοντας την προσπάθεια να συναντηθούμε με τέτοιες δυνάμεις στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, απαιτείται να ανέβει η ικανότητα ιδεολογικο-πολιτικής διαπάλης με απόψεις που επιδρούν σε αυτές, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να ενταθεί η προσπάθεια για μια βαθύτερη συζήτηση συμπερασμάτων απ’ όλη την πορεία της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και καλέσματος σε πολιτική στάση με βάση αυτά τα συμπεράσματα. Δηλαδή πρέπει να ανοίξουμε ακόμα πιο ουσιαστικά τη συζήτηση, ότι το συμπέρασμα από την πορεία του ΠΑΣΟΚ παλιότερα και του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι η χρεοκοπία της λογικής ότι μπορεί μέσα από το ίδιο το σύστημα, με τις κυβερνήσεις και τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, να αλλάξουν τα πράγματα υπέρ του λαού και να αναδείξουμε το δρόμο της σύγκρουσης με το σύστημα και της ανατροπής του, που προβάλλει το ΚΚΕ και στον οποίο καλεί να συμπορευτούν τέτοιες δυνάμεις.

δ) Σε αυτή την κατεύθυνση, ιδιαίτερη αντιμετώπιση απαιτούν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, που γίνεται προσπάθεια να επανασυσπειρωθούν γύρω από το εγχείρημα της «Νέας Αριστεράς» ή γύρω από άλλα πιθανά σχήματα με στόχο να αναβιώσει το παραμύθι του «καλού ΣΥΡΙΖΑ του 2010-2015» και να ξανασερβιριστούν αυταπάτες για «μεταβατικά προγράμματα» κλπ. Τα ζητήματα της στάσης απέναντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ αντικειμενικά θα αναδειχτούν σε διαχωριστική γραμμή και μπροστά στις ευρωεκλογές.

ε) Δε θέλει καμιά υποτίμηση η συγκεκριμένη προσπάθεια που κάνει το ΠΑΣΟΚ, με τις πλάτες επιχειρηματικών ομίλων και τμημάτων του κεφαλαίου, κεντρικά και ανά περιοχή, να βαθύνει δεσμούς με εργατικές-λαϊκές δυνάμεις, να αναβαθμίσει την παρέμβασή του στο κίνημα. Ουσιαστικά μιλάμε για επιχείρηση να ξεπλυθεί το ΠΑΣΟΚ απ’ όλες τις ευθύνες του, να δικαιωθεί για το ρόλο και τις επιλογές του. Χρειάζεται να ανέβει το ιδεολογικο-πολιτικό μέτωπο απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις. Η επίθεση του ΠΑΣΟΚ στο Κόμμα στη Βουλή με αφορμή τα Τέμπη δείχνει ότι θα επαναφέρουν και αυτοί τα παλιά γνωστά επιχειρήματα περί «δεκανικιού της δεξιάς» κλπ.

στ) Το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε διεργασία, καθώς και η καταγραφή αυξημένης πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ αντικειμενικά σημαίνει ότι θα αυξηθούν οι πιέσεις και οι επιθέσεις προς το Κόμμα. Όπως καλά γνωρίζουμε, θα αξιοποιηθεί και «το καρότο» και «το μαστίγιο». Ήδη, με αφορμή τα αυξημένα εκλογικά ποσοστά και τις δημοσκοπικές τάσεις, ξεκίνησε μια συζήτηση για το ρόλο «ευθύνης» που πρέπει να παίξει το ΚΚΕ στο αστικό πολιτικό σύστημα, εμφανίζοντας το Κόμμα ως συστημικό, διαστρεβλώνοντας τη στάση του την περίοδο του δημοψηφίσματος το 2015, προσπαθώντας να διαμορφώσουν και στρεβλές προσδοκίες σε έναν κόσμο που συστρατεύεται με το Κόμμα. Είναι άλλο πράγμα το Κόμμα να επιβεβαιώνει, ακόμη και να κερδίζει εκλογικά οφέλη με τη στρατηγική του σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού κι όχι μεγάλης ανόδου της ταξικής πάλης και είναι άλλο πράγμα η αυταπάτη ότι η στρατηγική του Κόμματος μπορεί να δικαιωθεί και πολύ περισσότερο να «νικήσει» μέσω του εκλογικού-κοινοβουλευτικού δρόμου με τη «σταδιακή», «συνεχή», ανοδική αύξηση των ποσοστών του στις βουλευτικές εκλογές κλπ. Ταυτόχρονα και παράλληλα δυναμώνει ο αντικομμουνισμός, οι επιθέσεις στο Κόμμα, με αφορμή ζητήματα ιστορίας, οι συκοφαντίες ιδιαίτερα όσον αφορά τη στάση του σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα, π.χ. πόλεμος στην Ουκρανία, Παλαιστίνη κλπ., η προσπάθεια να εμφανιστεί ως παρωχημένο και οπισθοδρομικό που δεν παρακολουθεί τις σύγχρονες εξελίξεις, επειδή δεν υιοθετεί την ατζέντα του «ατομικού δικαιωματισμού», αξιοποιώντας μια σειρά θέματα, όπως ο πολιτικός γάμος των ομόφυλων ή άλλα ζητήματα, όπως η επιστολική ψήφος κλπ. Επιθετικά, σε αυτή την κατεύθυνση, είναι αναγκαίο να αναδεικνύουμε μέσα από κάθε πτυχή των κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων ότι παρωχημένο και οπισθοδρομικό είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και οι σάπιες ιδέες του, να προβάλλουμε την επικαιρότητα και την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, ως το πραγματικά σύγχρονο και προοδευτικό, όπως αυτή προκύπτει και μέσα από σύγχρονες εξελίξεις όπως είναι, π.χ., η Τεχνητή Νοημοσύνη, οι ψηφιακές εφαρμογές στην οικονομία κλπ. Απαιτείται λοιπόν ν’ ανέβει η ιδεολογική επαγρύπνηση κι ετοιμότητα αντιμετώπισης κάθε φύσης επίθεσης.

 

10. Για το χροοδιάγραμμα προετοιμασίας του Κόμματος για τις ευρωεκλογές

Την Κυριακή 9 Ιούνη 2024 (6-9 Ιούνη σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ) θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές και με τη σημερινή Σύνοδο της ΚΕ ξεκινάμε την προετοιμασία, θέτοντας σχετικό χρονοδιάγραμμα και σταθμούς, ώστε το Κόμμα να μπει έγκαιρα, οργανωμένα και αποφασιστικά στη μάχη.

Οι ευρωεκλογές είναι σημαντική πολιτική αναμέτρηση με μεγάλες απαιτήσεις, στην οποία τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος θα στρατευτούν και θα τη δώσουν μαχητικά, με καλό εξοπλισμό και ουσιαστικά επιχειρήματα, από κοινού με τους φίλους και τους συμπορευόμενους, με πλατύ πολιτικό άνοιγμα, αξιοποιώντας τα θετικά αποτελέσματα και τη σημαντική πείρα που έχει συγκεντρώσει το Κόμμα μας τις βουλευτικές και τοπικές εκλογές, τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες και τις αρχαιρεσίες των συνδικάτων και άλλων μαζικών φορέων.

Στόχος είναι να βγει ακόμα πιο δυνατό το ΚΚΕ και να πάει εκλογικά όσο γίνεται υψηλότερα, να απευθυνθεί σε όσους βιώνουν τις οδυνηρές συνέπειες της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ ως διακρατικής ιμπεριαλιστικής ένωσης, της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων ή αναχωμάτων που θα δημιουργηθούν, που συνολικά εκπροσωπούν και διαχειρίζονται τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, τις ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος. Να συσπειρώσει εργατικές - λαϊκές δυνάμεις που στήριξαν το Κόμμα μας στις εκλογές του 2023, να κερδηθούν νέες δυνάμεις από την εργατική τάξη, τους βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, τους επιστήμονες και τους ανθρώπους του πολιτισμού, τις γυναίκες, τους νέους και τις νέες εργατικής - λαϊκής προέλευσης.

Υπάρχουν σοβαρές δυνατότητες, αλλά δεν υποτιμάμε την παρέμβαση των άλλων πολιτικών δυνάμεων, των μηχανισμών της ΕΕ και των μεγάλων συμφερόντων, που θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να βάλουν εμπόδια στην πολιτική επιρροή του ΚΚΕ. Αξιοποιούμε την απήχηση της πολιτικής του Κόμματος, δυναμώνοντας την ιδεολογική - πολιτική δουλειά και αντιμετωπίζοντας τον εφησυχασμό που καλλιεργείται με τα περί «χαλαρής ψήφου» στις ευρωεκλογές.

Για την άμεση προετοιμασία θέτουμε το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα και τους σχετικούς σταθμούς, ώστε Γενάρη, Φλεβάρη, Μάρτη, Απρίλη να βγει ένας σημαντικός όγκος πολιτικής - εκλογικής δουλειάς και να πάρουμε πρόσθετα μέτρα για την τελευταία προεκλογική φάση, μετά το Πάσχα (5 Μάη 2024).

Πρώτο, άμεση, από τώρα ενίσχυση, αναβάθμιση των παρεμβάσεων του Κόμματος με πολιτικές εκδηλώσεις, ομιλίες, κομματικές ανακοινώσεις, αλλά και στη δουλειά στο μαζικό κίνημα για την αποκάλυψη του αντιλαϊκού χαρακτήρα της ΕΕ, των ευθυνών της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων, την εκλαΐκευση της πολιτικής του Κόμματος, την προβολή της πάλης του και τη σημασία της ενίσχυσής του στις ευρωεκλογές. Ήδη, στη διαπάλη κατέχουν σοβαρή θέση τα ζητήματα που αφορούν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, το Ταμείο Ανάκαμψης, η «πράσινη μετάβαση», η ύφεση στην Ευρωζώνη, το Σύμφωνο Σταθερότητας, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και οι συνέπειές τους, η λογική κόστος - όφελος, η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και ο ρόλος της ΕΕ στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, η Κοινή Αγροτική Πολιτική, το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό κ.ά. και η διαπάλη επιβάλλεται να δυναμώσει και να εμπλουτίζεται.

Δεύτερο, αρθρογραφία, αφιερώματα και ειδικές στήλες του «Ριζοσπάστη», του πόρταλ «902» και του «Οδηγητή», ώστε ξεκινώντας από τον Γενάρη να κλιμακώσουμε για να φωτιστούν καίρια ζητήματα του χαρακτήρα και της στρατηγικής της ΕΕ, τη σχέση της με την πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων στην Ελλάδα.

Τρίτο, πραγματοποίηση θεματικών εκδηλώσεων για την οικονομία, την Ενέργεια, τις νέες τεχνολογίες κ.ά. Θεματικές εκδηλώσεις ανά περιοχή ανάλογα με τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, π.χ. υποδομές, αντιπλημμυρική - αντιπυρική και αντισεισμική προστασία σε αντιπαράθεση με τη στρατηγική του κόστους - οφέλους. Κατάρτιση του πολιτικού προγράμματος των κεντρικών παρεμβάσεων τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε χώρες του εξωτερικού, για τους Έλληνες μετανάστες.

Τέταρτο, διαμόρφωση σχεδίου συσκέψεων, συζητήσεων και περιοδειών σε χώρους δουλειάς και περιοχές και επικοινωνία με μαζικούς φορείς, από μέλη της ΚΕ και άλλα στελέχη, τους ευρωβουλευτές και τους βουλευτές, με αξιοποίηση θεμάτων που έχει ανοίξει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα και τις παρεμβάσεις στην Ευρωβουλή και τη Βουλή. Σημειώνουμε πως η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα υλοποιεί σχέδιο για τέσσερις εκδηλώσεις στις Βρυξέλλες με θεματολογία που θα ενισχύει την προεκλογική δουλειά και περιλαμβάνει: Αντεργατικές Οδηγίες και μέτρα της ΕΕ, ο ρόλος της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, η μεταναστευτική πολιτική και η συμβολή της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ στην πάλη για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Στις εκδηλώσεις αυτές θα πάρουν μέρος εργαζόμενοι και μαζικοί φορείς από την Ελλάδα.

Πέμπτο, σε σχετική Σύνοδο της ΚΕ να εξεταστεί η δουλειά της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας, να συγκεντρωθούν σκέψεις, προτάσεις για τη συγκρότηση του ψηφοδελτίου, να συζητηθεί το εκλογικό κάλεσμα του Κόμματος. Να ετοιμαστούν έγκαιρα τα εκλογικά συνθήματα, ανακοινώσεις και ενημερωτικά φυλλάδια. Για την προετοιμασία της εκλογικής μάχης να αξιοποιηθούν οι χρονιάτικες εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις των ΚΟΒ.

Γενάρης 2024
Η ΚΕ του ΚΚΕ