Η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε στρατιωτικό, ενεργειακό και εμπορικό κόμβο προβάλλεται απ’ την κυβερνητική προπαγάνδα ως θαυματουργή λύση, η οποία οδηγεί στην ευημερία όλων των κατοίκων της περιοχής. Αν πιστέψουμε τα παπαγαλάκια του συστήματος, ήδη η ζωή μας έχει βελτιωθεί σημαντικά και έρχονται ακόμα καλύτερες μέρες για όλους.

Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι πυρόπληκτοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μαθητές και οι φοιτητές ξέρουν ποια είναι η αλήθεια. Μόνο το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει γι’ αυτά που πραγματικά έρχονται.

Και η ζωή αποδεικνύει καθημερινά ότι οι μόνοι που έχουν λόγο να πανηγυρίζουν απ’ τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ενεργειακό και στρατιωτικό κόμβο είναι οι όμιλοι για τις κερδοφόρες επενδύσεις τους, τα επιτελεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η αμερικανική πρεσβεία και συνολικά η άρχουσα τάξη που θέλει να αναβαθμίσει τη γεωπολιτική θέση της στην ευρύτερη περιοχή.

Η ζωή αποδεικνύει ότι όλοι αυτοί, για να αυξήσουν τα κέρδη τους, βάζουν στο στόχαστρο το εισόδημά μας, την υγεία μας, τη μόρφωσή μας, τα δικαιώματά μας, την ίδια τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.

Και αυτό συμβαίνει πλέον στην κυριολεξία και όχι μεταφορικά.

Η χώρα μας εμπλέκεται ήδη ενεργά ως σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ σε δύο πολέμους, αφενός στο έδαφος της Ουκρανίας και αφετέρου στη Μέση Ανατολή, στο πλευρό του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ. Εμπλέκεται με τις βάσεις, με τις φρεγάτες στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ερυθρά Θάλασσα, με την αποστολή οπλισμού, με πολλούς τρόπους.

Και η κυβέρνηση δηλώνει, χωρίς να ντρέπεται, ότι η εμπλοκή δε γίνεται μόνο λόγω των δεσμεύσεων της χώρας στο ΝΑΤΟ, αλλά για το συμφέρον των εφοπλιστών, των εγχώριων ενεργειακών, των κατασκευαστικών ομίλων. Αυτών δηλαδή που μαυρίζουν τη ζωή μας και στην περίοδο της ειρήνης.

Και η εμπλοκή της χώρας βαθαίνει όλο και περισσότερο. Ήδη είναι σε εξέλιξη το παζάρι για την αποστολή S-300, Patriot, αντιαεροπορικών TOR-M1, αντιαρματικών FAGOT και άλλων κρίσιμων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία.

Πρόσφατα αποκαλύφθηκε και η αποστολή απαγορευμένων όπλων, όπως των βλημάτων λευκού φωσφόρου, και στη συνέχεια η αποστολή δεκάδων κοντέινερ επικίνδυνου οπλισμού στην Τσεχία με τελικό προορισμό την Ουκρανία.

Στη διάπραξη αυτού του εγκλήματος διαρκείας σε βάρος των λαών η Αλεξανδρούπολη έχει δυστυχώς την τιμητική της. Σ’ όλες τις σοβαρές ευρωατλαντικές αναλύσεις, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης χαρακτηρίζεται ήδη ως «πλατφόρμα προβολής της ΝΑΤΟϊκής στρατιωτικής ισχύος στην Ανατολική Ευρώπη». Τονίζεται ότι, χωρίς αυτό το λιμάνι, η «διατλαντική στρατιωτική ασφάλεια είναι νεκρή».

Βλέπουμε ήδη την αξιοποίηση του λιμανιού για τις μεταφορές μεγάλων ποσοτήτων βαρέος οπλισμού και στρατιωτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Πολωνία, στην Ουκρανία και στις χώρες της Βαλτικής.

Στην επίσημη ιστοσελίδα των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ αναφέρεται ότι το «λιμάνι της Αλεξανδρούπολης έγραψε Ιστορία, καθώς διευκόλυνε την υποδοχή, τη στάθμευση και τη μετακίνηση της πρώτης “βαριάς” ταξιαρχίας στην Ελλάδα στις 11 Μάρτη 2024».

Ενώ για την πρόσφατη αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού απ’ την Αλεξανδρούπολη σε πολλαπλές τοποθεσίες στην Ευρώπη για τη δημιουργία ταχείας μαχητικής ισχύος των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη, ο διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη και στην Αφρική γράφει στο λογαριασμό του στην πλατφόρμα X: «Παιδιά, ακούσατε τα νέα; Υπάρχει νέος σερίφης στην πόλη.»

Πρόκειται για έγκλημα διαρκείας σε βάρος του λαού. Και αυτό το έγκλημα, η όλο και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, δεν έγινε σε μία μέρα. Υλοποιήθηκε απ’ όλες τις κυβερνήσεις. Την στήριξαν και την στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Βελόπουλος και τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος –και απ’ τη θέση τους ως αντιπολίτευση.

Για τη νέα ελληνοαμερικανική συμφωνία, την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, τη δημιουργία νέων βάσεων στην Αλεξανδρούπολη και στο Στεφανοβίκειο στη Λάρισα, τα έδωσαν όλα, τόσο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ 
όσο και της ΝΔ. Όλα τα κόμματα του συστήματος στηρίζουν τη στρατηγική συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, την αποστολή πυραύλων και τη στρατιωτική συνεργασία με τη Σαουδική Αραβία.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε το δρόμο για να πατήσει γερά η στρατιωτική μπότα του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια, με την απαράδεκτη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ.

Όλα τα κόμματα του συστήματος υποδέχτηκαν τον Ζελένσκι και τους εκπροσώπους των ναζιστικών ταγμάτων Αζόφ στο Κοινοβούλιο. Όλοι μαζί στηρίζουν την αποστολή βαρέων όπλων στην Ουκρανία, τα οποία χρυσοπλήρωσε ο λαός, τον αφοπλισμό των ελληνικών νησιών και την αποστολή των φρεγατών στη Μέση Ανατολή και στην Ερυθρά Θάλασσα.

Σκεφτείτε μόνο ότι απ’ το 1974 ως σήμερα όλες οι αστικές κυβερνήσεις έχουν φορτώσει το λαό με στρατιωτικές δαπάνες που ξεπερνούν τα 250 δισ. ευρώ, κυρίως για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσθέτει άλλα 10 δισ. ευρώ για την αγορά των F35, των Rafalle και των Belhara και δρομολογεί ένα νέο πολυδάπανο 12ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα, στο πλαίσιο της Ατζέντας 2030 για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.

Όλοι μαζί προωθούν τη μετατροπή της χώρας σε «πρωτοπαλίκαρο του ΝΑΤΟ». Όλοι μαζί στηρίζουν την επιθετική στρατηγική που ακολουθεί η άρχουσα τάξη για να αναβαθμίσει τη γεωπολιτική θέση της στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Κασσελάκης ξεπέρασε ακόμα και τον Μητσοτάκη, χαρακτηρίζοντας ως «ιερή συμμαχία» τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ. Με τη στήριξη όλων τους παζαρεύει η κυβέρνηση τα κυριαρχικά δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο και την κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Παζαρεύει με την τουρκική αστική τάξη που δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών. Επιμένει να μιλά για τουρκική μειονότητα στη Θράκη και να αμφισβητεί ανοιχτά τη Συνθήκη της Λοζάνης. Παγιώνει τη διεκδίκηση της «Γαλάζιας Πατρίδας» στην Ανατολική Μεσόγειο και δημιουργεί τετελεσμένα.

Παζαρεύει με την Τουρκία, που ζητά ανταλλάγματα για να μη διαταραχτεί η συνοχή της Ν/Α πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση δηλώνει προκλητικά ότι η ισχυροποίηση των σχέσεων της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ θα προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.

Λες και δεν ξέρουμε τι έγινε τα τελευταία 30 χρόνια. Δε γνωρίζουμε πόσο αυξήθηκαν οι τουρκικές διεκδικήσεις μέσα απ’ τις Συμφωνίες της Μαδρίτης και του Ελσίνκι.

Λες και δε γνωρίζουμε ότι το ΝΑΤΟ θεωρεί το Αιγαίο ως ενιαίο χώρο επιχειρησιακής δράσης. Ότι οι ΗΠΑ πιέζουν για συνεκμετάλλευση των εγχώριων κοιτασμάτων. Ότι η Γερμανία και η Ιταλία έχουν συνάψει συμφωνίες εξοπλισμού των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Εξακολουθούν να μας διαβεβαιώνουν προκλητικά ότι οι λύκοι θα αναλάβουν να φυλάξουν τα πρόβατα. Μας διαβεβαιώνουν, την ώρα που οι ΗΠΑ δρομολογούν την παράδοση στην Τουρκία των νέων F-16/Block 70 στο πλαίσιο ενός εξοπλιστικού προγράμματος που θα ξεπεράσει τα 23 δισ. δολάρια.

Ελάχιστες μέρες μετά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης για το ήρεμο καλοκαίρι που διασφάλισε στις συνομιλίες με τον Ερντογάν, συνεχίστηκαν οι τουρκικές προκλήσεις.

Η τουρκική κυβέρνηση ήδη προαναγγέλλει έρευνες για ενεργειακά κοιτάσματα στο Αιγαίο, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο μαζί με τη Λιβύη, επικαλούμενη το παράνομο τουρκο-λυβικό μνημόνιο που αμφισβητεί τα δικαιώματα της Κρήτης και άλλων νησιωτικών συμπλεγμάτων στον καθορισμό της ελληνικής ΑΟΖ. Δεσμεύει για «ασκήσεις έρευνας και διάσωσης» 5 περιοχές σ’ όλο το Αιγαίο, όπου αποτυπώνονται οι πάγιες αυθαίρετες τουρκικές διεκδικήσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η κυβέρνηση «παίζει με τη φωτιά», την ώρα που αυξάνει ο κίνδυνος για μια πολύ μεγαλύτερη και φονικότερη πολεμική αναμέτρηση το επόμενο διάστημα.

Είναι γνωστά τα επικίνδυνα σχέδια που ξεδιπλώνει η πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, στην οποία προστέθηκαν πρόσφατα η Σουηδία και η Φινλανδία. Ήδη απ’ το 2021 εγκρίθηκε η Στρατηγική ΝΑΤΟ 2030 που περιλαμβάνει τη δέσμευση των κρατών-μελών για καταβολή του 2% του ΑΕΠ για ανάγκες του ΝΑΤΟ, την ανάπτυξη νέων στρατιωτικών βάσεων, το συνδυασμό πυρηνικών και συμβατικών οπλικών συστημάτων. Σ’ αυτό το πλαίσιο, συγκροτήθηκε το «Ταμείο Καινοτομίας» με τη συμμετοχή 17 κρατών, ανάμεσά τους και της Ελλάδας, και η στρατιωτική δύναμη επέμβασης στην Ευρώπη που φτάνει τους 300.000. Φανερή είναι η συνεχής αποστολή βαρέων όπλων και η πολύμορφη εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία. Εμπλοκή η οποία κλιμακώνεται, αφού με πρωτοβουλία των κυβερνήσεων της Γαλλίας και των ΗΠΑ δίνονται τα οπλικά συστήματα και το ειδικευμένο στρατιωτικό δυναμικό για μεγάλα χτυπήματα του ουκρανικού στρατού στο εσωτερικό της Ρωσίας. Την ώρα που η Ρωσία έχει δηλώσει ότι δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, αν θεωρήσει ότι κινδυνεύει η εθνική της ασφάλεια.

Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι η ταχύτητα με την οποία προχωρά η πολεμική προετοιμασία της ΕΕ.

Η πολεμική οικονομία αποτελεί πλέον την πρώτη προτεραιότητα των επιτελείων των Βρυξελλών για τη διασφάλιση της περιβόητης «στρατηγικής αυτονομίας» της ΕΕ. Για την ανάγκη προετοιμασίας της ΕΕ για μεγάλο πόλεμο μιλούν κορυφαίοι παράγοντές της, απ’ τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, μέχρι τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και τον πρωθυπουργό της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ. Αυτήν την κατεύθυνση της Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας στηρίζουν ενεργά τόσο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ανήκει η ΝΔ, όσο και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα που αγκαλιάζει το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ.

Και δε μένουν μόνο στα λόγια και στις δηλώσεις. Οι αμυντικές δαπάνες της ΕΕ σχεδόν διπλασιάστηκαν την πενταετία 2019-2023 και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (EDF) προβλέπει χρηματοδοτήσεις που ξεπερνούν τα 5,5 δισ. ευρώ ετησίως. Ήδη απ’ το 2022 η ΕΕ έχει αναπτύξει 17 στρατιωτικές πολιτικές αποστολές σε διεθνή κλίμακα.

Η γερμανική κυβέρνηση δρομολόγησε ήδη εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ 100 δισ. ευρώ και διαμορφώνει σχέδια για την υποδοχή τραυματιών πολέμου στα γερμανικά νοσοκομεία και για την εξοικείωση των παιδιών με τον πόλεμο στα γερμανικά σχολεία.

Είχε προηγηθεί το 2022 η γερμανική «Πρωτοβουλία Ευρωπαϊκής Αντιαεροπορικής Ασπίδας» (European Sky Shield Initiative) που θα αξιοποιηθεί σε περίπτωση άμεσης πολεμικής αναμέτρησης με τη Ρωσία. Το σχετικό μνημόνιο έχουν υπογράψει 21 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε ήδη την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική (EDIS) και προχωρούν οι συζητήσεις για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Ταμείου για την Ασφάλεια, την έκδοση σχετικού ευρωομολόγου, καθώς και την αύξηση της σχετικής χρηματοδότησης απ’ την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι προϋπολογισμοί στρατιωτικών δαπανών των κρατών έφτασαν τα 2,2 τρισ. δολ. το 2023, έναντι 2,4 τρισ. δολ. το 2022.

Απ’ την πλευρά του ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν δεν αποκλείει να στείλει επίσημα γαλλικό στρατό στην Ουκρανία για να αναχαιτίσει τη ρωσική προέλαση. Λέμε επίσημα, γιατί ανεπίσημα Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι στρατιωτικοί συμμετέχουν ενεργά στις επιχειρήσεις του ουκρανικού στρατού

Γιατί όμως έχουμε αυτήν την κλιμάκωση; Πώς είναι δυνατό να υποτιμούν οι αστικές κυβερνήσεις τον τεράστιο κίνδυνο για την ανθρωπότητα από μια παγκόσμια πολεμική αναμέτρηση; Αυτό μας ρωτούν πολλοί φίλοι μας που παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις.

Πρώτ’ απ’ όλα γιατί οξύνεται ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία. Οξύνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στον ευρωατλαντικό άξονα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και στον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό άξονα της Κίνας και της Ρωσίας. Αντανακλά την αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που αποτυπώνεται με τη δυναμική της οικονομίας της Κίνας την τελευταία 20ετία, την ισχυροποίηση των BRICS, τη σχετική υποχώρηση της διεθνούς ισχύος της ΕΕ και την όξυνση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ. Αυτός ο ανταγωνισμός εκτείνεται απ’ τον εμπορικό και τον τεχνολογικό τομέα μέχρι τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Εκτείνεται απ’ την Αρκτική μέχρι την Αφρική και τον Ινδο-ειρηνικό. Περιλαμβάνει και το Διάστημα.

Όμως υπάρχει ακόμα μία βαθύτερη αιτία σε συνδυασμό με την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στη διεθνή οικονομία: Η ωρολογιακή βόμβα πάνω στην οποία κάθεται η διεθνής καπιταλιστική οικονομία, δηλαδή η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που δε βρίσκει διέξοδο για να επενδυθεί με ικανοποιητικό κέρδος. Ήδη η οικονομία της ΕΕ βρίσκεται στην ουσία σε φάση ύφεσης.

Τα επιτελεία του ευρωατλαντισμού επεξεργάστηκαν «ειρηνικές λύσεις» που αποδείχτηκαν προσωρινές, αφού απλά μεταθέτουν και διογκώνουν την εκδήλωση της κρίσης.

Δέστε, για παράδειγμα, πού οδήγησε η συνεχής έγκριση νέων επενδύσεων σε αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα στο πλαίσιο της «πράσινης μετάβασης της ΕΕ». Εκδηλώθηκε κρίση υπερπαραγωγής στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ, καθώς η παραγωγή από ΑΠΕ αυξήθηκε παραπάνω απ’ το διαθέσιμο ηλεκτρικό χώρο και τα δίκτυα, παραπάνω απ’ την κατανάλωση και τη δυνατότητα αποθήκευσης. Και οδηγούνται πλέον σε περικοπές παραγωγής από ΑΠΕ 30% σε αρκετές περιοχές.

Έτσι, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα στρέφονται σε μεγαλύτερο βαθμό στην πολεμική οικονομία ως την πιο αποτελεσματική απάντηση για το μεγάλο πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Αφενός γιατί προσφέρει μια άμεση κερδοφόρα διέξοδο με τις νέες παραγγελίες στην πολεμική βιομηχανία και ανεβάζει τις τιμές πώλησης στρατιωτικού εξοπλισμού. Παραγγελίες που στηρίζονται πλουσιοπάροχα απ’ τα Ταμεία Άμυνας της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών.

Ήδη γίνεται συζήτηση στην επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας των ΗΠΑ για νέα αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, από 2,9% του ΑΕΠ φέτος σε 5% τα επόμενα πέντε χρόνια. Αρκετές αστικές αναλύσεις αποτυπώνουν την εκτόξευση της κερδοφορίας των ομίλων της πολεμικής βιομηχανίας την τελευταία 3ετία.

Αφετέρου γιατί δημιουργεί στη συνέχεια ένα Ελ Ντοράντο νέων κερδοφόρων επενδύσεων στις περιοχές που καταστρέφονται απ’ τους πολέμους. Ήδη η ΕΕ έχει δημιουργήσει το μηχανισμό Rebuild Ukraine για τη δανειοδότηση και τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης Ουκρανίας.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση της Ουκρανίας ενέκρινε το Σχέδιο για την Ουκρανία (Ukrain Plan), το οποίο θα αποτελέσει τη βάση για την εφαρμογή του προγράμματος οικονομικής στήριξης της ΕΕ στην Ουκρανία 2024-2027. Η χρηματοδότηση γίνεται απ’ το μηχανισμό EE Ukrain Facility και περιλαμβάνει επενδύσεις στη βιομηχανία, στην ενέργεια, στη γεωργία, στις μεταφορές και στην πληροφορική.

Όταν, λοιπόν, εμείς βλέπουμε τα παιδιά των Παλαιστινίων της Γάζας να θάβονται ζωντανά στα ερείπια των ισραηλινών βομβαρδισμών, αυτοί, οι όμιλοι, βλέπουν τις τιμές των μετοχών τους να αυξάνονται στα ταμπλό των διεθνών χρηματιστηρίων. Επιβεβαιώνεται με τραγικό τρόπο για άλλη μια φορά ο Μαρξ, που εξήγησε ότι για 300% κέρδος το κεφάλαιο δεν έχει φράγμα για να διαπράξει οποιοδήποτε έγκλημα.

Αποδεικνύεται ότι όλες οι διακρατικές συμμαχίες βρίσκονται στην υπηρεσία των μονοπωλίων και αποτελούν το μεγάλο αντίπαλο των λαών. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί ιμπεριαλιστές για τους λαούς.

Τι σημαίνουν όλ’ αυτά για το λαό της περιοχής; Σημαίνουν ότι η Αλεξανδρούπολη έχει ήδη μετατραπεί σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ για τη σφαγή άλλων λαών και μπορεί να μετατραπεί σε στόχο στρατιωτικών αντιποίνων, αν κλιμακωθεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Μπορεί δηλαδή να συμβεί μια καταστροφή πολύ μεγαλύτερη απ’ αυτή που ήδη γνωρίσαμε στο δάσος της Δαδιάς.

Όποιος αναρωτιέται μήπως κινδυνολογούμε υπερβολικά, ας αναζητήσει τις πρόσφατες δηλώσεις, μετά από τη σύσκεψη στην Αλεξανδρούπολη, του υπουργού Πολιτικής Προστασίας Βασίλη Κικίλια.

Τι ομολόγησε ο υπουργός; Ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν επενδύσει γεωστρατηγικά στην περιοχή και γι’ αυτό υπάρχει ιδιαίτερο ζήτημα εσωτερικής ασφάλειας και απαιτείται η γρήγορη αναβάθμιση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του κρατικού μηχανισμού πολιτικής προστασίας.

Καθόλου τυχαία, στην πολιτική προστασία έχει εισαχθεί η έννοια της ανθεκτικότητας του συστήματος από εσωτερικές και εξωτερικές απειλές και η σημασία της προστασίας κρίσιμων υποδομών για να διασφαλιστεί η συνέχεια της λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού και της διακυβέρνησης. Στο πλαίσιο της πολεμικής προετοιμασίας, ο μηχανισμός της πολιτικής προστασίας περιλαμβάνεται πλέον στον ευρύτερο σχεδιασμό του ΝΑΤΟ σε κάθε κράτος-μέλος.

Όμως οι κίνδυνοι για το λαό δεν προέρχονται μόνο απ’ τη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ.

Εξίσου μεγάλη είναι η εμπλοκή της χώρας μας και του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης στο μεγάλο ενεργειακό πόλεμο, με βάση το ευρωατλαντικό σχέδιο για την «απεξάρτηση» της ΕΕ απ’ το ρωσικό φυσικό αέριο και γενικότερα τη μείωση της διεθνούς ενεργειακής ισχύος της Ρωσίας.

Ο ενεργειακός πόλεμος δεν περιορίζεται στις κυρώσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ που αφορούν τον περιορισμό των ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Πρόκειται για ένα σύνθετο ανταγωνισμό που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη θαλάσσια μεταφορά αμερικανικού LNG στην Ευρώπη και τη μεταφορά φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας απ’ την Ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, αναπτύσσεται με την υποστήριξη των ΗΠΑ η πρωτοβουλία των 3 θαλασσών (The Three Seas Intiative), που ενισχύει τη συνεργασία κρατών πέριξ της Βαλτικής, της Αδριατικής και της Μαύρης Θάλασσας με φιλοατλαντικό προσανατολισμό. Στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία μετείχαν αρχικά η Αυστρία, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Τσεχία, η Εσθονία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Σλοβενία, οι οποίες συναντήθηκαν για την πρώτη τους σύνοδο κορυφής το 2016 στο Ντουμπρόβνικ. Στη συνέχεια η πρωτοβουλία επεκτάθηκε με τη συμμετοχή της Ελλάδας. Αξίζει ωστόσο να σημειώσουμε ότι σε ορισμένα κράτη-μέλη αυτής της πρωτοβουλίας υπάρχουν σήμερα σημαντικές επιφυλάξεις τμημάτων της αστικής τάξης και των κυβερνήσεων σχετικά με την ευθυγράμμιση με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, π.χ. σε Ουγγαρία, Σλοβακία, Αυστρία.

Από ελληνικής πλευράς, ενεργό ρόλο παίζει η ΔΕΗ ΑΕ, με πεδίο δραστηριότητας τη Ρουμανία, τη Β. Μακεδονία και προσεχώς τη Βουλγαρία. Τον ενθουσιασμό γι’ αυτόν το σχεδιασμό εξέφρασε πρόσφατα ο υφυπουργός Εξωτερικών για τους ενεργειακούς πόρους των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ.

Στις διασυνδέσεις χωρών της Ανατολικής Μεσογείου με την ΕΕ, η Ελλάδα εμπλέκεται σε 4 σημαντικά σχέδια στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας:

– Η διασύνδεση Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας, το σχέδιο «Great Sea Interconnector», που έχει τη στήριξη των ΗΠΑ και έχει ήδη διασφαλίσει χρηματοδότηση 658 εκ. ευρώ απ’ το αρμόδιο κοινοτικό ταμείο CEF, ενώ έχει ενεργοποιηθεί και το κρατικό ταμείο των Ηνωμένων Πολιτειών (DFC). Σ’ αυτό το πλαίσιο, επιταχύνονται οι διεργασίες για τη διασύνδεση Κρήτης - Κύπρου. Στην Κύπρο εκφράζονται ισχυρές επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα του συγκεκριμένου έργου, που υπερβαίνει σημαντικά τις σημερινές ενεργειακές ανάγκες της χώρας και θα επιβαρύνει ιδιαίτερα το λαό της.

– Η διασύνδεση Αιγύπτου - Ελλάδας, το σχέδιο GREGY, το οποίο είναι ανταγωνιστικό με το αντίστοιχο σχέδιο διασύνδεσης της Β. Αφρικής με την Ιταλία.

– Η διασύνδεση Σαουδικής Αραβίας - Ελλάδας, το σχέδιο Saudi Greek Interconnection.

– Η διασύνδεση με τη Γερμανία, το σχέδιο «Green Aegean», που είναι σε προκαταρκτικό στάδιο και είναι ανταγωνιστικό με τα σχέδια μεταφοράς απ’ τη Βόρεια Ευρώπη προς τη Γερμανία.

Τα συγκεκριμένα σχέδια προωθούν την ευρωατλαντική κατεύθυνση για τη δημιουργία ενιαίας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στα Βαλκάνια υπό τον έλεγχο της ΕΕ. Σ’ αυτό το πλαίσιο διαμορφώνεται ένα νέο πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων για τους ομίλους, που περιλαμβάνει την αναβάθμιση των διασυνοριακών δικτύων, την αντικατάσταση με «έξυπνα» δίκτυα κλπ.

Στον τομέα του φυσικού αερίου, η εμπλοκή της Ελλάδας και του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης είναι πολύ πιο σύνθετη.

Η Ελλάδα εμπλέκεται τόσο σε σχέδια αγωγών μεταφοράς απ’ την Ανατολική Μεσόγειο στην ΕΕ, όσο και στη διοχέτευση του μεταφερόμενου με πλοία LNG, με αγωγούς στα Βαλκάνια και στην ΕΕ.

Τα σχέδια αυτά δεν αφορούν μόνο τον εκτοπισμό του ρωσικού φυσικού αερίου απ’ το εισαγόμενο απ’ τις ΗΠΑ, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, αλλά και την εξασθένιση του κινεζικού δρόμου μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων προς την ΕΕ.

Απέναντι στον οικονομικό διάδρομο της Κίνας Belt and Road Initiative (BRI), οι ΗΠΑ στηρίζουν ως αντίβαρο τον οικονομικό διάδρομο σύνδεσης Ινδίας - Μέσης Ανατολής - ΕΕ, το διάδρομο IMEC. Ο συγκεκριμένος ινδικός διάδρομος περιλαμβάνει τη χερσαία διαδρομή Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία και Ισραήλ.

Το συγκεκριμένο σχέδιο μπορεί να διασφαλίσει την εξοικονόμηση έως και 40% του χρόνου μεταφοράς εμπορευμάτων στην ΕΕ συγκριτικά με τη θαλάσσια μεταφορά μέσω της Διώρυγας του Σουέζ.

Πρόκειται για ένα σχέδιο με πολλαπλούς στόχους. Αφορά την πρόσδεση της Ινδίας στον ευρωατλαντικό άξονα ΝΑΤΟ - ΕΕ και την όξυνση των αντιθέσεων Κίνας - Ινδίας στο εσωτερικό των BRICS, δηλαδή την αποδυνάμωση του υπό διαμόρφωση ευρασιατικού άξονα. Αφορά επίσης τη μείωση των μεριδίων της Κίνας και της Ρωσίας στις αγορές της Ευρώπης και την αποδυνάμωση του κινεζικού δρόμου μεταφοράς απ’ την Ασία στην Ευρώπη (One Belt - One Road/BRI).

Αφορά επίσης την αποδυνάμωση του εναλλακτικού δρόμου μεταφοράς εμπορευμάτων απ’ την Ινδία στην Ευρώπη, του Διεθνούς Διαδρόμου Βορρά-Νότου (INSTC), ο οποίος επίσης διασφαλίζει μείωση του χρόνου μεταφοράς εμπορευμάτων έως και 30% σε σχέση με τη Διώρυγα του Σουέζ.

Ο συγκεκριμένος διάδρομος συνδέει την Ινδία με το Ιράν και τη Ρωσία, ενισχύει δηλαδή τα κοινά συμφέροντα της Ινδίας με τον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό άξονα.

Για την επιτυχία του, οι ΗΠΑ έκαναν μεγάλη προσπάθεια για την υπογραφή των σχετικών συμφωνιών του Αβραάμ.

Οι συγκεκριμένες συμφωνίες είχαν στόχο την ενίσχυση της γεωπολιτικής θέσης των ΗΠΑ και του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, δημιουργώντας πλαίσιο επικερδών οικονομικών συμφωνιών με άλλες αστικές τάξεις, όπως του Μπαχρέιν, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας. Δρομολογήθηκαν την τετραετία 2020-2023. Είχε προηγηθεί η αποκατάσταση σχέσεων του Ισραήλ με την Ιορδανία και την Αίγυπτο.

Ωστόσο, η γενοκτονία των Παλαιστινίων απ’ τον ισραηλινό στρατό υποχρέωσε τις αραβικές ηγεσίες σε προσωρινή αναδίπλωση.

Οξύνθηκαν οι σχέσεις Αιγύπτου - Ισραήλ μπροστά στο νέο κύμα Παλαιστίνιων προσφύγων, που πιέζεται απ’ τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής να κατευθυνθεί στην Αίγυπτο.

Το ατλαντικό σχέδιο περιλαμβάνει υπέργειους και υποθαλάσσιους αγωγούς, που μπορούν να συνδέσουν το ισραηλινό λιμάνι της Χάιφα με τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας. Περιλαμβάνει το σχέδιο αγωγού Ανατολικής Μεσογείου (EastMed), για τη μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα Κύπρου και Ισραήλ, προς την Ελλάδα και την Ιταλία.

Ταυτόχρονα αυξάνει η δυναμικότητα αποθήκευσης LNG και γενικότερα φυσικού αερίου με την πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης FSRU της Αλεξανδρούπολης, την αναβάθμιση της Ρεβυθούσας και την υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου της Νότιας Καβάλας. Η συγκεκριμένη αναβάθμιση συνδυάζεται και με την αξιοποίηση νέων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στην Αλεξανδρούπολη και στην Κομοτηνή.

Στη συνέχεια, το φυσικό αέριο θα μπορεί να μεταφερθεί στη Βουλγαρία μέσω του διασυνδετήριου αγωγού IGB. Ο στόχος είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε πύλη εισόδου του μεγάλου σχεδίου για τον «Κάθετο Διάδρομο» της ΕΕ (Vertical Corridor) που θα συνδέει Ελλάδα - Βουλγαρία - Ρουμανία και θα ακολουθούν 2 κλάδοι, ο ανατολικός προς Μολδαβία, Ουκρανία και ο δυτικός προς Ουγγαρία, Σλοβακία.

Για την επιτυχία του σχεδίου αναβαθμίζεται και ο σταθμός συμπίεσης φυσικού αερίου της Κομοτηνής, με στόχο να αυξηθούν οι δυνατότητες μεταφοράς προς τις κατευθύνσεις της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας.

Στο ίδιο πλαίσιο αναβάθμισης της χώρας σε ενεργειακή πύλη της Ν/Α Ευρώπης, υλοποιείται και ο αγωγός διασύνδεσης Ελλάδας - Βόρειας Μακεδονίας που έχει και δυνατότητα μεταφοράς υδρογόνου σε υψηλές πιέσεις.

Δε χρειάζεται κανείς ειδικές γνώσεις για να αντιληφθεί πόσο θίγει το συγκεκριμένο σχέδιο τα συμφέροντα της Ρωσίας και του ευρασιατικού άξονα, που δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια.

Η Ρωσία αξιοποίησε ήδη τη φθηνότερη τιμή του δικού της αερίου για να αυξήσει, κατά 23% το πρώτο τρίμηνο του 2024 σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα πέρσι, τις εξαγωγές της στην ΕΕ. Αξιοποίησε τους αγωγούς Turk Stream και Blue Stream, καθώς και την ενεργειακή συμφωνία Βουλγαρίας - Τουρκίας του 2023 (Bulgargaz-Botas). Το αποτέλεσμα ήταν να μηδενιστούν τον Απρίλη οι εισαγωγές LNG στη Ρεβυθούσα.

Φυσικά, ένας τόσο σκληρός ανταγωνισμός μπορεί να μην περιοριστεί στα οικονομικά μέσα. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την Αλεξανδρούπολη που συνδυάζει στρατιωτικές και ενεργειακές υποδομές, αν αποτελέσει στόχο στρατιωτικών αντιποίνων.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι και η εμπορική χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης εντάσσεται μέσα στο κουβάρι των αντιθέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης εντάσσεται στο ατλαντικό σχέδιο της Εγνατίας των λιμανιών, που περιλαμβάνει και τα λιμάνια της Καβάλας, της Θεσσαλονίκης και της Ηγουμενίτσας.

Το σχέδιο έχει στόχο, εκτός των άλλων, να αποδυναμώσει το πλεονέκτημα του κινεζικού δρόμου προς την ΕΕ, με την παρουσία της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά. Στο ίδιο πλαίσιο, έχουν ασκηθεί αμερικανικές πιέσεις για τη διασφάλιση του ελέγχου του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, καθώς και η αναβάθμιση άλλων λιμενικών υποδομών στην Αττική, εκτός του Πειραιά, όπως της Ελευσίνας.

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αποτελεί εναλλακτική λύση στον ατλαντικό σχεδιασμό για να παρακαμφθεί ο ρωσικός έλεγχος στη Μαύρη Θάλασσα και ο τουρκικός έλεγχος στα Στενά του Βοσπόρου και η συμφόρηση των μεταφορών στο κέντρο της Ευρώπης. Μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί ως βασική πύλη εξόδου των ουκρανικών γεωργικών και μεταλλευτικών εμπορευμάτων.

Αυτόν το ρόλο του λιμανιού και του σιδηροδρομικού δικτύου στο πλαίσιο των Διευρωπαϊκών Μεταφορικών Δικτύων της ΕΕ συνυπογράφουν όλα τα κόμματα του συστήματος.

Για τις ανάγκες των ομίλων και του ΝΑΤΟ ιδιωτικοποιείται επίσης το λιμάνι της Καβάλας με σύμβαση παραχώρησης στην κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ - Black Summit Financial Group - EFA Group, με τη συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που ζητούν μόνο μεγαλύτερο τίμημα πώλησης και αντισταθμιστικά οφέλη.

Γενικότερα, με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων του συστήματος, η Ελλάδα εμπλέκεται σ’ έναν εμπορικό πόλεμο που αφορά τους δρόμους μεταφοράς, αλλά και τους δασμούς και τις κυρώσεις στις εμπορικές συναλλαγές της ΕΕ και των ΗΠΑ με την Κίνα και τη Ρωσία.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ έχει υποβαθμίσει τους Διευρωπαϊκούς Διαδρόμους που καταλήγουν στα σύνορα με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία και έχει αναβαθμίσει άλλους, μεταξύ των οποίων είναι ο «Baltic - Black - Aegean Seas» που καταλήγει στην Ελλάδα.

Ταυτόχρονα, απ’ το 2018 με την κυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ έως σήμερα με την κυβέρνηση Μπάιντεν, κλιμακώνεται ένας πόλεμος εμπορικών κυρώσεων. Στον πόλεμο αυτόν συμμετέχει και η ΕΕ. Οι νέοι αυτοί δασμοί περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα κινεζικών εισαγωγών που συνεχώς διευρύνεται, από ηλεκτρικά οχήματα μέχρι ημιαγωγούς και μπαταρίες. Η ευθυγράμμιση της ΕΕ με τις ΗΠΑ για την αύξηση των προστατευτικών δασμών στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα της Κίνας προκαλεί αντιδράσεις από ισχυρούς ομίλους της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, όπως η BMW και η Volkswagen.

Το κουβάρι των αντιθέσεων περιπλέκεται στην Ευρώπη, καθώς οι κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Σερβίας διατηρούν προνομιακές σχέσεις με την Κίνα. Ο «εμπορικός πόλεμος» αφορά και τον τομέα της ναυτιλίας. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να επιβάλουν αυξημένα τέλη στα πλοία κινεζικής κατασκευής τα οποία προσεγγίζουν τα λιμάνια της Δύσης. Συναντούν ωστόσο αντιδράσεις απ’ την ΕΕ και τους εφοπλιστικούς ομίλους που εκπροσωπούνται απ’ το Διεθνές Ναυτιλιακό Επιμελητήριο (ICS).

Είναι επομένως φανερό ποιος ωφελείται και ποιος θα ωφεληθεί ακόμα περισσότερο απ’ τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε στρατιωτικό, εμπορικό και ενεργειακό κόμβο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Είναι φανερό γιατί έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν οι όμιλοι, η άρχουσα τάξη, οι ΗΠΑ.

Ο λαός όμως δεν έχει κανένα λόγο να πανηγυρίζει. Πληρώνει ήδη πανάκριβα τον εμπορικό και ενεργειακό πόλεμο που διεξάγουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Απέναντί του βρίσκεται ένα εχθρικό κράτος που μπορεί να διαθέτει εθνικούς και κοινοτικούς πόρους για να χρηματοδοτήσει αυτά τα επενδυτικά σχέδια, αλλά δηλώνει ότι «δεν αντέχει» να δώσει στους αγρότες πλήρεις αποζημιώσεις απ’ τον ΕΛΓΑ και να διασφαλίσει αντιχαλαζική προστασία.

Ένα κράτος που αντέχει να δαπανά 0,5 εκ. ευρώ τη μέρα για την αποστολή της φρεγάτας «Ύδρα» στην Ερυθρά Θάλασσα για να προστατεύει τα κέρδη των εφοπλιστών, αλλά δεν αντέχει να δώσει άμεσα τις αποζημιώσεις των πυρόπληκτων.

Ένα κράτος που μπορεί να διασφαλίζει φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες, στους στρατηγικούς «επενδυτές», αλλά παριστάνει ότι δεν αντέχει να στελεχώσει με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό τα δημόσια νοσοκομεία. Και αναρτά τιμοκαταλόγους για τα απογευματινά χειρουργεία και τις ιατρικές επισκέψεις. Μας ανακοινώνει δηλαδή ότι, αν δεν έχουμε να πληρώσουμε ως πελάτες στα δημόσια νοσοκομεία, θα παίξουμε «κορόνα-γράμματα» τη ζωή μας, περιμένοντας μήνες για μια εξέταση.

Αυτήν την πολιτική που τσακίζει τη ζωή μας και υλοποιεί τις κατευθύνσεις του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ υλοποιούν σταθερά όλες οι κυβερνήσεις και στηρίζουν όλα τα κόμματα του συστήματος.

Προωθούν την «πράσινη μετάβαση», που μεταφράζεται σε ενεργειακή ακρίβεια για το λαό και υπέρογκα κέρδη για τους πράσινους ομίλους.

Προωθούν τις κατευθύνσεις του Ταμείου Ανάκαμψης, που αποκλείουν απ’ τη χρηματοδότηση στοιχειώδη, αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα και δεν περιλαμβάνουν στις επιλέξιμες δαπάνες ούτε καν τα σχολικά κτήρια. Έτσι, συζητάμε μετά από κάθε βροχή για τα προβλήματα στα κτήρια των ΕΠΑΛ και των Γυμνασίων στην Αλεξανδρούπολη.

Όλοι μαζί προωθούν επίσης τη νέα ΚΑΠ και τις κυρώσεις στη Ρωσία που έφεραν απανωτά πλήγματα στο εισόδημα των αγροτών, με τα πανάκριβα καύσιμα και λιπάσματα, τα προβλήματα στις εξαγωγές, τη στήριξη των εισαγωγών απ’ την Ουκρανία.

Όλοι μαζί, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, προωθούν τις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις για τα ετήσια ματωμένα πλεονάσματα, που μεταφράζονται στη φοροληστεία του λαϊκού εισοδήματος. Όλοι μαζί είναι συνένοχοι για το ξεζούμισμα των εργαζόμενων, τα 10ωρα και τα 12ωρα, σύμφωνα με τις Οδηγίες της ΕΕ για τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Πίσω απ’ την ακρίβεια που δεν υποχωρεί, βρίσκεται η πολιτική που προστατεύει τα κέρδη των ομίλων, διατηρεί υψηλούς έμμεσους φόρους και μειώνει τους πραγματικούς μισθούς. Γι’ αυτό και είναι κάλπικες οι υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ για ουσιαστική βελτίωση του λαϊκού εισοδήματος, χωρίς σύγκρουση με τις δεσμεύσεις της ΕΕ και τη στρατηγική της άρχουσας τάξης, χωρίς δηλαδή να χάσει το κεφάλαιο.

Το πιο προκλητικό είναι ότι οι πραγματικοί ληστές, αυτοί που καρπώνονται το κρατικό και κοινοτικό χρήμα που προκύπτει απ’ τη φοροληστεία μας, αυτοί που μας ξεζουμίζουν και ωφελούνται απ’ τις περικοπές αναγκαίων κρατικών κοινωνικών δαπανών, παριστάνουν τους ευεργέτες. Πρόσφατα παρουσιάστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης ως «ανταποδοτικά οφέλη των νέων επενδύσεων» η δωρεάν κάλυψη των σχολείων με φυσικό αέριο και η χρηματοδότηση της ΜΕΘ Παίδων, που ακόμα δε διαθέτει το Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, όπως και πολλά άλλα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία.

Στην Αλεξανδρούπολη αποκαλύπτεται και η υποκρισία όλων των σημαιοφόρων της «πράσινης ανάπτυξης» που τάχα κόπτονται για την προστασία του περιβάλλοντος και την υγεία των κατοίκων.

Εδώ τα προβλήματα δεν αφορούν μόνο τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης, όπου η Αλεξανδρούπολη θα αποτελέσει αντικειμενικά ιδιαίτερο στρατιωτικό στόχο αντιποίνων, με ολέθριες συνέπειες για τους κατοίκους της.

Το ΚΚΕ έχει έγκαιρα προειδοποιήσει για την υπαρκτή πιθανότητα ατυχήματος μεγάλης έκτασης και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για εφησυχασμό. Έχουμε αναδείξει τις επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και στην αλιεία στο Θρακικό Πέλαγος λόγω της επίδρασης της εγκατάστασης και της λειτουργίας των υποδομών του LNG στους υδρόβιους οργανισμούς και στην ιχθυοπανίδα, τις επιπτώσεις απ’ τη χρήση τοξικών ουσιών, την απόρριψη τεράστιων ποσοτήτων νερού με διαφορετική θερμοκρασία, τα ηχητικά ρεύματα.

Έχουμε επίσης αναδείξει το ζήτημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του κινδύνου διαρροών μεγάλων ποσοτήτων μεθανίου κατά τη μεταφορά και τη λειτουργία τερματικών σταθμών LNG. Γνωρίζουμε ότι η έκλυση μεθανίου προκαλεί πολύ ισχυρότερη θερμική επιβάρυνση απ’ το διοξείδιο του άνθρακα, για το οποίο ακούμε καθημερινά.

Γνωρίζουμε επίσης ότι η συγκέντρωση επικίνδυνων δραστηριοτήτων, στρατιωτικών βάσεων μεταφοράς στρατιωτικού εξοπλισμού και εγκαταστάσεων LNG αυξάνει τον κίνδυνο ατυχήματος μεγάλης έκτασης.

Θυμίζουμε επίσης ότι η χώρα μας είναι η πρώτη σεισμογόνος χώρα στην Ευρώπη και ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος που θα ξεκινήσει από ένα φυσικό φαινόμενο, όχι μόνο από σεισμό, ακόμα και από θυελλώδεις ανέμους, είναι μεγάλος.

Μας απαντούν ότι κινδυνολογούμε, γιατί θα τηρηθούν οι κανονισμοί ασφαλείας και υπάρχει ετοιμότητα παρέμβασης του μηχανισμού πολιτικής προστασίας. Την είδαμε αυτήν την ετοιμότητα και το 2022 και το 2023, με την πυρκαγιά που κράτησε 17 μέρες, τη μεγάλη καταστροφή στο διεθνούς σημασίας δάσος της Δαδιάς. Βλέπουμε επίσης την ανυπαρξία της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος. Ξέρουμε και τις δυνατότητες και τα όρια των σημερινών νοσοκομειακών υποδομών.

Όσο για τους κανονισμούς, αυτοί δεν απέτρεψαν τα μεγάλα ατυχήματα ούτε στις ΗΠΑ. Το 2022 είχαμε τη μεγάλη έκρηξη στις εγκαταστάσεις LNG του Τέξας, που ακύρωσε προσωρινά το 20% της εξαγωγικής ικανότητας των ΗΠΑ. Αντίστοιχα ατυχήματα έγιναν το 2020 στη Νορβηγία και παλιότερα στην Αλγερία, στην Αυστραλία, στο Κλίβελαντ των ΗΠΑ. Έχουν δημοσιευτεί στον αμερικανικό Τύπο οι υπερβάσεις των επιτρεπόμενων ορίων καρκινογόνων ρύπων και η διαρροή μεθανίου κατά τη λειτουργία τερματικών σταθμών LNG.

Όμως, φίλες και φίλοι, δεν είναι μοιραίο να συνεχίσουμε να θυσιάζουμε τις ανάγκες μας και τα δικαιώματά μας για να αυξηθούν τα κέρδη τους. Σκεφτείτε πόσο καλύτερη για όλους τους λαούς της περιοχής θα ήταν η κατάσταση, αν δεν υπήρχαν οι ανταγωνισμοί των ομίλων και των ιμπεριαλιστικών κέντρων για τον έλεγχο των αγορών και των δρόμων μεταφοράς της ενέργειας και των εμπορευμάτων.

Αν υπήρχε καθημερινή, ενεργητική συμμετοχή των εργαζόμενων στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων.

Αν ο σκοπός της παραγωγής δεν ήταν το κέρδος του κεφαλαίου, αλλά το σύνολο των δικών μας αναγκών.

Αν δεν ήταν εμπορεύματα η υγεία μας, τα φάρμακα, το ηλεκτρικό ρεύμα, τα καύσιμα, το νερό, η ίδια η εργατική μας δύναμη.

Όλ’ αυτά έγιναν τον 20ό αιώνα και μπορούν να ξαναγίνουν πολύ καλύτερα, αν ο λαός αποφασίσει να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας.

Σ’ αυτό το έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας μπορεί να σχεδιαστεί επιστημονικά, κεντρικά η παραγωγή, η οικονομία, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας με βάση τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες.

Αυτήν τη λύση, αυτήν την προοπτική της Ελλάδας και της Ευρώπης του σοσιαλισμού φωτίζουν σήμερα οι δυνάμεις του ΚΚΕ.

Και φυσικά δεν περιμένουμε παθητικά κάποια μεγάλη μέρα για να λυθούν τα προβλήματά μας. Είμαστε καθημερινά μπροστά στους αγώνες, στην προσπάθεια να οργανωθεί η μεγάλη αντεπίθεση του λαού.

Είμαστε η μόνη πραγματική, μαχητική αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση και στα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος που υπηρετούν τα μεγάλα συμφέροντα, το κεφάλαιο και τις δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.

Οργανώνουμε τον αγώνα για ΣΣΕ, ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και μείωση του χρόνου εργασίας, για μέτρα κατά της ακρίβειας και για την υγεία και ασφάλεια των εργαζόμενων.

Δίνουμε τη μάχη για φθηνό ρεύμα και θέρμανση για το λαό.

Για να υπάρξει ολοκληρωμένο πρόγραμμα αναδάσωσης, πυροπροστασίας και γενικότερα πολιτικής προστασίας με γνώμονα το σύνολο των λαϊκών αναγκών.

Οργανώνουμε τον αγώνα για ενιαίο αποκλειστικά κρατικό και δωρεάν σύστημα υγείας, για επαρκή χρηματοδότηση και μαζικές προσλήψεις με αξιοπρεπείς μισθούς στα δημόσια νοσοκομεία.

Είμαστε μπροστά στους αγώνες των αγροτών ενάντια στις κατευθύνσεις της νέας ΚΑΠ, είμαστε μπροστά στους αγώνες για εγγυημένες τιμές που θα εξασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης, για τη μείωση του κόστους παραγωγής με αφορολόγητο πετρέλαιο, για αποζημιώσεις 100% απ’ τον ΕΛΓΑ, για έργα υποδομής και προστασίας της αγροτικής παραγωγής, χωρίς νέα χαράτσια στο λαό.

Πάνω απ’ όλα, οργανώνουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα για να μη γίνει η νεολαία, ο λαός μας και οι υπόλοιποι λαοί της περιοχής «κρέας για τα κανόνια» για τα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων, για να απεμπλακεί η χώρα μας απ’ τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να γυρίσουν πίσω οι φρεγάτες, για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, για να σπάσουμε τα ευρωατλαντικά δεσμά, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του. Για να σταματήσει η στήριξη του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ.

Είμαστε εδώ, στην Αλεξανδρούπολη, μπροστά στις ράγες των τρένων για να εμποδίσουμε την αποστολή βαρέων όπλων του ΝΑΤΟ, που σκορπούν το θάνατο στο έδαφος της Ουκρανίας.

Μπαίνουμε μπροστά, για να οργανωθεί πανελλαδικά η μεγάλη λαϊκή αντεπίθεση, η σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα. Μπαίνουμε μπροστά, για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής του πραγματικού μας αντίπαλου, του συστήματος που εκμεταλλεύεται τη δουλειά μας και εμπορεύεται τη ζωή μας.

Ξέρουμε ότι την επόμενη μέρα, όταν κλείσουν οι κάλπες των Ευρωεκλογών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα είναι εδώ. Οι δεσμεύσεις στην ΕΕ και οι απαιτήσεις για ματωμένα πλεονάσματα θα είναι εδώ. Οι κατευθύνσεις του ΝΑΤΟ για βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο θα είναι εδώ.

Θα τις προωθούν όλα τα κόμματα του συστήματος. Θα τις προωθούν όσοι παριστάνουν τους αντισυστημικούς, όπως ο Βελόπουλος που ψήφισε το 1ο Μνημόνιο, στήριξε ως βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ την κυρίαρχη πολιτική, έχει συμφωνήσει με τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ, με τις δεσμεύσεις του Ταμείου Ανάκαμψης και της ΕΕ, με την εμπλοκή της χώρας στα ευρωατλαντικά ενεργειακά σχέδια στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη Ρωσία και την Κίνα.

Το ερώτημα είναι ποιος μπορεί να σταθεί απέναντι, ποιος μπορεί να αντιπαλέψει την πολιτική που ματώνει το λαό. Και η απάντηση είναι ΚΚΕ, μόνο ΚΚΕ. Η απάντηση είναι πιο ισχυρό ΚΚΕ παντού, και στις κάλπες των Ευρωεκλογών.

Σας καλούμε να πάρετε τη θέση σας στη μάχη, δίπλα μας, δίπλα στο ΚΚΕ. Για να καταδικάσουμε όλους τους συνενόχους, τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ, 
το ΠΑΣΟΚ και τους υπόλοιπους που ευθύνονται για το πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.

Ελάτε μαζί μας.

Για να γίνει πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ και εκεί που ψηφίζονται οι αποφάσεις, στο Ευρωκοινοβούλιο, στη Βουλή, και εκεί που ανατρέπονται οι αποφάσεις, στους δρόμους του αγώνα.

Ελάτε μαζί μας.

Για να στείλουμε από την Ελλάδα ένα πανευρωπαϊκό μήνυμα ελπίδας και αντεπίθεσης στις Ευρωεκλογές στις 9 Ιούνη.

Να στείλουμε το μήνυμα ότι μπορούμε και θέλουμε να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ. Ότι μπορούμε και θέλουμε να ανοίξουμε το δρόμο για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού.

Στις λίγες μέρες που απομένουν, θα τα δώσουμε όλα και θα τα καταφέρουμε.

Καλή δύναμη και καλό βόλι, σύντροφοι και φίλοι.