Η 10η Σύνοδος της ΚΕ, που έγινε στο τέλος του Μάρτη του 2018, είχε θέσει στόχους και σχέδιο δράσης έως το τέλος του καλοκαιριού. Ταυτόχρονα είχε εκτιμήσει τις διεθνείς εξελίξεις, τις εξελίξεις στην εξωτερική κι εσωτερική πολιτική ζωή της χώρας, την πορεία του κινήματος και της κομματικής οικοδόμησης. Τα βασικά στοιχεία της Απόφασης του Μάρτη της ΚΕ ισχύουν στο ακέραιο. Στην πράξη επιβεβαιώθηκαν εκτιμήσεις και προβλέψεις μας.
Βέβαια, και μετά ακολούθησαν σύνοδοι της ΚΕ με άλλα θέματα, καθώς και η πανελλαδική Συνδιάσκεψη για την Ιστορία της περιόδου 1918-1949, στις 23 Ιούνη 2018, εκπληρώνοντας έτσι ένα από τα βασικά καθήκοντα του 20ού Συνεδρίου.
Στη σημερινή 13η Σύνοδο της ΚΕ δε θα σταθούμε αναλυτικά ξανά σε εκτιμήσεις των εξελίξεων, αλλά θα κάνουμε μια προσπάθεια να εντάξουμε μόνο τα νέα στοιχεία που έχουμε στην εξωτερική κι εσωτερική πολιτική κατάσταση και να καθορίσουμε τα καθήκοντα που απορρέουν από τις ίδιες τις εξελίξεις, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις που έχει καθορίσει το Συνέδριό μας.
Έχετε ενημερωθεί για τα στοιχεία, εκτιμήσεις, συμπεράσματα που έχει μελετήσει το ΠΓ για μια σειρά προβλήματα που απασχόλησαν τις εξελίξεις, το εργατικό, λαϊκό κίνημα, τις αρχαιρεσίες, τις εκδηλώσεις μας, την όλη κομματική δραστηριότητα• όπως εκτιμήσεις για τις απεργιακές εργατικές κινητοποιήσεις, για τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, τους αγρότες, τις γυναίκες, τις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, τα μαθητικά και φοιτητικά φεστιβάλ, τις εκδηλώσεις του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου, τη δράση για μεγάλα λαϊκά προβλήματα στην Αττική και σε άλλες περιοχές της χώρας, τη δράση των ΚΟ κλπ.
Όλα αυτά αποτελούν αντικείμενο συζήτησης και έγκρισής τους από την ΚΕ, με βάση τα σημειώματα και τις αποφάσεις του ΠΓ. 

1. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από το Μάρτη, η επιβολή νέων μέτρων στο πλαίσιο της πολιτικής προστατευτισμού που ακολουθούν οι ΗΠΑ (π.χ. αύξηση εμπορικών δασμών) οδήγησε στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που εκφράστηκαν και στις Συνόδους των G-7 και των G-20.

Ιδιαίτερη σημασία για την ερμηνεία και την πρόβλεψη των εξελίξεων έχουν:

α) Η όξυνση του οικονομικού ανταγωνισμού ΗΠΑ-Κίνας: Με την επιβολή δασμών σε εισαγόμενα εμπορεύματα αξίας 100 δισ. δολαρίων συνολικά και από τις δύο πλευρές. Οι ΗΠΑ προειδοποιούν για τρίτο γύρο δασμών το Σεπτέμβρη και απαιτούν αλλαγή της πολιτικής της Κίνας στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας. Η Κίνα προωθεί την Ολοκληρωμένη Περιφερειακή Οικονομική Εταιρική Σχέση στην Ασία και την ισχυροποίηση της Οργάνωσης Συνεργασίας της Σαγκάης.

β) Ο εύθραυστος προσωρινός συμβιβασμός ΗΠΑ-ΕΕ: Η ΕΕ προχώρησε ήδη σε ορισμένες παραχωρήσεις προκειμένου να αποφύγει έναν άμεσο «εμπορικό πόλεμο», μετά την απειλή αύξησης των δασμών για εισαγόμενα ευρωπαϊκά εμπορεύματα στις ΗΠΑ. Ιδιαίτερο βάρος έχει η ενεργειακή συνεργασία Γερμανίας-Ρωσίας (π.χ. ο αγωγός Nord Stream II) η οποία, αν αναβαθμιστεί, θα πλήξει τα αμερικανικά σχέδια αύξησης των εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου στην ΕΕ. Η ΕΕ ενίσχυσε τη θέση της μετά τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου ΕΕ-Ιαπωνίας και τις πρόσφατες εμπορικές συμφωνίες με την Κίνα.

γ) Η όξυνση της ενδοαστικής διαπάλης μέσα στις ΗΠΑ: Σχεδόν το σύνολο των ισχυρών αστικών ΜΜΕ επικρίνουν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ κι επισημαίνουν ότι αυξάνει τον κίνδυνο επιβράδυνσης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας. Ταυτόχρονα αυξάνουν οι κινήσεις για δικαστική δίωξη και αποπομπή του Αμερικανού Προέδρου πριν τη λήξη της θητείας του. Κριτική ασκείται και στις θέσεις του για εξομάλυνση των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων, μπροστά στις «ενδιάμεσες» εκλογές το χειμώνα στις ΗΠΑ.

 

2. Το ίδιο περίπου διάστημα επίσης, είχαμε τη Σύνοδο Κορυφής ανάμεσα στους ηγέτες των ΗΠΑ και της Βόρειας Κορέας, που κατέληξε σε ένα ανακοινωθέν περί «αποπυρηνικοποίησης της Κορεατικής Χερσονήσου». Βέβαια, η συνάντηση αυτή κάθε άλλο παρά τερματίζει τους ανταγωνισμούς στην περιοχή.

Για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας έχει σημασία να επισημάνουμε δύο επιπλέον στοιχεία: Την ανασύσταση του 2ου Αμερικανικού Στόλου (είχε διαλυθεί το 2011) για την περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού από τη μια μεριά και, από την άλλη, την ανακοίνωση από τις ΗΠΑ της αποχώρησής τους από το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Η Ιαπωνία κάνει επίσης αισθητή την παρουσία της με μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια αυτήν την περίοδο σε ΝΑ Ασία και Ειρηνικό.

 

3. Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλη του 2018 στις Βρυξέλλες αποτελούν έναν εφ’ όλης της ύλης σχεδιασμό πολιτικοστρατιωτικής προετοιμασίας κι ενίσχυσης της ικανότητας διεξαγωγής ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων όπου επιβάλλουν τα συμφέροντα της λυκοσυμμαχίας, στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με Ρωσία και Κίνα, αλλά και γενικότερα τα μέτωπα που αξιολογούν τα ΝΑΤΟϊκά επιτελεία. Ιδιαίτερη σημασία έχει η αποκαλούμενη «Πρωτοβουλία Ετοιμότητας» που προβλέπει ότι τα επόμενα χρόνια το ΝΑΤΟ στοχεύει να δημιουργήσει υποδομή που θα του επιτρέπει να αναπτύσσει 30 μηχανοκίνητα τάγματα, 30 αεροπορικές μοίρες, 30 πλοία μάχης, σε 30 μέρες, για την εκτέλεση στρατιωτικών αποστολών.

 

4. Την ίδια περίοδο στην ΕΕ (σύνοδος υπουργών Εξωτερικών των κρατών-μελών με τη συμμετοχή και της Βρετανίας), προχώρησε η απόφαση για τη συγκρότηση της «Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Επεμβάσεων», με βάση την οποία προβλέπονται κοινές επεμβάσεις σε τρίτες χώρες, εκτός συνόρων της ΕΕ, με διάφορα προσχήματα, ενώ προωθείται και η πρακτική υλοποίηση της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (PESCO) με στόχο τη στενότερη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας.

 

5. Αυτό το διάστημα και με αφορμή, εκτός των άλλων, την προώθηση των διαδικασιών για ένταξη των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, έχει οξυνθεί η κατάσταση και η αντιπαράθεση των ΗΠΑ με τη Ρωσία, αλλά και της Ρωσίας με ξεχωριστά κράτη της ευρωατλαντικής συμμαχίας, όπως η Ελλάδα, που παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ρόλο σημαιοφόρου, στην προώθηση της αμερικανικής και ΝΑΤΟϊκής πολιτικής στα Βαλκάνια, που αντικειμενικά οδηγεί στην απόσπαση της όποιας επιρροής της Ρωσίας έχει απομείνει στα Βαλκάνια.

Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων ότι «η Ρωσία και η Κίνα θέλουν να χτυπήσουν τη Δύση. Ότι η Ρωσία θέλει να την διασπάσει και η Κίνα να την αντικαταστήσει». Οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι η Ρωσία και η Κίνα είναι ιδιαίτερα επιθετικές στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Προειδοποιούν ότι τα χρόνια της ήπιας πολιτικής των ΗΠΑ, που επέτρεψαν τη ρωσική επιθετικότητα, τέλειωσαν και ότι γι’ αυτό καταρτίζουν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για την ενίσχυση της παρουσίας τους στη Μεσόγειο. Στο πλαίσιο αυτό, η αμερικανική πολιτική έχει επιλέξει την Ελλάδα ως «αγκυροβόλιο σταθερότητας στη Μεσόγειο και τα Δυτικά Βαλκάνια» και, όπως επισημαίνουν, «εργάζονται για να ενισχύσουν σημαντικά τον τομέα της ασφάλειας και την ενεργειακή συνεργασία με την Κύπρο».

Την ίδια περίοδο η Ρωσία έχει ταχτεί ενάντια στην ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και προειδοποίησε «με συνέπειες τα κράτη της περιοχής που ενισχύουν τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό τους», εκφράζοντας την «ελπίδα» να μην υπάρξει αποσταθεροποίηση της περιοχής τύπου Ουκρανίας.

Ταυτόχρονα, προχωρούν σενάρια αλλαγής υφιστάμενων συνόρων, με επίκεντρο αυτήν την περίοδο τα σύνορα Κοσσυφοπεδίου-Σερβίας, που οδηγούν σε ντόμινο επικίνδυνων εξελίξεων.

 

6. Η ελληνική κυβέρνηση κινήθηκε και αυτό το διάστημα στην κατεύθυνση που έχει καθορίσει η ευρωατλαντική της στρατηγική, υιοθετώντας τη γραμμή ΗΠΑ-ΕΕ, ανταποκρινόμενη με πάθος και συνέπεια σε όσα τάσσεται ενάντια η ρωσική πολιτική και προειδοποιεί γι’ αυτά. Σε συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, η ενεργή προώθηση των ατλαντικών σχεδίων από την κυβέρνηση αυξάνει τον κίνδυνο να βρεθεί η χώρα στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Ρωσίας και Κίνας, ιδιαίτερα μετά τη συνεχή επιδείνωση των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας το τελευταίο διάστημα.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι οι επιλογές της βοηθούν στην επίτευξη του στόχου της για αναβαθμισμένο ρόλο της στα Βαλκάνια, για δημιουργία ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος, με μετατροπή της χώρας σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων κι ενέργειας. Έχει παραχωρήσει στην Κίνα το λιμάνι του Πειραιά ως πύλη εισόδου των κινεζικών εμπορευμάτων στην ΕΕ, αλλά ταυτόχρονα πρωτοστατεί για να διασφαλιστεί ο έλεγχος από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων προς ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επιδίωξη του ελληνικού αστικού κράτους να πρωτοστατήσει στην ευρωατλαντική προοπτική των γειτόνων και να εδραιώσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που οραματίζεται στα Βαλκάνια. Σε όλα αυτά εντάσσονται και:

α) Η υπερδραστήρια προώθηση της Συμφωνίας των Πρεσπών για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, με πρόσχημα την επίλυση του ονοματολογικού και τινών άλλων εκκρεμοτήτων, οι οποίες και επί της ουσίας βέβαια δεν επιλύονται, αλλά αναπαράγονται και διαιωνίζονται στο πλαίσιο των ευρωατλαντικών δομών. Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε αναμονή του δημοψηφίσματος στη γειτονική χώρα και του χρονοδιαγράμματος υλοποίησης της Συμφωνίας. Δε μας διαφεύγουν οι νέες δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της Συμφωνίας των Πρεσπών για το ονοματολογικό, σε αντίθεση με όσα προπαγανδιστικά ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

β) Η προώθηση της συμφωνίας με την Αλβανία για ένταξή της στην ΕΕ, γύρω από την οποία, με βάση τα στοιχεία που διαθέταμε, έγινε ξεχωριστή συζήτηση που αποτυπώθηκε σ’ ένα καταρχήν κείμενο του ΠΓ.

γ) Η διεύρυνση της ΕΕ και η μετατροπή της περιοχής σε ενεργειακό κόμβο της ΕΕ, με βάση τη συνάντηση του Έλληνα ΥΠΕΞ στο Σούνιο αυτό το διάστημα με ομολόγους του από τα κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

δ) Η διάσκεψη για την ασφάλεια και σταθερότητα που οργάνωσε πάλι το ΥΠΕΞ της Ελλάδας με ομολόγους από χώρες της Μεσογείου και Μέσης Ανατολής –πλην Τουρκίας– το ίδιο διάστημα.

ε) Η παραπέρα ενίσχυση των συμμαχικών δεσμών της Ελλάδας με το Ισραήλ, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία. Μετά, μάλιστα, από την τριμερή Σύνοδο Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ το Μάη, για τη διακρατική συμφωνία του αγωγού φυσικού αερίου EastMed, το Ισραήλ προχώρησε σε πολύνεκρες επιθέσεις ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό, με αφορμή τις κινητοποιήσεις ενάντια στην απόφαση των ΗΠΑ να μεταφέρουν την πρεσβεία τους από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντάς την έτσι, ντε φάκτο, ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, γεγονός που η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καταδικάσει καθαρά, αλλά αντίθετα έχει βαθύνει τη στρατιωτική συνεργασία της με το κράτος-δολοφόνο.

στ) Η κυβέρνηση συνεχίζει δραστήρια τις εργασίες εκσυγχρονισμού όλων των στρατιωτικών βάσεων, για φιλοξενία στρατευμάτων, οπλικών συστημάτων, ακόμα και πυρηνικών όπλων, ως βάσεις εφόδου κατά άλλων χωρών, αλλά και ως βάσεις ανεφοδιασμού και κατασκόπευσης κρατών. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται κυρίως η Σούδα, ο Άραξος, η Λάρισα, η Αλεξανδρούπολη, η Σύρος, το Άκτιο, το Κιλκίς.

ζ) Στέλνει μήνυμα προς τη ρωσική κυβέρνηση με την απέλαση Ρώσων διπλωματικών υπαλλήλων, με την κατηγορία της κατασκοπίας επί ελληνικού εδάφους και υπονόμευσης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με αφορμή το σκοπιανό ζήτημα και τη Συμφωνία των Πρεσπών, στην οποία αντιτάσσεται η Ρωσία· για να δοθεί πρόσφατα η απάντηση από τη ρωσική πολιτική, με απέλαση Ελλήνων διπλωματών και την απαγόρευση εισόδου στο έδαφος της Ρωσίας του διευθυντή του γραφείου του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά.

Συνολικά, όλο αυτό το διάστημα η κινητικότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρει τη σφραγίδα των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.

 

7. Την ίδια περίοδο οξύνθηκαν παραπέρα οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, Τραμπ-Ερντογάν, αμέσως μετά τις τουρκικές εκλογές στις οποίες επικράτησε άνετα το κόμμα του Ερντογάν. Η Ρωσία έχει συσφίξει τις σχέσεις με την Τουρκία, εξελίσσεται σε πολιτική, οικονομική και στρατιωτική πλέον συνεργασία. Οι ΗΠΑ απάντησαν με μέτρα που πλήττουν την οικονομία της Τουρκίας και το νόμισμά της. Η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε πορεία επιβράδυνσης και αναζητά στηρίγματα σε Κίνα, Κατάρ και ΕΕ. Από την πλευρά της η ΕΕ –και ιδιαίτερα η Γερμανία– ανησυχεί για τις συνέπειες της εκδήλωσης κρίσης στην Τουρκία, σχετικά με τη συμφωνία για το προσφυγικό, τις κοινοτικές εξαγωγές, τις επενδύσεις και τις θυγατρικές ευρωενωσιακών τραπεζών. Λαμβάνει επίσης υπόψη σοβαρά το γεωστρατηγικό ρόλο της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή. Στο πλαίσιο αυτό ίσως εντάσσεται και η απελευθέρωση των 2 Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνταν επί 5 μήνες στις φυλακές Αδριανούπολης χωρίς να τους έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία, ούτε να έχουν βρεθεί κάποια άξια λόγου στοιχεία που να δικαιολογούν έστω τυπικά την κράτησή τους. Ίσως αποτελεί η κίνηση αυτή δείγμα «καλής θέλησης» προς ένα κράτος-μέλος της ΕΕ, παρότι οι παραβιάσεις και οι επιθετικές ενέργειες συνεχίζονταν όλο αυτό το διάστημα καθημερινά.

 

8. Ταυτόχρονα, αναμένονται εξελίξεις στο Κυπριακό. Ήδη έχουν ενταθεί οι πιέσεις για συνέχιση των διαπραγματεύσεων και για μια «λύση» συνομοσπονδιακού χαρακτήρα των δύο συνιστώντων κρατών, που σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουν την ανάγκη επανένωσης του νησιού. Οι διαπραγματεύσεις αναμένεται να ξεκινήσουν κάτω από το δίλημμα: Ή αναγνώριση της «Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» ως ξεχωριστού κράτους ή διαπραγματεύσεις για συνομοσπονδία συνιστώντων κρατών, με συμφωνία χειρότερη κι από το Σχέδιο Ανάν.

 

9. Νέα κινητικότητα αναπτύσσεται και στη Συρία. Με πρόσχημα τη «χρήση χημικών» από τις κυβερνητικές δυνάμεις του Άσαντ στο Ιντλίμπ, οι ΗΠΑ - Γαλλία - Βρετανία ετοιμάζονται ξανά για στρατιωτικές επιθέσεις. Απαιτείται ετοιμότητα για αντιδράσεις και μαζικές κινητοποιήσεις. Να αξιοποιηθεί η θετική πείρα από τις κινητοποιήσεις και την επίδειξη ετοιμότητας των ΚΟ στην προηγούμενη επίθεση τον Απρίλη.

 

10. Το διάστημα αυτό έγιναν μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα και από το Κόμμα και την ΚΝΕ, και από το ΠΑΜΕ και εργατικά συνδικάτα, και από άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος, την ΕΕΔΥΕ κλπ. Σημειώνουμε ιδιαίτερα τη Μαραθώνια Πορεία και τις άλλες εκδηλώσεις-κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν το Μάη σε όλη τη χώρα, κινητοποιήσεις σε περιοχές που υπάρχουν αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις και στρατηγεία, το άνοιγμα στα σχολεία και τις σχετικές εκθέσεις ζωγραφικής όπου προβλήθηκαν τα έργα των μαθητών.

Με πρωτοβουλίες του Κόμματος κυρίως, καθώς και άλλων αδελφών κομμάτων με τα οποία έχουμε στενές σχέσεις, έγιναν συναντήσεις σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, βγήκαν ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, έγιναν κινητοποιήσεις σε διάφορες χώρες, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τις βάσεις, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ. Συνεχίζεται η προσπάθεια διμερών και πολυμερών συναντήσεων με κάποια αποτελέσματα, συνεχίζεται και οξύνεται η διαπάλη.

Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων αναφέρουμε:

• Την Κοινή Ανακοίνωση ΚΚΕ - ΚΚ Τουρκίας και την πολύμορφη αξιοποίησή της στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
• Την πραγματοποίηση της «Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Συνάντησης» τον Απρίλη στις Βρυξέλλες με τη συμμετοχή Κομμουνιστικών Κομμάτων από 27 χώρες και τη συνεδρίαση της «Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας».
• Τη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας της Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων (ΔΣΚΕΚ) στην Αθήνα, το Μάη, και διμερείς συναντήσεις με αριθμό κομμάτων για την προετοιμασία της 20ής ΔΣΚΕΚ που θα γίνει το Νοέμβρη με ευθύνη του ΚΚΕ και προς τιμή των 100χρονων του Κόμματος.
• Την ίδια περίοδο, πραγματοποιήθηκαν οι εξής διμερείς συναντήσεις του Κόμματος στην Αθήνα: Με τον πρόεδρο του Εργατικού Ουγγρικού Κόμματος σ. Τιούρμερ. Με τον Α΄ Γραμματέα του ΚΚ Ουκρανίας σ. Σιμονιένκο. Με τον επικεφαλής του JVP της Σρι Λάνκα, που έχουμε δημιουργήσει διμερείς σχέσεις τα τελευταία χρόνια. Με τον Πρόεδρο και αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚ Σουηδίας. Με μέλος του ΠΓ και αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚ Βιετνάμ.
• Έγιναν επίσης πολλές επισκέψεις αντιπροσωπιών του Κόμματος στο εξωτερικό: Στη Μόσχα και συνάντηση με το ΚΕΚΡ και το ΚΚΡΟ. Στην Ουκρανία για συμμετοχή σε εκδήλωση για τα 100χρονα του ΚΚ Ουκρανίας. Στη Νότια Κορέα στο 2ο Συνέδριο του Κόμματος Λαϊκής Δημοκρατίας Νότιας Κορέας. Στην Ισπανία για συνάντηση με εκπροσώπους του ΚΚ Μεξικού, ΚΚ Παραγουάης και ΚΚ Λαών Ισπανίας. Στην Παραγουάη για συναντήσεις με το ΚΚ και μαζικούς φορείς και την πραγματοποίηση σεμιναρίων σε στελέχη του ΚΚ. Στο Μεξικό για συμμετοχή στο 6ο Συνέδριο του ΚΚ Μεξικού, παρεμβάσεις σε εκδηλώσεις και διμερείς συναντήσεις με ΚΚ της Λατινικής Αμερικής.
• Το Κόμμα μας πρωτοστάτησε στην προώθηση Κοινής Ανακοίνωσης ενάντια στην ιμπεριαλιστική επίθεση κατά της Συρίας τον Απρίλη και στήριξε την ανακοίνωση του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης κατά των ισραηλινών εγκλημάτων, τον Ιούλη, που περιείχε και καταγγελία κατά της γερμανικής οπορτουνιστικής οργάνωσης Die Linke και του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ). Και τις δύο Κοινές Ανακοινώσεις υπέγραψαν δεκάδες Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα.

Την επόμενη περίοδο έχουμε:

• Τη συνάντηση Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Νεολαιών και τις άλλες διεθνιστικές δραστηριότητες που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της ΚΝΕ-Οδηγητή.
• Τη συνεδρίαση της Συντακτικής Επιτροπής της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης» (ΔΚΕ) το Σεπτέμβρη, τις μέρες του Φεστιβάλ της ΚΝΕ.
• Τη συμμετοχή στο φεστιβάλ της UZ, της εφημερίδας του Γερμανικού ΚΚ, και στο Φεστιβάλ της AVANTE, της εφημερίδας του Πορτογαλικού ΚΚ.
• Συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στην προετοιμασία της 20ής Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων και τη συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας το Νοέμβρη στην Αθήνα.

1. Όπως και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, έτσι και στα ζητήματα της οικονομίας και της διαχείρισης των προβλημάτων του καπιταλιστικού συστήματος, και το διάστημα αυτό, συνεχίστηκε η προσπάθεια για τη διευθέτηση μιας σειράς ζητημάτων προς όφελος της αστικής τάξης της Ελλάδας και των συμμάχων της σε διεθνές επίπεδο.

Οπωσδήποτε στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό ξεχωρίζει η συμφωνία για τη ρύθμιση του χρέους σε συνδυασμό με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής για την περίοδο 2019-2022 και τον καθορισμό του «μεταμνημονιακού» πλαισίου συνέχισης κι εποπτείας της αντιλαϊκής πολιτικής, μια και στις 20 Αυγούστου τελείωσε τυπικά το πρόγραμμα.

Η απόφαση-συμφωνία για το χρέος έγινε προσπάθεια να πανηγυριστεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως δήθεν «βασικό στοιχείο εξόδου από τα μνημόνια» και «επανάκτησης της δυνατότητας άσκησης αυτοτελούς εθνικής πολιτικής», «σταδιακής επιστροφής στην κανονικότητα». Τονίζουμε για μία ακόμη φορά ότι η αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιήθηκε με τα μνημόνια δεν είναι ούτε αποκλειστική απαίτηση των δανειστών, ούτε ελληνική ιδιαιτερότητα. Στηρίζει τα συμφέροντα και τις απαιτήσεις της εγχώριας αστικής τάξης, του ΣΕΒ, του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των τραπεζικών ομίλων και γι’ αυτό θα συνεχιστεί.

Από τη μια, η αστική τάξη με τις αποφάσεις αυτές είναι ικανοποιημένη γιατί δημιουργείται ο δημοσιονομικός χώρος για την κρατική στήριξη της προσπάθειας ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας-κερδοφορίας, βελτιώνονται οι όροι πρόσβασης του κράτους και των επιχειρήσεων στις διεθνείς αγορές χρήματος. Από την άλλη όμως, με τις συμφωνίες αυτές ο λαός θα πληρώσει πάλι σκληρό αντίτιμο, αφού προβλέπεται νέα μείωση συντάξεων από το 2019, μείωση του αφορολόγητου από το 2020, ενώ τα ογκώδη πλεονάσματα για τα οποία δεσμεύτηκε, όπως και όλα τα υπόλοιπα μέτρα και αναδιαρθρώσεις που τρέχουν, θα ματώνουν τα λαϊκά στρώματα. Επίσης προβλέπονται μηχανισμοί «αυξημένης επιτήρησης», στο πλαίσιο της ΕΕ, για την υλοποίηση των νέων αντιλαϊκών μέτρων τα επόμενα χρόνια. Αυτό το «μεταμνημονιακό μνημόνιο» έκανε προσπάθεια στις 21 Αυγούστου να συγκαλύψει ο Τσίπρας με τους θεατρινισμούς στην Ιθάκη.

Παρότι ετοίμαζε φιέστα «φαραωνική», οι μεγάλες πυρκαγιές του Αυγούστου και ιδιαίτερα ο τραγικός θάνατος περίπου 100 συνανθρώπων μας –που ανέδειξαν τις μεγάλες διαχρονικές ευθύνες όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, όπως και του κρατικού μηχανισμού– περιόρισαν τους πανηγυρισμούς.

Παρόλ’ αυτά, γίνεται συστηματική προσπάθεια να συγκαλυφθούν οι ευθύνες για όλα τα ζητήματα. Και για τα ζητήματα της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής· και για τον προσανατολισμό των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής· και για την απαράδεκτη κατάσταση με την πυροπροστασία και πυρασφάλεια, τη δασοπροστασία, όπως και για τις πλημμύρες, παλιότερες και πρόσφατες, μέσα στο καλοκαίρι μάλιστα, πάλι στη Μάνδρα, αλλά και αλλού.

 

2. Για όλα αυτά τα ζητήματα το Κόμμα μας παρέμβηκε από την πρώτη στιγμή, συνέχισε να τα αναδεικνύει και όταν έπεφταν τα φώτα της δημοσιότητας, με ολοκληρωμένες προτάσεις, παρεμβάσεις στη Βουλή, περιοδείες, συγκεντρώσεις, αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Η δράση όλο αυτό το διάστημα από το Μάρτη μέχρι σήμερα προσφέρει νέα αξιόλογη πείρα για τη δράση των Κομματικών Οργανώσεων, για τη σύνδεση σοβαρών και οξυμένων λαϊκών προβλημάτων που δημιουργεί ο καπιταλισμός και η διαχείρισή τους από τις αστικές κυβερνήσεις, με την πρόταση και τις θέσεις του Κόμματος και την οργάνωση της αντικαπιταλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης και την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας, μέσα από δομές και λαϊκές οργανώσεις ριζοσπαστικής συσπείρωσης για θέματα όπως η αντιπυρική, αντιπλημμυρική θωράκιση και προστασία, η αντισεισμική θωράκιση, τα απορρίμματα, η χωματερή ΧΥΤΑ Λιοσίων, σε περιοχές της Δυτικής Αθήνας, στη Δυτική και Ανατολική Αττική, σε άλλες περιοχές της χώρας, για την ενέργεια, το φυσικό αέριο, το χρυσό, τα αιολικά πάρκα κλπ.

Οπωσδήποτε δεν πρέπει να υποτιμηθεί στο ελάχιστο το γεγονός ότι αυξάνονται και οι πιθανότητες ενσωμάτωσης λαϊκών στρωμάτων, λόγω των δυνατοτήτων του συστήματος.

Τα συμπεράσματα αυτά έχουν καταγραφεί και σε εκτιμήσεις της ΕΠ της ΚΟΑ και των Τομεακών Επιτροπών, όπως και άλλων Επιτροπών Περιοχών, και πρέπει να μελετηθούν απ’ όλα τα όργανα και την ΚΝΕ. Ιδιαίτερη σημασία έχει να μελετηθεί η άμεση αντίδραση, το σχέδιο ετοιμότητας, οι μορφές και οι τρόποι οργάνωσης κι επαφής μέσα στους τόπους δουλειάς, κατοικίας και μόρφωσης (συνδικάτα, σύλλογοι, λαϊκές επιτροπές, επιτροπές αγώνα κλπ.).

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα, με παρεμβάσεις του σ. ΓΓ, ομιλίες των βουλευτών κι ερωτήσεις, ανέδειξε σοβαρά λαϊκά προβλήματα και ζητήματα της πολιτικής πάλης σε αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα.

Μπορούμε να σημειώσουμε ιδιαίτερα:

• Την κατάθεση και συζήτηση επίκαιρης Επερώτησης για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, στη βάση του κειμένου των 515 Συνδικάτων και της Πρωτοβουλίας του ΠΑΜΕ.
• Tο νομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα της 4ης αξιολόγησης και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
• Την προ ημερησίας συζήτηση για τη λεγόμενη «Μεταμνημονιακή Εποχή».
• Tην αποκάλυψη της ουσίας της Συμφωνίας των Πρεσπών και των ενταξιακών διαδικασιών της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ κ.ά.
• Tο ζήτημα το ΦΠΑ στα νησιά και το λεγόμενο Μεταφορικό Ισοδύναμο.
• Συνεχείς ήταν οι παρεμβάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για τα προβλήματα των πυρκαγιών, των πλημμυρών, των σεισμών, για την υγεία, την παιδεία, τους παιδικούς σταθμούς κ.ά.

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα, επίσης, συστηματικά με ομιλίες κι ερωτήσεις πραγματοποίησε παρεμβάσεις για τις διεθνείς εξελίξεις και τις εξελίξεις στην ΕΕ, ανέδειξε ζητήματα διεθνιστικής αλληλεγγύης, πρόβαλε τις θέσεις του Κόμματος για οξυμένα λαϊκά προβλήματα και αξιοποίησε τις προκλητικές απαντήσεις του επιτελείου της ΕΕ που δίνονταν στις ερωτήσεις της Ομάδας μας. Επίσης, οργάνωσε εκδηλώσεις στο Ευρωκοινοβούλιο για επίκαιρα ζητήματα, για την αποκάλυψη του ρόλου της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

 

3. Στο εσωτερικό της χώρας, κάτω από το βάρος των μεγάλων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αλλά των εσωτερικών ενδοαστικών αντιθέσεων, έχει μεγαλώσει η κινητικότητα στο αστικό πολιτικό σύστημα. Το τελευταίο διάστημα, ενόψει του σχεδιασμού με ορίζοντα τις επικείμενες εκλογές –βουλευτικές, ευρωεκλογές, δημοτικές, περιφερειακές– αλλά και με αφορμή τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ και άλλες επιλογές πρόσδεσης παραπέρα στο ευρωατλαντικό άρμα και διατάραξης των σχέσεων με τη Ρωσία κλπ., έχουμε αυξημένη κινητικότητα, αναδιατάξεις δυνάμεων και με το μάτι στο μετεκλογικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί και τις σχετικές αναγκαίες συμμαχίες για την απρόσκοπτη συνέχεια σταθεροποίησης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Αυτό το διάστημα ξεχωρίζουν από αυτήν την άποψη η αποχώρηση του ΠΟΤΑΜΙού από το νεοϊδρυμένο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ (ΚΑ), η αποχώρηση μιας σειράς στελεχών από τους ΑΝΕΛ και η σχετική όξυνση των σχέσεων Καμμένου με την κυβέρνηση με αφορμή τις αντιφατικές δηλώσεις του για αποχώρηση από αυτήν όταν έρθει για ψήφιση στη Βουλή η συμφωνία με την ΠΓΔΜ. Επίσης είχαμε την στήριξη Τσίπρα προς τον Μπουτάρη για να ηγηθεί ενός δημοκρατικού μετώπου, το κάλεσμα Δραγασάκη για συγκρότηση προοδευτικού μετώπου κ.ά. Έχει δυναμώσει η προπαγάνδα περί κινδύνου από την άκρα Δεξιά και το φασισμό, η προπαγάνδα περί της αναγκαιότητας μετωπικής ενωτικής αντιμετώπισης όλων αυτών των φαινομένων, η αναγκαιότητα συνεργασίας της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροδεξιάς για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς, κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα κλπ. Αυτήν την περίοδο επίσης αποχώρησαν και άλλοι βουλευτές από το κόμμα του Λεβέντη, όπως και βουλευτές της ΧΑ, ενώ συνεχίζονται οι διεργασίες στον ακροδεξιό χώρο με πρωτοστάτες τους Μπαλτάκο, Βελόπουλο, Καρατζαφέρη, Κρανιδιώτη και κάποιους ανεξάρτητους αποχωρήσαντες από ΝΔ, ΧΑ κ.ά.

Όσο πιο οφθαλμοφανής γίνεται η σύγκλιση ανάμεσα στα αστικά κόμματα τόσο και πιο συχνά εμφανίζονται δευτερεύοντα ζητήματα διαφοροποίησης μεταξύ τους για τον εγκλωβισμό λαϊκών στρωμάτων. Δεν μπορούν όμως να κρύψουν το γεγονός ότι τόσο οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και η ΝΔ, το ΚΑ κλπ. στηρίζουν από κοινού την πολιτική χτυπήματος των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων, καθώς και την εμπλοκή της Ελλάδας στους ανταγωνισμούς και τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της.

Η κυβέρνηση, παρά τη φθορά και τη συσσωρευμένη δυσαρέσκεια που εισπράττει, προσπαθεί με κάθε είδους τεχνάσματα να οδηγήσει σε εφησυχασμό, αποζητώντας τη συναίνεση στην αντιλαϊκή της πολιτική, εν ονόματι των δυσκολιών, του «σιγά-σιγά όλα θα γίνουν», με φραστικές κι επιφανειακές εξάρσεις αυτοκριτικής και δήθεν διόρθωσης λαθών, μετατόπισης ευθυνών κλπ.

 

4. Ήδη, ως Κόμμα, έχουμε αρχίσει πιο συστηματικά να προετοιμαζόμαστε για την αντιμετώπιση ενός προπαγανδιστικού μπαράζ τόσο από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα:

• Χρειάζεται να κάνουμε δουλεμένη και συστηματική αποκάλυψη των μύθων που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ περί επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων, περί συλλογικών διαπραγματεύσεων, περί σταδιακής αύξησης του κατώτερου μισθού, περί μη μείωσης των συντάξεων, περί σοβαρών αντίμετρων και μέτρων βοήθειας των αδυνάτων κλπ. Δεν πρέπει να τα υποτιμήσουμε. Κάτω από τη λαϊκή πίεση, μπορεί τέτοια μέτρα να εξαγγελθούν προεκλογικά. Χρειάζεται επιθετική κι επιχειρηματολογημένη αντιμετώπιση. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ελαστικά ωράρια, χωρίς σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, με μισθούς χαμηλούς, δε λύνουν ουσιαστικά το πρόβλημα. Οποιαδήποτε επιμέρους νομοθετική ρύθμιση δε θα έχει κανένα πραγματικό όφελος για τους εργαζόμενους ή θα έχει σε ελάχιστους, αν δεν καταργηθούν οι δεκάδες αντεργατικοί νόμοι που έχουν διαμορφώσει ένα εντελώς νέο εργασιακό περιβάλλον-ζούγκλα. Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στη μονιμοποίηση όλου του αντεργατικού νομικού οπλοστασίου και στην αποτύπωσή του και σε νέο κώδικα εργατικού δικαίου. Από αυτήν την σκοπιά χρειάζεται ενιαία να παλεύονται και να προπαγανδίζονται αυτά, ενιαία να διεκδικούνται. Χρειάζεται συγκεκριμένη παρακολούθηση και με βάση τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ.

 

• Πιο συγκεκριμένα, δεν πρέπει να υποτιμήσουμε το γεγονός ότι η αποκάλυψη από μόνη της των αντιλαϊκών μέτρων που έχουν δρομολογηθεί –ή θα δρομολογηθούν από εδώ και πέρα– δε λύνει το πρόβλημα της ουσιαστικής κατανόησης κι επιλογής άλλου δρόμου από αυτόν που λένε τα αστικά κόμματα εγκλωβίζοντας τη λαϊκή συνείδηση. Να πάρουμε υπόψη ότι έχει αφομοιωθεί σε μεγάλο βαθμό από τον εργατόκοσμο ότι όλοι αυτοί που κυβέρνησαν –και ο ΣΥΡΙΖΑ– πήραν αντιλαϊκά μέτρα. Η απλή υπενθύμιση αυτών των μέτρων, όμως, δε μας πάει μακριά, δεν απεγκλωβίζει δυνάμεις. Θέλει καλύτερο φώτισμα των αιτιών που οδηγούν σε τέτοια μέτρα. Ποιος ευθύνεται, ποιος φταίει γι’ αυτό. Και αυτό θέλει και τέχνη και ολοκληρωμένη γνώση της πολιτικής μας. Ολοκληρωμένη γνώση δε σημαίνει ότι η απάντηση σε όλα αυτά είναι η γενικολογία ότι φταίει το καπιταλιστικό σύστημα και η ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του κεφαλαίου. Αλλά η πλήρης κατανόηση ότι όλες οι επιλογές των αστικών κομμάτων, όπως η ένταξη στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, ο εταιρισμός με το ΔΝΤ και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται, η στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρηματιών, των ομίλων, η φορολογία του λαϊκού εισοδήματος και η φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, οι μειώσεις σε συντάξεις, μισθούς, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής σε όλο και λιγότερα χέρια, οι περικοπές σε δαπάνες υγείας, πρόνοιας, παιδείας, η ανυπαρξία χρηματοδότησης για αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά, αντισεισμικά έργα κλπ., κλπ., γίνονται γιατί υπηρετούν συγκεκριμένες ανάγκες του συστήματος και της τάξης που έχει την εξουσία. Κι όλα αυτά υλοποιούνται μέσω των αστικών κομμάτων και των ηγεσιών που αναλαμβάνουν να διαχειριστούν τη βρόμικη εξουσία και το σύστημα της βαρβαρότητας. Γι’ αυτό και χρειάζονται αλλαγές εκ βάθρων τέτοιες, που βρίσκονται μόνο στην πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.

 

• Επίσης, θέλουν καλύτερο δούλεμα απόψεις-επιχειρήματα που επηρεάζουν, όπως: «Μπορεί να είναι αναξιόπιστος ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αναξιόπιστοι είναι και οι άλλοι της ΝΔ κλπ.», άρα το δίλημμα είναι το μικρότερο κακό εκ των δύο ή ο λιγότερο αναξιόπιστος κλπ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη ξεθάψει τα γνωστά επιχειρήματα περί ανάγκης «προοδευτικού», κατά περίσταση «δημοκρατικού» ή «αριστερού» μετώπου, απευθυνόμενος για μετεκλογικές συνεργασίες βεβαίως κυρίως στο ΚΑ ή άλλα μικρότερα κόμματα όπως το ΠΟΤΑΜΙ ή η ΕΚ, αλλά και στο Κόμμα μας, όχι βέβαια κεντρικά, προς την ΚΕ, αλλά απευθυνόμενος κυρίως στους οπαδούς μας ή σε όσους και όσες σκέφτονται να φύγουν και να μην ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ αυτήν τη φορά και συμπαθούν το ΚΚΕ.

Γι’ αυτό χρειάζεται να βάλουμε πιο έντονα τις διαχωριστικές γραμμές:

- Διαχωριστική γραμμή του «προοδευτικού», π.χ., είναι να αυξάνονται οι μισθοί, οι συντάξεις, οι δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες και η ποιότητά τους.

- Διαχωριστική γραμμή του «δημοκράτη», του «αριστερού» δεν είναι τα μεγάλα λόγια και η παρουσία χωρίς αντίκρισμα σε τόπους λαϊκών θυσιών, ιστορικής λαϊκής μνήμης, αλλά η συνεπής σύγκρουση με τον καπιταλισμό, με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ κλπ.

Τώρα τελευταία, μάλιστα, στο διαδίκτυο όλο και περισσότερο εμφανίζονται επιχειρήματα που χρησιμοποιούσε κυρίως ως αξιωματική αντιπολίτευση, από το 2013 και 2014 έως το πολύ το πρώτο εξάμηνο του 2015 στην αρχή της διακυβέρνησής του. Όπως για συνεργασία της Αριστεράς που δεν την δέχτηκε το ΚΚΕ γι’ αυτό και καθηλώθηκε στο 4,5 με 5%, για την «πώληση του 902 σε off shore, αντί να συνεργαστούν με την Αριστερά για να κρατηθεί ο σταθμός», όπως έλεγαν τότε και το επαναφέρουν. Στη δουλειά του αυτή ενισχύεται από τη ΝΔ και από ακροδεξιά έντυπα, που «κομμουνιστές» τους ανεβάζουν, «κομμουνιστές» τους κατεβάζουν, δημιουργώντας σύγχυση σ’ έναν κόσμο και προσπάθεια ταύτισή τους με το Κόμμα. Τέτοιο ρόλο παίζει και η «κριτική», π.χ., του Εργατικού Αγώνα γιατί δεν υπερασπιζόμαστε δήθεν το «Ριζοσπάστη» στο πρόσωπο του Καρτερού που δέχεται επίθεση τελευταία και άλλα σχετικά!

 

• Ιδιαίτερη προσοχή θέλει επίσης η λογική της «ατομικής ευθύνης», που πιάνει και περνάει μαζικά στον κόσμο. Όχι ότι δεν υπάρχει και ατομική ευθύνη. Όμως η κυβερνητική, η αστική και οπορτουνιστική προπαγάνδα χρησιμοποιούν έντεχνα και σκόπιμα την «ατομική ευθύνη του πολίτη» για τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, για τα μπαζώματα ή τους φράχτες και την άναρχη δόμηση κλπ., για να κρύψουν ή καλύτερα για να περάσει σε δεύτερη μοίρα η ευθύνη της κυβέρνησης, του αστικού κράτους, της Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης, στο ζήτημα της κερδοσκοπίας της γης.

 

• Να επεξεργαστούμε επίσης καλύτερα το γιατί ΚΚΕ: Το χρειάζεσαι για να διεκδικήσεις, να παλέψεις, να αποσπάσεις, να εμποδίσεις άλλα μέτρα, να τους δυσκολέψεις.

Το χρειάζεσαι γιατί οι θέσεις του, η δράση του, μέσα στα χρόνια της κρίσης, ωφέλησαν το λαό, έδωσαν κουράγιο, ήταν δίπλα στον εργαζόμενο λαό, στον απολυμένο, τον άνεργο, τον απλήρωτο, ήταν δίπλα στο συνταξιούχο, στη νεολαία.

Συσπείρωση με το ΚΚΕ, γιατί το ΚΚΕ χρειάζεσαι, όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση.

Το χρειάζεσαι για τα δύσκολα, ενάντια στη δράση του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ.

Γιατί δίνει κάθε μέρα τη μάχη για να ζωντανέψουν τα συνδικάτα, οι άλλοι φορείς του κινήματος.

Το ΚΚΕ δεν παριστάνει το «αριστερό-δημοκρατικό» κόμμα, αλλά είναι το Κόμμα της κοινωνικής ανατροπής, το κόμμα που παλεύει για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την εργατική εξουσία, για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία κλπ.

 

5. Ανεξάρτητα όμως από το πότε τελικά θα γίνουν οι βουλευτικές εκλογές, χρειάζεται έγκαιρα προετοιμασία από τώρα και κατάληξη με βάση και τον εκλογικό νόμο για τις κατανομές των εδρών, τη διαμόρφωση ψηφοδελτίων. Αντίστοιχα χρειάζεται δούλεμα τόσο το προπαγανδιστικό πλαίσιο της μάχης των βουλευτικών όσο και των ευρωεκλογών και των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών.

Έγκαιρα επίσης έως το τέλος του χρόνου πρέπει να προσδιορίσουμε το βασικό πυρήνα των υποψηφιοτήτων, κυρίως των δημάρχων και περιφερειαρχών. Να γίνει προσπάθεια από τώρα εξασφάλισης ανθρώπων κατάλληλων, αγωνιστών, με κύρος, που να εκφράζουν και την τάση συσπείρωσης με το ΚΚΕ, δυνάμεων που έχουν απεγκλωβιστεί από τα αστικά κόμματα και τον οπορτουνισμό. Ειδικά να επιδιώξουμε να εκφραστεί η συσπείρωση δυνάμεων στο Κόμμα από ανθρώπους που είχαν απομακρυνθεί, ιδιαίτερα από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΕ, ΝΑΡ, άλλους ανένταχτους, με ανθρώπους που συναντηθήκαμε στο εργατικό συνδικαλιστικό ή στο αγροτικό και το κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, αλλά και ως προσωπικότητες (από πανεπιστημιακούς, από τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας, από καλλιτέχνες κλπ.) που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν βγει υποστηρικτικά στο Κόμμα.

 

6. Όμως, το κύριο βάρος για επαφή και συσπείρωση λαϊκών στρωμάτων με το Κόμμα παντού πρέπει να δοθεί στη δουλειά των Κομματικών Οργανώσεων σε τόπους δουλειάς και κλάδους, στις συνοικίες, τις πόλεις και τα χωριά, στα σχολεία και τις σχολές. Παρά τη δουλειά που έγινε και γίνεται, διαπιστώνουμε μεγάλη απόσταση ακόμα ανάμεσα στις πολιτικές επεξεργασίες και θέσεις του Κόμματος και στο τι έχουν αφομοιώσει, τι ακριβώς έχουν καταλάβει και τι λένε οι οπαδοί και φίλοι του Κόμματος, αλλά και αρκετά κομματικά μέλη και μέλη της ΚΝΕ. Αρκετοί είναι ευάλωτοι στην αστική και οπορτουνιστική προπαγάνδα. Αυτό βάζει το καθήκον του συνεχούς και καλύτερου εξοπλισμού, της πλατιάς, μαζικής διαφωτιστικής δουλειάς, με το «Ριζοσπάστη» κλπ.

Από σήμερα πρέπει να σημάνουμε συναγερμό για ένταση της πολιτικής δράσης, της συσπείρωσης και ενίσχυσης του ΚΚΕ. Οι μορφές και τρόποι δουλειάς να υπηρετούν αυτόν το στόχο. Στοχευμένα και ελεγχόμενα, με μετρήσιμους δείκτες για τη συσπείρωση εργατικών, λαϊκών δυνάμεων. Να συγκρουστούμε με τη μιζέρια, να διαμορφώνουμε κλίμα αισιοδοξίας, γιατί μπορούμε να κάνουμε βήματα στην ισχυροποίηση και ανασύνταξη. Ο προσανατολισμός όλων των Κομματικών Οργανώσεων στους στόχους και τους χώρους πρέπει να έχει κυρίως κοινωνικοταξικά κριτήρια, αλλά και τις νεότερες ηλικίες. Σήμερα υπάρχουν ιδιαίτερα δυνατότητες για κόσμο που είχε ταλαντευτεί και ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, έχει βγάλει όμως συμπεράσματα.

Δίνουμε παντού συνδυασμένα τη μάχη για οργανωτική κι εκλογική ενίσχυση της δύναμής μας. Δεν είναι το ένα σε αντιπαράθεση με το άλλο.

Για όλα αυτά πρέπει να εντάξουμε στον προγραμματισμό μας σειρά συνεδριάσεων της ΚΕ και των οργάνων έως το τέλος αυτού - αρχές του νέου χρόνου.

 

7. Στον αντίποδα των διεργασιών στο αστικό πολιτικό σύστημα βρίσκεται η παρέμβαση του ΚΚΕ, αλλά και οι διεργασίες που ξεδιπλώνονται σε δύσκολες συνθήκες.

Η πάλη για την επιτυχία και το περιεχόμενο της απεργίας της 30ής Μάη, επιμέρους μάχες που αναπτύχθηκαν σε κλάδους και χώρους δουλειάς σε όλη τη χώρα, ιδιαίτερα η σκληρή απεργιακή μάχη της COSCO και η επίθεση της εργοδοσίας, δείχνουν την κατεύθυνση που πρέπει ν’ ακολουθηθεί για να μπαίνουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα να αναδεικνύονται οι δυνατότητες φιλολαϊκής ανάπτυξης της κοινωνίας και της οικονομίας, αν ξεριζωθεί το κέρδος ως κριτήριο της παραγωγής.

Αναλυτικά το ΠΓ έχει συζητήσει και εγκρίνει εκτιμήσεις κι εκθέσεις που αφορούν τις βασικές κινητοποιήσεις του εργατικού κινήματος, του αγροτικού κινήματος και των ΕΒΕ, τη δράση της ΟΓΕ, του ΜΑΣ, αποτελέσματα από αρχαιρεσίες, κλπ., τα οποία πρέπει να συζητηθούν και να εγκριθούν στη σημερινή σύνοδο.

Έγινε προσπάθεια το προηγούμενο διάστημα και βήματα στην κατεύθυνση της καλύτερης επεξεργασίας των πλαισίων πάλης και της τακτικής μας, αλλά δεν εδραιώνεται ως τρόπος δουλειάς. Εμείς πρέπει να προετοιμαζόμαστε για την «επόμενη περίοδο». Από αυτήν την άποψη χρειάζεται καλύτερη αποκάλυψη των εξαγγελιών της κυβέρνησης για κατώτερο μισθό, για συλλογικές διαπραγματεύσεις κλπ. Διαμορφώνεται αντικειμενικά η βάση για εγκλωβισμό δυνάμεων –κυρίως σε ορισμένα μεσαία στρώματα– που πατάει σε προσδοκίες λόγω ανάκαμψης, πατάει σε ριζωμένες αντιλήψεις ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να δώσει δικαιώματα απλά μ’ έναν ευνοϊκό κοινοβουλευτικό συσχετισμό κλπ. Θα δυναμώνει έτσι η αναζήτηση λύσης εντός του συστήματος. Στο σχεδιασμό μας πρέπει ταυτόχρονα να υπολογίζουμε και την πιθανότητα, τον κίνδυνο ανόδου του ρεφορμιστικού ρεύματος και με την επάνοδο της ΝΔ στην κυβερνητική εξουσία.

Το διάστημα που εξετάζουμε υπάρχουν μάχες που δίνουν πείρα μαχητικής αντιμετώπισης μιας αρνητικής κατάστασης χρόνων, επιτάχυνσης ως ένα βαθμό αλλαγής συσχετισμών, σωστής τακτικής για τη συσπείρωση δυνάμεων, όπως, π.χ., στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας.

 

8. Επίσης, έχουμε καταλήξει στα βασικά συμπεράσματα από τις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, από τα μαθητικά και φοιτητικά φεστιβάλ, το Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο και τη δουλειά σε σχολές μαθητείας, ΕΠΑΣ και ΕΠΑΛ, ΙΕΚ και ΑΕΝ την προηγούμενη περίοδο, όσο και στο σχεδιασμό για τη νέα σχολική χρονιά. Επίσης αναφέρεται η απόφαση του ΠΓ και του ΚΣ της ΚΝΕ για τη διεξαγωγή των κεντρικών Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ φέτος για τα 100 χρόνια του Κόμματος και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ.

Έχουμε επίσης την απόφαση του ΚΣ της ΚΝΕ για τη διεξαγωγή του 12ου Συνεδρίου της ΚΝΕ το Φλεβάρη του 2019. Οι θέσεις του ΚΣ της ΚΝΕ θα δημοσιευτούν τον Οκτώβρη του 2018, ώστε να αρχίσει η προσυνεδριακή διαδικασία.

 

9. Αυτούς τους μήνες συνεχίστηκαν οι εκδηλώσεις για τα 100χρονα. Ολοκληρώθηκαν γενικά πετυχημένα όσα είχαμε προγραμματίσει στην Ολομέλεια της ΚΕ του Μάρτη, όπως οι 100 εκδηλώσεις σε 100 πόλεις της χώρας με διαφορετικό περιεχόμενο το Μάη-Ιούνη. Οι συναυλίες-αφιερώματα με τον Θάνο Μικρούτσικο, οι συναυλίες με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, οι εκδόσεις που αποφασίσαμε.

Είναι έτοιμο το ντοκιμαντέρ για τα 100χρονα.

Είναι έτοιμο το λεύκωμα των 100χρονων.

Τυπώνονται οι 4 τόμοι του Δοκιμίου Ιστορίας (1918-1949) που αποφασίσαμε στην πανελλαδική Συνδιάσκεψη.

Το πρόγραμμα δράσης έως το τέλος του χρόνου βρίσκεται σε εξέλιξη. Μπροστά μας είναι η ολοκλήρωση των κεντρικών Φεστιβάλ, η διεθνής συνάντηση Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων, η εκδήλωση στο Βερολίνο στο κτήριο που έγινε το 9ο Συνέδριο το 1973, η κεντρική εκδήλωση στο ΣΕΦ στις 25 Νοέμβρη και το συνέδριο για την επίδραση του εργατικού κι επαναστατικού κινήματος στην ελληνική λογοτεχνία την περίοδο από το 1918 έως το 1940.

1. Το επόμενο διάστημα δουλεύουμε δραστήρια για τη διάδοση των θέσεων του Κόμματος, για τα μέτωπα πάλης στο εργατικό, λαϊκό κίνημα.

Ανοιγόμαστε πλατιά, οργανωμένα, με «μολύβι και χαρτί», αξιοποιούμε ανθρώπους,

Με στόχο την ενίσχυση, τη θωράκιση δεσμών, την αποκατάσταση δεσμών με ανθρώπους που για διάφορους λόγους απομακρύνθηκαν, την ενίσχυση της συσπείρωσης με νέους ανθρώπους, με κοινωνικοταξικά κριτήρια.

Προετοιμάζουμε τη δημιουργία νέων εφεδρειών για στρατολογία στο Κόμμα.

Να γίνει ένα μεγάλο βήμα στον προσανατολισμό των οργάνων στην άνοδο της καθοδηγητικής ικανότητας να βάζουν το σύνολο των ΚΟΒ, των κομματικών ομάδων και των ΟΒ στη σχεδιασμένη και στοχευμένη πολιτική δράση.

Να εκπαιδεύουν συνεχώς ικανούς προπαγανδιστές-διαφωτιστές, οργανωτές της μάχης για συσπείρωση δυνάμεων με το Κόμμα.

 

2. Η οργανωτική μας κατάσταση, η άμιλλα και τα πλάνα οικοδόμησης και στρατολογίας, η λειτουργία των οργάνων είναι από τις προτεραιότητές μας το διάστημα αυτό έως το τέλος του χρόνου.

Έχει σημασία η προώθηση των στόχων και των πλάνων μας, όχι μόνο γιατί ολοκληρώνουμε έναν κύκλο 5 χρόνων γιορτασμού αφιερωμένου στα 100 χρόνια του Κόμματος, αλλά και γιατί το πρώτο τρίμηνο του 2019 προχωράμε στις δίχρονες Συνδιασκέψεις των Οργάνων Περιοχής και των Τομεακών Οργάνων του Κόμματος, αλλά και στη διεξαγωγή του 12ου Συνεδρίου της ΚΝΕ το Φλεβάρη.

Είναι χρέος μας προς τιμή των 100χρονων να κλείσουμε με θετικό πρόσημο για μία ακόμη χρονιά τα τελευταία δύο χρόνια. Ειδικά μέτρα πρέπει να πάρουν οι ΚΟ που έχουν αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην υλοποίηση των πλάνων.

 

3. Ξεχωριστά πρέπει να απασχολήσει το ΠΓ, τη Γραμματεία, την ΚΕ και τα Γραφεία Περιοχής η διάταξη των στελεχών με βάση τους στόχους μας, την ανανέωση του στελεχικού δυναμικού, την κατάλληλη αξιοποίηση των στελεχών της ΚΝΕ που θα περάσουν στην κομματική δουλειά κλπ.

Με αυστηρότητα και ολοκληρωμένα κριτήρια πρέπει να γίνει η ανάδειξη νέων στελεχών, χωρίς να το φοβηθούμε όμως, όπως επίσης και με το χέρι στην καρδιά να προχωρήσουμε σε αλλαγές στελεχών που δεν ανταποκρίθηκαν ή δε βελτιώνουν την απόδοσή τους, άλλοι που δε συμβάλλουν στη συλλογική και στη βάση των αρχών μας και του Καταστατικού λειτουργία των Οργανώσεών τους κλπ. Γι’ αυτό απαιτείται συλλογική συντροφική συζήτηση στα όργανα.

 

4. Σήμερα χρειάζεται μεγαλύτερη ένταση της επαγρύπνησης κι ετοιμότητας, τόσο απέναντι στον ταξικό αντίπαλο όσο και απέναντι στην εξασφάλιση των αρχών λειτουργίας και δράσης μας. Με αυστηρότητα και αυτοέλεγχο να στεκόμαστε και απέναντι στους ίδιους τους εαυτούς μας. Η μεγάλη κομματική πείρα, η πολύχρονη δράση και κομματική προσφορά δε μας απαλλάσσει από ευθύνες, ούτε δικαιολογεί παραβιάσεις και ελαστική-χαλαρή αντιμετώπιση από τα όργανα. Το αντίθετο, μάλιστα. Όσο πιο έμπειρο και με προσφορά είναι ένα στέλεχος, όσο «πιο πάνω» βρίσκεται ιεραρχικά χρεωμένο, τόσο και πιο αυστηρή πρέπει να γίνεται η κρίση των συντρόφων απέναντί του, χωρίς δικαιολογίες και «ναι μεν, αλλά»…

Επισημαίνουμε ξανά την αναγκαιότητα επαγρύπνησης ιδιαίτερα από τα στελέχη του Κόμματος. Δεν επιτρέπεται οποιοδήποτε μέλος, πολύ περισσότερο στέλεχος καθοδηγητικού οργάνου, να συμπεριφέρεται με τρόπο που μπορεί να εκθέσει το Κόμμα ή να βάζει σε κίνδυνο προβοκάτσιας μαζικό φορέα, άλλους συντρόφους του με τη στάση του ή με την πολιτική επιλογή της στιγμής, χωρίς σχέδιο, χωρίς συλλογική απόφαση. Ακόμα και όταν αιφνιδιάζεται και πρέπει να ενεργήσει πρωτόβουλα, δεν μπορεί να συμπεριφέρεται πρόχειρα ή επιπόλαια.

Επισημαίνουμε επίσης τον κίνδυνο απόσπασης των καθοδηγητικών οργάνων και στελεχών από καθημερινά προβλήματα που προκύπτουν στην προσωπική ζωή, την επαγγελματική και οικογενειακή ζωή πολλών μελών και στελεχών του Κόμματος, την έλλειψη επαγρύπνησης, την άγνοια για τα πραγματικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο κάθε σύντροφος και συντρόφισσα, ακόμα και την υποτίμηση αυτών των φαινομένων αρκετές φορές. Το Κόμμα δεν είναι μόνο για να καθοδηγεί γενικά πολιτικά. Οι Οργανώσεις δεν είναι για να μοιράζουν μόνο καθήκοντα και ειδοποιήσεις για τις μέρες εκδηλώσεων και συνεδριάσεων, αλλά και για να στέκονται δίπλα, στο πλάι και να βοηθούν όλους τους ανθρώπους που το έχουν πραγματική ανάγκη.

 

5. Όπως είναι γνωστό, τα οικονομικά του Κόμματος είναι στο στόχαστρο της αστικής τάξης με τους αντιδραστικούς νόμους και οργανισμούς που διαθέτει. Οι αντίπαλοί μας γνωρίζουν ότι η ενίσχυση των οικονομικών του Κόμματος είναι αναγκαία για να αναπτυχθεί η προπαγάνδα, η καθημερινή πάλη, η πολιτική-ιδεολογική παρέμβασή μας, γενικότερα ο αγώνας για το σοσιαλισμό. Η ενίσχυση του Κόμματος από την εργατική τάξη είναι δείκτης των πολιτικο-ιδεολογικών δεσμών του Κόμματος. Αυτούς τους δεσμούς προσπαθεί ο ταξικός αντίπαλος να σπάσει, να χτυπηθεί η επιρροή του Κόμματος με τη συκοφαντία για τα οικονομικά μας, τον αντικομμουνισμό, το ψέμα, τη δυσφήμιση, και με τους νόμους που έχουν θεσπίσει για τα οικονομικά των κομμάτων. Δεν πρέπει να υπάρξει καμιά επανάπαυση.

• Συνεχίζεται ο άκρατος αντικομμουνισμός με ψέματα και συκοφαντίες, ότι δήθεν το ΚΚΕ χρηματοδοτείται από κεφαλαιοκράτες. Έχουν ήδη αρχίσει και από το ΣΥΡΙΖΑ να αναμασάνε τα αισχρά αντικομμουνιστικά ψέματα για τον 902 κυρίως στο διαδίκτυο. Όλοι θυμούνται τα ψέματα για τον Γερμανό, που παρά την αποκάλυψη της ψευτιάς και μέσα στην ίδια τη Βουλή, χρησιμοποιείται ακόμα από κύκλους της αστικής τάξης και τα δημιουργήματά της, ιδιαίτερα από τους φασίστες και τους ναζί της ΧΑ.
• Με επίκληση της λεγόμενης διαφάνειας, όλα τα άλλα κόμματα έχουν θεσπίσει σε επίπεδο κοινοβουλίου και Ευρωκοινοβουλίου νόμους για τα οικονομικά των κομμάτων που χτυπάνε σοβαρά το δικαίωμα ενίσχυσης του ΚΚΕ από τις λαϊκές μάζες. Συγκεκριμένα, με τον αντιδραστικό νόμο για τα οικονομικά των κομμάτων απαιτούν η όποια ενίσχυση και συνδρομή (ακόμη και 1 ευρώ) να συνοδεύονται από τα στοιχεία του συνδρομητή, δηλαδή όνομα, επώνυμο, ΑΦΜ και αριθμό ταυτότητας, τα οποία θα κοινοποιούνται στην επιτροπή της Βουλής.

Παλεύουμε να μην εφαρμοστούν οι αντιδραστικοί νόμοι, αποκαλύπτουμε το αντιδραστικό τους περιεχόμενο και πρέπει να είμαστε σε γενική ετοιμότητα μαζικής αγωνιστικής απάντησης από τώρα, στο βαθμό που υλοποιούνται αυτές οι επιδιώξεις της αστικής τάξης.

 

Το 2019 θα έχουμε τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις. Χρειάζεται να σχεδιαστεί η δουλειά με συγκεκριμένα μέτρα.

Η οικονομική εξόρμηση για το 2018 θα γίνει το Νοέμβρη-Δεκέμβρη. Να καθοριστούν αυξημένα πλάνα, υπάρχουν δυνατότητες αξιοποιώντας τα 100χρονα του Κόμματος. Να οργανωθεί καλά και από τώρα η δουλειά.

Η ΚΕ του ΚΚΕ