Το πλήθος των ερωτημάτων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών και η σημερινή μαζική προσέλευση στην ημερίδα επιβεβαιώνουν πόσο εύστοχη ήταν η πρωτοβουλία του ΚΣ της ΚΝΕ να ανοίξει την πλατιά πολιτική συζήτηση γι’ αυτό το σημαντικό ζήτημα.
Ανάμεσα στα πολλά ερωτήματα που κατατέθηκαν, ξεχωρίζουμε τρία που δεσπόζουν στο σημερινό προβληματισμό και συνδέονται μεταξύ τους. Πρόκειται για τα ακόλουθα:
α) Μπορεί η Τεχνητή Νοημοσύνη να ξεπεράσει και να αντικαταστήσει τελικά την ανθρώπινη νοημοσύνη; Μήπως κινδυνεύει πραγματικά η ανθρωπότητα απ’ την ανάπτυξη των λεγόμενων «έξυπνων μηχανών»;
β) Μήπως το καπιταλιστικό σύστημα, η άρχουσα τάξη των καπιταλιστών γίνεται πλέον παντοδύναμη με την αξιοποίηση της Τεχνητής Νοημοσύνης και γενικότερα των νέων τεχνολογιών;
γ) Μήπως η είσοδος στην τεχνολογική εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης απαιτεί μια διαφορετική, νέα, συνολική επεξεργασία του Προγράμματος του ΚΚΕ;
Το πρώτο ερώτημα είναι σήμερα ένα απ’ τα κυρίαρχα στη σοβαρή επιστημονική και φιλοσοφική συζήτηση διεθνώς. Ασφαλώς η αναλυτική διερεύνηση όλων των πλευρών του θέματος ξεφεύγει απ’ τους στόχους της σημερινής ημερίδας, που έχει έναν εισαγωγικό –και στο βαθμό του δυνατού εκλαϊκευτικό– χαρακτήρα, δηλαδή έχει στόχο να ανοίξει και όχι να κλείσει τη διερεύνηση σημαντικών ζητημάτων.
Ωστόσο, θεωρούμε αναγκαίες κάποιες βασικές επισημάνσεις και μια πρώτη συνοπτική τοποθέτηση απ’ τη σκοπιά της επαναστατικής κοσμοθεωρίας, του μαρξισμού-λενινισμού. Η σχετική ανησυχία για το μέλλον πολλών σοβαρών επιστημόνων που έχουν παίξει ρόλο στην ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης και δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της «τεχνοφοβικής άγνοιας» προέρχεται σε έναν βαθμό απ’ την εντυπωσιακή ταχύτητα και την κλίμακα των αλλαγών.
Πράγματι, ρομπότ νέας γενιάς και γενικότερα «έξυπνες μηχανές» εκτελούν τεράστιους υπολογισμούς και επιλύουν σύνθετα προβλήματα μαθηματικής λογικής πολύ πιο γρήγορα από μια ομάδα εργαζόμενων. Αυτοεκπαιδεύονται και βελτιώνουν τους τρόπους για να πετυχαίνουν τους στόχους για τους οποίους έχουν προγραμματιστεί.
Ο επιστημονικός κλάδος της Τεχνητής Νοημοσύνης έχει μαθηματικοποιηθεί πλέον σε μεγάλο βαθμό και έχει συνδεθεί με άλλους κλάδους όπως η θεωρία των πιθανοτήτων. Παράλληλα προχωρά η αποκωδικοποίηση της βιολογικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Εμπλουτίζονται τα επιστημονικά δεδομένα για τους νευρώνες, τις συνάψεις και τα νευρολογικά κύτταρα και αυξάνουν οι δυνατότητες τεχνητής προσομοίωσης κάποιων βιολογικών λειτουργιών.
Πράγματι συμβαίνουν όλ’ αυτά και τροφοδοτούν τη συζήτηση για τη δυνατότητα εμφάνισης κάποιας «γενικής υπερνοήμονος Τεχνητής Νοημοσύνης».
Ωστόσο, δεν πρέπει να συγχέουμε το βιολογικό μηχανισμό της ανθρώπινης νοημοσύνης, τον εγκέφαλο, που μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε, να μαθαίνουμε, να φανταζόμαστε, να ερευνούμε, να κατακτάμε και να αξιοποιούμε τη νέα γνώση, με την ίδια την κοινωνική ανθρώπινη νοημοσύνη.
Αυτή υπάρχει ανεξάρτητα απ’ τη γέννηση και ανάπτυξη ενός ανθρώπου, πριν την ανάπτυξη της ατομικής σκέψης ενός μέλους της ανθρώπινης κοινωνίας. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σύνθετη διαδικασία που αναπτύσσεται ιστορικά με την ανάπτυξη της κοινωνικής εργασίας, της κοινωνικής δράσης, της πολιτιστικής δημιουργίας μέσα στο πλαίσιο διαφορετικών τρόπων παραγωγής (π.χ. της φεουδαρχίας, του καπιταλισμού).
Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, τη βιομηχανική παραγωγή, την επιστημονική έρευνα, τη μαζική εκπαίδευση, την ταξική πάλη στον καπιταλισμό και την επίδρασή τους στην ανάπτυξη της ανθρώπινης κοινωνικής νοημοσύνης.
Ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσει τη σκέψη, τις γνώσεις, την κριτική του ικανότητα, τη συναισθηματική νοημοσύνη του, τη φαντασία του, την επινοητικότητά του και τελικά την ανεπανάληπτη προσωπικότητά του, ενταγμένος μέσα σ’ ένα σύνολο αντικειμενικών κοινωνικών σχέσεων. Κινείται μέσα σ’ ένα πλαίσιο αντικειμενικών κοινωνικών προϋποθέσεων και περιορισμών, αλλά ταυτόχρονα διαμορφώνει κοινωνική συνείδηση και τη δυνατότητα να δρα για την αλλαγή αυτών των κοινωνικών σχέσεων, του τρόπου παραγωγής.
Για παράδειγμα, ο εργάτης στον καπιταλισμό είναι αναγκασμένος να πουλά την εργατική του δύναμη για να ζήσει, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να διαμορφώσει ταξική συνείδηση για να μετέχει στην ταξική πάλη, απ’ το να διαπραγματευτεί την εργατική του δύναμη έως το να παλέψει για την ανατροπή της κοινωνίας της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Ο κοινωνικός άνθρωπος μπορεί να αμφιβάλλει και να αμφισβητεί τον εκάστοτε κυρίαρχο τρόπο παραγωγής, να προσδιορίζει αντιφάσεις και αντιθέσεις που απαιτούν νέα ανατρεπτική λύση, να αντιστέκεται στους στόχους του συστήματος, να θέτει νέους πολιτικούς στόχους και να παλεύει για την ανατροπή του.
Η αναπτυσσόμενη ανθρώπινη νοημοσύνη έχει πολύ πιο σύνθετο ιστορικό περιεχόμενο απ’ την ικανότητα κάποιων μαθηματικών υπολογισμών και της λογικής ανάλυσης και σύνθεσης κάποιων δεδομένων για την επίτευξη ενός δεδομένου στόχου.
Αντίθετα, οι αλγόριθμοι, τα ρομπότ και οι «έξυπνες μηχανές» αξιοποίησης της Τεχνητής Νοημοσύνης δεν μπορούν να έχουν ή να θέσουν δικούς τους στόχους ανεξάρτητους απ’ τον άνθρωπο. Δεν μπορούν να αμφισβητήσουν στόχους για τους οποίους κατασκευάστηκαν, να αρνηθούν να τους εκτελέσουν, να προβληματιστούν για τις αντιφάσεις που πιθανά περικλείουν. Δεν έχουν δικά τους ταξικά συμφέροντα, δική τους αυτοτελή κοινωνική συνείδηση, δε διαθέτουν δικό τους σύνολο ιδεών και κοινωνικών αντιλήψεων, δική τους κοσμοθεωρία, δική τους ανεπανάληπτη προσωπικότητα.
Αυτό το αποδέχονται σήμερα όχι μόνο οι μαρξιστές, αλλά και σοβαροί αστοί επιστήμονες που ασχολούνται με το ζήτημα, απ’ τον Max Tegmark ως τον Stuart Russell.
Η αλήθεια είναι ότι οι στόχοι των αλγόριθμων και των «έξυπνων μηχανών» είναι οι στόχοι των ιδιοκτητών-κατασκευαστών τους. Είναι σήμερα οι στόχοι δισεκατομμυριούχων καπιταλιστών όπως ο Έλον Μασκ, ο Μπιλ Γκέιτς, ο Σαμ Άλτμαν της Open AI, ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ο Γένσεν Χουάνγκ της Nividia. Είναι σήμερα οι στόχοι των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, της Κίνας, της Ιαπωνίας, κάθε ιμπεριαλιστικού κέντρου στον πλανήτη.
Όσο κι αν βελτιωθεί η υπολογιστική ικανότητα μιας «έξυπνης μηχανής», όσο κι αν αναβαθμιστεί η ικανότητα ενός ρομπότ να αυτοεκπαιδεύεται και να βρίσκει βέλτιστους τρόπους για να πετύχει τους στόχους για τους οποίους κατασκευάστηκε, αυτό το βασικό συμπέρασμα δεν αλλάζει.
Η «έξυπνη μηχανή» μπορεί να κερδίζει όλο και πιο εύκολα τον άνθρωπο σε μια παρτίδα σκάκι. Όμως το «έξυπνο όπλο» ούτε θα αρνηθεί, ούτε θα αμφιβάλλει στην εκτέλεση της καταστροφικής αποστολής του, επειδή θα υπάρξουν παράπλευρες απώλειες, π.χ., θάνατοι παιδιών. Το ρομπότ δεν μπορεί να έχει ταξική συνείδηση και ταξικό συμφέρον για να θέσει νέους, δικούς του ανατρεπτικούς στόχους.
Η στοχοθεσία της ανάπτυξης και της χρήσης των «έξυπνων μηχανών» καθορίζεται απ’ τον κυρίαρχο τρόπο παραγωγής. Αντίπαλος της ανθρωπότητας, επομένως, δεν είναι η Τεχνητή Νοημοσύνη, αλλά ο καπιταλισμός.
Το πρόβλημα δε βρίσκεται στην τεχνολογική εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, αλλά στο ότι αυτή συντελείται στην ιστορική εποχή του ιμπεριαλισμού, του μονοπωλιακού καπιταλισμού που σαπίζει.
Πολλοί φίλοι μας αντιλαμβάνονται αυτό το συμπέρασμα, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Αναρωτιούνται όμως μήπως το μονοπωλιακό κεφάλαιο γίνεται πλέον παντοδύναμο, αφού κατέχει τη νέα τεχνολογία, αφού ελέγχει την ανάπτυξη και τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης. Πάνω σ’ αυτό το έδαφος αναπτύσσεται και ο προβληματισμός, αν η ανάλυση και οι στρατηγικοί στόχοι του Προγράμματος του Κόμματος διατηρούν την ορθότητά τους στις γρήγορα μεταβαλλόμενες συνθήκες.
Η επιστημονική πρόοδος, οι αλλαγές στην τεχνική, στην τεχνολογία είναι πράγματι γρήγορες και σύνθετες, όμως δε δικαιολογούν καμιά στρατηγική αμηχανία. Στο Πρόγραμμα του Κόμματος προβλέπουμε ότι οι σοσιαλιστικές επαναστάσεις του 21ου αιώνα, συγκριτικά με τις προηγούμενες, θα αντιμετωπίσουν μια πολύ πιο οργανωμένη κατασταλτική μηχανή και ανώτερα τεχνολογικά μέσα της αστικής προπαγάνδας.
Όμως, τονίζουμε ότι, παρά τη μεγάλη ανάπτυξη της τεχνολογίας, ο άνθρωπος παραμένει ο αποφασιστικός παράγοντας για την αντιμετώπιση αυτών των μηχανισμών του συστήματος της εκμετάλλευσης. Τονίζουμε τη δυνατότητα της εργατικής-λαϊκής ανατρεπτικής δράσης να εξουδετερώσει τα σύγχρονα μέσα του ιμπεριαλισμού και να αξιοποιήσει τη νέα τεχνολογία προς όφελος του επαναστατικού κινήματος.
Φίλες και φίλοι.
Η ανάπτυξη και η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών απ’ το κεφάλαιο ωριμάζει τις αντικειμενικές προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί η ανατρεπτική ταξική πάλη. Όπως είδαμε στην εισήγηση, η ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας όχι μόνο δεν καταργεί, αλλά αντίθετα οξύνει την αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και στην εργασία. Οξύνει τον ανταγωνισμό και τις αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τις αντιθέσεις και τις ρωγμές στο στρατόπεδο του εχθρού.
Τα προηγούμενα μεγάλα ιστορικά τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως το αεροπλάνο και ο σιδηρόδρομος, δεν απέτρεψαν την εκδήλωση του Α΄ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου, ούτε τη νίκη της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917. Αντίστοιχα, μετά από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο γεννήθηκε με την πάλη των λαών η συμμαχία των σοσιαλιστικών κρατών.
Το καπιταλιστικό σύστημα κάθεται σήμερα πάνω στην ωρολογιακή βόμβα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου που μεγαλώνει με την αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας και προαναγγέλλει μια νέα βαθύτερη κρίση.
Αναζητά προσωρινές διεξόδους με τις νέες επενδύσεις στην «πράσινη μετάβαση», στην Τεχνητή Νοημοσύνη και στην πολεμική οικονομία. Οι προϋπολογισμοί στρατιωτικών δαπανών των κρατών έφτασαν τα 2,4 τρισ. δολ. το 2023. Οι στρατιωτικές δαπάνες της ΕΕ διπλασιάστηκαν την πενταετία 2019-2023. Όμως όλα αυτά απλώς μεταθέτουν και ταυτόχρονα διογκώνουν την επερχόμενη έκρηξη, την εκδήλωσης νέας διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης.
Ταυτόχρονα, κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο σχεδιάζει να βρει διέξοδο για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο των ομίλων του σε βάρος των αντιπάλων του. Να ελέγξει νέες αγορές και εδάφη με οικονομική σημασία.
Οι αντιθέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα, ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και στον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό άξονα επεκτείνονται απ’ τον πόλεμο των τσιπς και του ελέγχου σπάνιων γαιών μέχρι τον ενεργειακό πόλεμο, τις εμπορικές κυρώσεις και τις στρατιωτικές αναμετρήσεις.
Η φωτιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου απλώνεται με ταχύτητα, απ’ την Ουκρανία ως τη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να διατηρήσουν την ηγεμονία τους στην Τεχνητή Νοημοσύνη απαγορεύοντας την εξαγωγή προηγμένων μικροεπεξεργαστών στην Κίνα και στη Ρωσία. Η Κίνα απαντά με περιορισμούς στην εξαγωγή μετάλλων ή πρώτων υλών που είναι απαραίτητα για την παραγωγή των μικροεπεξεργαστών, όπως το γάλλιο και το γερμάνιο.
Αλλά και ανάμεσα στους ισχυρούς αμερικανικούς ομίλους, ιδιαίτερα της νέας τεχνολογίας, της Σίλικον Βάλεϊ, οξύνονται οι αντιθέσεις. Αυτό το γεγονός αντανακλάται και στην όξυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών μπροστά στις επικείμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.
Παράλληλα με την όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ανάμεσα στους ομίλους, κλιμακώνεται και η στρατηγική επίθεση του κεφαλαίου για να αυξήσει το ξεζούμισμα της εργατικής τάξης. Δυναμώνει η αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος και η καταστολή, ο περιορισμός βασικών λαϊκών δικαιωμάτων.
Αυτή η επίθεση είναι μονόδρομος για το κεφάλαιο για να ανακόψει την τάση πτώσης του ποσοστού κέρδους του.
Έτσι, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αγανακτούν με την απόσταση που χωρίζει την κατάστασή τους απ’ τις μεγάλες σημερινές δυνατότητες να ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους και επιλέγουν το δρόμο του αγώνα. Βλέπουμε τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζόμενων, των φοιτητών, των αγροτών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Η αποστολή των σύγχρονων όπλων του ΝΑΤΟ συνάντησε τη μαχητική αντίσταση του λαού στην Αλεξανδρούπολη. Η φοιτητική κινητοποίηση στο ΕΜΠ ακύρωσε το ερευνητικό πρόγραμμα Rangers του ΝΑΤΟ. Τα «έξυπνα όπλα» του Ισραήλ δεν μπορούν να κάμψουν την ηρωική αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού, που λόγω των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων αποκτά και αυτός σύγχρονα όπλα. Για κάθε «έξυπνο μέτρο» των εκμεταλλευτών υπάρχει και ένα «έξυπνο αντίμετρο» των εκμεταλλευόμενων.
Στις ΗΠΑ, παρά τον ιδιαίτερα αρνητικό πολιτικό συσχετισμό, οργανώθηκαν την τελευταία τετραετία μαζικοί συνδικαλιστικοί αγώνες στην Google, στην Amazon, στο Hollywood, στις αυτοκινητοβιομηχανίες Ford - General Motors, στα στούντιο παραγωγής των videogames. Παρότι οι αγώνες αυτοί είχαν κυρίως αμυντικά αιτήματα σχετικά με τις απολύσεις, την εντατικοποίηση, την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τους χαμηλούς μισθούς, επιβεβαίωσαν ότι το «τέλος της ταξικής πάλης» υπάρχει μόνο στους ευσεβείς πόθους των μεγαλομετόχων των ομίλων και στην αστική προπαγάνδα.
Αυτό το γνωρίζει το σύστημα και φοβάται. Γι’ αυτό αυξάνει τα μέτρα παρακολούθησης και καταστολής απέναντι στους πρωτοπόρους αγωνιστές, στο ταξικό εργατικό, στο φοιτητικό και γενικότερα στο λαϊκό κίνημα. Όμως ό,τι κι αν κάνουν, ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση θα κλιμακωθεί και οι λαοί θα πουν την τελευταία λέξη.
Για τη σημερινή αδυναμία του εργατικού κινήματος ευθύνεται ασφαλώς σε μεγάλο βαθμό η αρνητική κατάσταση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος μετά από τις ανατροπές. Όμως η όξυνση των αγεφύρωτων αντιθέσεων και των αδιεξόδων του μονοπωλιακού καπιταλισμού αποτελεί το γόνιμο έδαφος και για την αναγέννηση της επαναστατικής πρωτοπορίας, την ανασυγκρότηση του επαναστατικού εργατικού κινήματος διεθνώς. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση οι δυνάμεις του ΚΚΕ δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Φίλες και φίλοι.
Ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, ούτε παντοδύναμος. Είναι ένα εκμεταλλευτικό σύστημα που σαπίζει, ένα σύστημα δίχως μέλλον. Ένα σύστημα που ακυρώνει τις τεράστιες δυνατότητες να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες μας για δημιουργική εργασία, για ουσιαστική μόρφωση, θωράκιση της υγείας μας, πλούσιο σε περιεχόμενο ελεύθερο χρόνο, ουσιαστικά ανθρώπινες σχέσεις.
Η είσοδος στην εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού και της Τεχνητής Νοημοσύνης οξύνει σήμερα αυτήν τη βασική αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και στην εργασία. Ο καπιταλισμός ακυρώνει τη δυνατότητα που προσφέρει η όλο και βαθύτερη κοινωνικοποίηση της παραγωγής, η ανάπτυξη της γενικής επιστημονικής εργασίας, της αυτοματοποίησης, της τεχνητής νοημοσύνης, για να μειωθεί ο χρόνος της καταναγκαστικής εργάσιμης ημέρας, για να αναβαθμιστεί το δημιουργικό περιεχόμενο της κοινωνικής ζωής.
Δυο αιώνες πριν, ο Μαρξ φώτισε τη σημασία της ανάπτυξης της επιστήμης, της τεχνολογίας, του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής, της ωρίμανσης των αντικειμενικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
Ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι απέδειξαν για πρώτη φορά στην πράξη τη δυνατότητα ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, την οποία μπορεί να διασφαλίσει η εργατική εξουσία.
Το Πρόγραμμα του ΚΚΕ φωτίζει σήμερα τις προϋποθέσεις, τις αρχές, τις κατευθύνσεις για να βαδίσουμε νικηφόρα στο δρόμο της ανατροπής του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, στο δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Φωτίζει την υπεροχή του σοσιαλισμού για να αναπτυχθεί και να αξιοποιηθεί η επιστημονική έρευνα και οι νέες τεχνολογίες για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Την υπεροχή της ανώτερης οργάνωσης της κοινωνίας όπου σκοπός της παραγωγής γίνεται πλέον η ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας, που συνεχώς διευρύνονται. Την υπεροχή της κοινωνικής ιδιοκτησίας και του κεντρικού σχεδιασμού ως σχέσης παραγωγής και κατανομής, καθώς και της αλλαγής του ρόλου των εργαζομένων, όπου παίζουν πλέον ενεργό ρόλο στη λήψη και στον έλεγχο των απο- φάσεων.
Η αναγκαιότητα και η ιστορική επικαιρότητα του σοσιαλισμού, η ανάλυση και οι στόχοι του Προγράμματός μας, επιβεβαιώνονται απ’ την ίδια τη ζωή. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι επαναπαυόμαστε. Μελετάμε και επεξεργαζόμαστε συστηματικά τις σύγχρονες εξελίξεις. Ένα παράδειγμα είναι και οι εργασίες της σημερινής ημερίδας.
Οι σύγχρονες εξελίξεις θρυμματίζουν τις αυταπάτες για τη δυνατότητα εξανθρωπισμού και φιλολαϊκής αλλαγής του καπιταλισμού, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ. Επιβεβαιώνουν ότι ο μόνος δρόμος είναι η συνεχής, επίμονη προσπάθεια συγκέντρωσης δυνάμεων για τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης σε κάθε χώρα ή ομάδα χωρών, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Εχθρός μας δεν είναι η νέα τεχνολογία, αλλά ο καπιταλισμός! Δεν είναι η Τεχνητή Νοημοσύνη, αλλά η ανάπτυξη και η αξιοποίησή της απ’ το κεφάλαιο με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος.
Η εργατική εξουσία μπορεί να προσανατολίσει την επιστημονική έρευνα και την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων για να δημιουργηθεί τελικά η κομμουνιστική κοινωνία. Ο σοσιαλισμός είναι η απάντηση για τον 21ο αιώνα, για την εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Για να γίνει όμως αυτό το σύνθημα πραγματικότητα, πρέπει να δώσουμε όλες και όλοι τον καλύτερο εαυτό μας. Οι φοιτήτριες και οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι νέοι και νέες, να συνδυάσουν την καθημερινή αγωνιστική δράση με την προσπάθεια αφομοίωσης της επαναστατικής θεωρίας και γενικότερα της ουσιαστικής μόρφωσης. Να δυναμώσει η ΚΝΕ και το ΚΚΕ στις σχολές και στους χώρους δουλειάς.
Φίλες και φίλοι.
Βαδίζουμε σταθερά στο δρόμο της ανατροπής, με εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής τάξης. Εξοπλισμένοι με την πλούσια ιστορική μας πείρα, η οποία αποδεικνύει ότι η μόνη υπερδύναμη είναι η εργατική τάξη, οι λαοί, όταν αποφασίσουν να σηκώσουν το ανάστημά τους.
Κανένα τεχνολογικό μέσο καταστολής και χειραγώγησης δεν μπορεί να εξουδετερώσει αυτήν τη δύναμη της κοινωνικής επανάστασης.
Ό,τι κι αν κάνουν, ο τροχός της Ιστορίας θα γυρίσει ξανά μπροστά, γιατί η νέα εποχή στην τεχνολογία απαιτεί μια νέα ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό!