Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Η 31η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ είναι γεγονός και είναι ένας ακόμα πολύ πετυχημένος σταθμός στη μακρά πορεία αυτού του θεσμού της νεολαίας της χώρας μας.

Θέλουμε από καρδιάς να ευχαριστήσουμε όλους τους συντρόφους και φίλους της ΚΝΕ και του Κόμματος που δούλεψαν για το στήσιμο, την προετοιμασία της και την εύρυθμη λειτουργία της, παρά τις δυσκολίες από τις καιρικές συνθήκες.

Ευχαριστούμε επίσης και όλους τους φορείς της περιοχής για τη σημαντική συμβολή τους στην επιτυχία της.

Φέτος είμαστε και πάλι στη Θεσσαλία, όπως ήμασταν και πρόπερσι, το 2020, όπου με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας, καταφέραμε η καλοκαιρινή, πανελλαδική μας συνάντηση να μη λείψει ούτε στην πιο δύσκολη φάση της πανδημίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Κατασκήνωσή μας έχει κάνει τόσες φορές στάση εδώ – και δεν είναι μόνο οι ομορφιές του τόπου...

Είναι γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ την έχουν βάλει, όπως και την Κρήτη και τη Θράκη, στο επίκεντρο των επικίνδυνων πολεμικών σχεδιασμών τους, που έχουν για θύματα άλλους λαούς, αλλά βάζουν και τον λαό αυτών των περιοχών της χώρας στο στόχαστρο των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων.

Γι’ αυτό κι εμείς σήμερα από εδώ, από τον Βόλο, χιλιάδες νέοι και νέες, με μια φωνή, στέλνουμε ηχηρό μήνυμα ότι είμαστε αποφασισμένοι να παίξουμε πρωταγωνιστικό ρόλο στην προσπάθεια να τραβήξει μπρος ο τροχός της Ιστορίας, να γράψουμε Ιστορία, έτσι όπως λέει το σύνθημά μας, «Με την κοινή πάλη των λαών, ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών».

Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να προκαλούμε πονοκέφαλο στους κυβερνώντες και στα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου που βλέπουν ότι η αποδοχή της εμπλοκής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και συμμαχίες τους δεν «περπατάει» όπως θα ήθελαν, ιδιαίτερα στη νεολαία.

Ας κάνουν λίγη υπομονή και ο πονοκέφαλός τους θα γίνει εφιάλτης.

Μάλιστα, το μήνυμά μας φτάνει φέτος έξω από τα σύνορα και πολύ μακριά από αυτά, αφού έχουμε την τιμή και τη μεγάλη χαρά να έχουμε μαζί μας αντιπροσωπείες 3 Κομμουνιστικών Κομμάτων με τους Γενικούς Γραμματείς τους, αλλά και 8 Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης.

Τους ευχαριστούμε, τους καλωσορίζουμε θερμά και δίνουμε υπόσχεση και από αυτό το βήμα να συνεχίσουμε μαζί τον αγώνα που δίνουμε.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Πριν από 30 χρόνια ακριβώς, τον Ιούλη του 1992, η ΚΝΕ, με τις λιγοστές τότε δυνάμεις της μετά την κρίση που πέρασε, πήρε την πρωτοβουλία να οργανώσει την πρώτη Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση στις Πρέσπες.

Ήταν τα πρώτα χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, την αντεπανάσταση, που τα μεγάλα λόγια για τη σταθερότητα, την ειρήνη στον πλανήτη και την ασφάλεια, την ασταμάτητη οικονομική ανάπτυξη για όλους έδιναν και έπαιρναν από όλες τις πολιτικές δυνάμεις που μέχρι σήμερα στηρίζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τον καπιταλιστικό μονόδρομο.

Η ανθρώπινη αλυσίδα ειρήνης που σχημάτισαν νέοι και νέες από τις δύο πλευρές των συνόρων με την τότε Γιουγκοσλαβία έστειλε μήνυμα ενάντια στον εθνικισμό που φούντωνε και τότε με την παρέμβαση των ιμπεριαλιστών, προκειμένου να προχωρήσει το σχέδιο διαμελισμού αυτής της χώρας.

Ήταν μήνυμα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στο μακελειό, με συμμετοχή στον ναυτικό αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας που ετοίμαζε τότε το ΝΑΤΟ και υλοποίησε τελικά λίγο αργότερα.

Διαβάζοντας τον «Οδηγητή» της εποχής θα δει κανείς ότι τα προσχήματα με τα οποία προσπαθούν να πείσουν τον λαό και τη νεολαία να δώσουν τη συγκατάθεσή τους σε αυτά τα σχέδια, δεν έχουν αλλάξει και πολύ.

«Αν δεν πάρουμε μέρος στον ναυτικό αποκλεισμό, θα αφήσουμε την Τουρκία να αλωνίζει μόνη της στο Αιγαίο», έλεγαν τότε.

Σας θυμίζει κάτι;

Και τέτοια είναι και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ για την εμπλοκή με τα μπούνια στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ που επικαλέστηκε αντίστοιχο επιχείρημα όταν έφερνε τη ΝΑΤΟϊκή Συμφωνία των Πρεσπών, ότι αν δεν πάνε τα ελληνικά «F-16» να επιτηρούν τον εναέριο χώρο της Β. Μακεδονίας, θα πάνε τα τουρκικά...

Βέβαια, λίγους μήνες πριν από την πρώτη μας Κατασκήνωση, μαζί ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμός –όπως λεγόταν τότε ο ΣΥΡΙΖΑ– αλλά και διάφοροι άλλοι «μακεδονομάχοι» συμμετείχαν όλοι μαζί στο εθνικιστικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, ενώ λίγες μέρες μετά την Κατασκήνωση –πάλι μαζί και οι τρεις– ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, το μνημόνιο των μνημονίων της ΕΕ που μας ταλαιπωρεί σε όλες τις πλευρές της ζωής μας μέχρι σήμερα.

Έχει, βλέπετε, μεγάλη προϊστορία αυτό που ονομάζουμε «σύμπλευση» αυτών των δυνάμεων στα μεγάλα, στα βασικά, όσο κι αν υπερτονίζουν τις υπαρκτές διαφορές τους και μαλώνουν σαν τα κοκόρια για τα δευτερεύοντα.

Έχει αξία να τα θυμόμαστε αυτά τώρα που όλοι «πέφτουν» πάνω στη νέα γενιά προσπαθώντας να επηρεάσουν τα κριτήρια και τη στάση της.

Αξίζει, όμως, να θυμηθούμε ότι πάντα τα αστικά κόμματα απηύθυναν ιδιαίτερο κάλεσμα στη νεολαία, δίνοντας μάλιστα κάθε φορά το δικό τους περιεχόμενο στην έννοια της προόδου.

Αν κάνουμε ορισμένες συγκρίσεις με το παρελθόν, θα δούμε ότι η στήριξη σημαντικού τμήματος της νεολαίας σε αυτά τα κόμματα όχι μόνο δεν έφερε την πρόοδο, αλλά, αντίθετα, μας πήγε πίσω.

Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές τα αστικά κόμματα καλλιέργησαν ελπίδες που τελικά διαψεύστηκαν. Το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε για να καταργήσει τα μνημόνια και τελικά έφερε άλλο ένα. Το 2019 η ΝΔ εκλέχθηκε για να φέρει «πολλές και καλές δουλειές για τους νέους» και σήμερα ο μισθός, για όσους δουλεύουν, δεν φτάνει ούτε για το ενοίκιο και το ρεύμα.

Τώρα, όμως, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να καλλιεργήσουν πολλές ελπίδες, έστω για να τις διαψεύσουν μετά.

Λένε μόνο «ψηφίστε εμάς για να φύγουν αυτοί» ή «ψηφίστε εμάς για να μην ξαναέρθουν οι άλλοι».

Ακόμα και το υποκριτικό «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» που διακήρυξε ο Τσίπρας στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε δύο μήνες μετατράπηκε στο αντίθετό του, αφού τώρα λέει ότι «σοσιαλισμό δεν θα φέρουμε, αλλά θα διώξουμε τη βαρβαρότητα»...

Βγαίνουν απροκάλυπτα και συζητάνε τα διάφορα σενάρια, ποιος θα πάει με ποιον, αν θα τα βρουν μετά τις πρώτες, τις δεύτερες ή τις τρίτες κάλπες κλπ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, σχεδόν σε κάθε παρέμβασή του το τελευταίο διάστημα, δεν παραλείπει να πει ότι σε «περίπτωση εθνικής ανάγκης» θα συγκυβερνήσει με τη ΝΔ – χωρίς τον Μητσοτάκη...

Η ΝΔ έχει φτιάξει μέχρι και πλατφόρμα με τα διάφορα «pass», πότε για το ρεύμα, πότε για τα καύσιμα, πότε για λίγες μέρες διακοπών, όπου μπαίνουν οι φτωχοί να «κονταροχτυπηθούν» μεταξύ τους για το ποιος είναι ο πιο φτωχός και θα μπορέσει να πάρει τελικά τα φραγκοδίφραγκα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι, αφού συμφωνεί με την πολιτική της «πράσινης μετάβασης», της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας και με τις κυρώσεις στη Ρωσία, που έχουν οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση της ενεργειακής φτώχειας, το μόνο που του μένει είναι να κάθεται και να υπολογίζει ότι στην ΕΕ το ρεύμα έχει αυξηθεί κατά μέσο όρο 40%, ενώ στην Ελλάδα 60%, άρα αυτή η διαφορά είναι η «ακρίβεια Μητσοτάκη», από την οποία θα μας απαλλάξει και έτσι θα έχουμε και εμείς μόνο 40% αύξηση...

Κι αν αυτά φαίνονται μίζερα και θλιβερά, η πραγματική προεκλογική πασαρέλα λαμβάνει χώρα στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, στο συνέδριο του ΣΕΤΕ κλπ.

Εκεί, ο Μητσοτάκης διαφημίζει την ικανότητά του να προχωρά τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις με αποφασιστικότητα και γρήγορα, ενώ ο Τσίπρας την ικανότητά του να εξασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, δηλαδή να προχωρά η αντιλαϊκή πολιτική χωρίς να «κουνιέται φύλλο».

Ευτυχώς, όμως, σε αυτήν τη χώρα υπάρχουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ που δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να δίνουν τη μάχη της υπεράσπισης της πραγματικής έννοιας της προόδου.

Υπάρχουν οι χιλιάδες νέοι και νέες που δεν τους κάνουν τη χάρη να «βολευτούν με λιγότερο ουρανό», δίνουν τη δική τους ατομική και συλλογική μάχη για μια καλύτερη ζωή.

Αυτές οι μάχες έχουν αφήσει «σπορά», η οποία μπορεί να «ανθίσει» και, από μία άποψη, η πλήρης χρεοκοπία και διάψευση όλων των αστικών «αφηγημάτων» τα τελευταία χρόνια, η σημερινή αδυναμία των δυνάμεων του συστήματος ακόμα και να υποσχεθούν ένα καλύτερο αύριο, δημιουργεί περισσότερες προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό.

Όποτε ο λαός και η νεολαία κέρδισε κάτι, ή όποτε κατάφερε να αποτρέψει μια αρνητική εξέλιξη, ιδιαίτερα αυτά τα τρία χρόνια με την κυβέρνηση της ΝΔ, αυτό το έκανε στηριγμένος στη δική του δύναμη, στην οργάνωση και τον αγώνα του, με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ να είναι πάντα μπροστά.

Τι θα κέρδιζαν οι εργάτες της COSCO, της ΛΑΡΚΟ, της «e-food», οι οικοδόμοι αν «σταύρωναν τα χέρια» και περίμεναν μήπως μία άλλη κυβέρνηση θα είναι «λιγότερο κακή» από την προηγούμενη;

Τίποτα, απλώς θα σπαταλούσαν χρόνο και θα έβγαιναν χαμένοι. Ό,τι κέρδισαν, το κέρδισαν με τον αγώνα τους και με το ΚΚΕ μπροστά, ενώ όλες οι κυβερνήσεις νομοθετούσαν ενάντιά τους.

Με τον αγώνα τους οι μαθητές κατάφεραν να καθυστερήσουν μέτρα, όπως η Τράπεζα Θεμάτων και το παράλληλο μηχανογραφικό, ανάγκασαν την κυβέρνηση να πάρει κάποια, έστω στοιχειώδη, μέτρα προστασίας από την πανδημία, της επέβαλαν να αναγνωρίσει ως εκπροσώπους τους τις Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα Μαθητών.

Με τον δικό τους αγώνα οι φοιτητές κατάφεραν να γίνουν «φοιτητές ξανά», ακύρωσαν τις προσπάθειες κυβέρνησης και διοικήσεων να τους ξεσπιτώσουν από τις εστίες, έχουν αποτρέψει μέχρι και σήμερα την τοποθέτηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας στα ιδρύματα.

Και σε αυτούς τους αγώνες, οι δυνάμεις της ΚΝΕ ήταν στην πρώτη γραμμή, τους έδωσαν δύναμη και αντοχή με τα εύστοχα αιτήματα που επεξεργάστηκαν και υιοθετήθηκαν από την πλειοψηφία.

Όταν η κυβέρνηση της ΝΔ έλεγε, με πρόσχημα την πανδημία, ότι οι διεκδικήσεις πρέπει να «παγώσουν» και ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε το αξέχαστο «θα λογαριαστούμε μετά», χωρίς κανείς να ξέρει πότε είναι αυτό το «μετά» και ζητούσε υπουργούς κοινής αποδοχής, το ΚΚΕ έσπαγε τις απαγορεύσεις, πήγαινε κόντρα στη μαυρίλα.

Την Πρωτομαγιά του 2020 δημιούργησε εικόνες αγώνα που θα μείνουν στην Ιστορία, μετά, στις 17 Νοέμβρη, βγήκε στους δρόμους και συγκρούστηκε αναγκάζοντας τους ενορχηστρωτές της καταστολής να το ρίξουν στα «ηρεμιστικά»...

Έτσι έμεινε ψηλά η σημαία της διεκδίκησης και μπόρεσαν να αναπτυχθούν και όλοι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν στη συνέχεια, που έφεραν και νίκες.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όσοι ακολούθησαν τον δρόμο του αγώνα το προηγούμενο διάστημα, έχουν μεγάλο μερίδιο συμβολής για το ότι έχουν ακυρωθεί στην πράξη νόμοι, όπως αυτός για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2020, οι διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη που κάνουν σχεδόν αδύνατη την προκήρυξη μιας απεργίας.

Φάνηκε ότι έτσι μόνο μπορούν να καταργηθούν αντιλαϊκοί νόμοι, σε αντίθεση με την αρνητική πείρα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που θα καταργούσε τους μνημονιακούς νόμους «με έναν νόμο και ένα άρθρο»...

Χωρίς το ΚΚΕ δεν θα είχε μάθει κανείς για την πρόσφατη σφαγή των προσφύγων στη Μελίγια, αφού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επέβαλαν μια απροκάλυπτη «ομερτά» για να μη θιχτεί η αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, αλλά και η «προοδευτική» κυβέρνηση της Ισπανίας που διέπραξε το έγκλημα.

Χωρίς το ΚΚΕ θα «πλάκωνε» τα πάντα η αποπνικτική ομοφωνία των κομμάτων του συστήματος στα «μεγάλα» και οι κουραστικοί ψευτοκαβγάδες τους στα «μικρά».

Ομοφωνία που αποτυπώνεται και στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε το 50% των νομοσχεδίων της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 80%, με πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα το νομοσχέδιο για τα προκλητικά προνόμια και το αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές.

Κάθε φορά που παλέψαμε και κερδίσαμε κάτι, τα τελευταία χρόνια, το ΚΚΕ ήταν εκεί. Κάθε φορά που συγκινηθήκαμε, ανατριχιάσαμε, νιώσαμε ανάταση, το ΚΚΕ ήταν πάλι εκεί.

Όπως στην κοσμοπλημμύρα του περσινού Φεστιβάλ, στον αποχαιρετισμό στους μεγάλους μας συνθέτες, Μίκη Θεοδωράκη και Θάνο Μικρούτσικο, στο ανθρώπινο «ποτάμι» που σχημάτισαν οι κολασμένοι μετανάστες εργάτες γης της Μανωλάδας, διεκδικώντας να ζήσουν ανθρώπινα.

Πιο δυνατό ΚΚΕ σημαίνει πιο πολλές τέτοιες «δυνατές» στιγμές.

Αντίθετα, κάθε φορά που οι νέοι και οι νέες πίστεψαν σε κυβερνητικούς «σωτήρες» βγήκαν μόνο χαμένοι, επικράτησε η απογοήτευση, όταν διεκδικούσαν κάτι τους απαντούσαν ότι «αυτά εγκρίνατε με την ψήφο σας», τελικά γύρισαν «ξεπλυμένοι» αυτοί που θέλησαν να διώξουν.

Στα ακόμη πιο δύσκολα που έχουμε μπροστά μας, στην «τέλεια καταιγίδα» και τον «δύσκολο χειμώνα» για τον οποίο μας προετοιμάζουν, όπως και αν το λένε, μόνο το ΚΚΕ θα είναι η «ασπίδα» μας και πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο δυνατή.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Οι νέοι και οι νέες, ιδιαίτερα αυτής της γενιάς που νιώθει ότι ζει μέσα σε έναν «φαύλο κύκλο», έχουν, όμως, έναν ακόμα πολύ σπουδαίο λόγο να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.

Και αυτός είναι ότι το ΚΚΕ έχει πρόταση και σχέδιο για να βγούμε από αυτήν την αδιέξοδη κατάσταση, για να μπορέσουμε επιτέλους να ζήσουμε με βάση τις δυνατότητες που προσφέρει η εποχή μας και όχι χειρότερα από τους γονείς μας.

Για την ακρίβεια, το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που έχει τέτοιο σχέδιο, αφού όλα τα άλλα κόμματα προτείνουν μόνο διαφορετικές παραλλαγές διαχείρισης του σημερινού αδιεξόδου, το οποίο η ΝΔ αποδίδει τελευταία επίμονα στις «αρνητικές διεθνείς συγκυρίες» και ο ΣΥΡΙΖΑ στην «πολιτική Μητσοτάκη», βγάζοντας και οι δυο τους «λάδι» τον πραγματικό ένοχο, το γερασμένο καπιταλιστικό σύστημα.

Το πολιτικό σχέδιο του ΚΚΕ είναι το μόνο που μπορεί να εξασφαλίσει γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου, χωρίς μείωση, αλλά με μεγάλη αύξηση των κάθε είδους παροχών της κοινωνίας προς το άτομο, αφού προβλέπει την αξιοποίηση των σύγχρονων επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας με σχέδιο και προς όφελος όλων.

Προβλέπει την κατάργηση της μεγαλύτερης «σπατάλης» της σημερινής κοινωνίας, του καπιταλιστικού κέρδους.

Μόνο σε μια τέτοια κοινωνία ο κάθε άνθρωπος θα είναι ελεύθερος να ακολουθήσει τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του.

Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια θα απελευθερωθούν από τα «δεσμά» της καπιταλιστικής αγοράς, που σήμερα καθορίζει ποιο επιστημονικό αντικείμενο θα αναπτυχθεί και ποιο όχι, τι και πώς θα διδαχθεί, όχι με βάση το τι έχει ανάγκη η κοινωνία, αλλά με βάση τις προτεραιότητες των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτά τα δεσμά έρχεται να ενισχύσει ο νέος νόμος-πλαίσιο που έφερε η κυβέρνηση της ΝΔ κατακαλόκαιρο για να αποφύγει –έτσι νομίζει τέλος πάντων– την αντίδραση φοιτητών, καθηγητών, εργαζομένων, αφού όλοι διαφωνούν με αυτόν τον νόμο.

Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να απορρίψουν τους εκπροσώπους φοιτητικών συλλόγων, όπως της Ιατρικής Αθηνών, της Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ, του ΑΠΘ, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κλπ., που είχε προτείνει το ΚΚΕ να πάρουν μέρος στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής...

Στην τελική απόφαση του προεδρείου της Επιτροπής για το ποιοι φορείς θα κληθούν, είχαν διαγραφεί όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι, όμως στη λίστα των φορέων πρώτος-πρώτος δέσποζε ο ΣΕΒ!

Είναι άλλη μία απόδειξη προς όφελος ποιων νομοθετεί η κυβέρνηση!

Και από αυτό το βήμα τούς το δηλώνουμε καθαρά: Θα φάνε τα μούτρα τους γι’ άλλη μια φορά!

Με την πρόταση του ΚΚΕ εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις ώστε κάθε νέο ζευγάρι να είναι ελεύθερο να δημιουργήσει οικογένεια όποτε το αποφασίσει, χωρίς οικονομικούς καταναγκασμούς και το άγχος του πώς θα τα βγάλει πέρα στη σημερινή «ζούγκλα» και, φυσικά, χωρίς μεσαιωνικούς περιορισμούς σε δικαιώματα γυναικών που νοούνται ως αυτονόητα τον 21ο αιώνα, όπως αυτό στην άμβλωση.

Το ζήτημα της στέγασης θα είναι λυμένο για όλους χάρη στην κοινωνικοποίηση της γης και του κλάδου των Κατασκευών, στον κεντρικό σχεδιασμό που μπορεί να προϋπολογίσει τις συνεχώς διευρυνόμενες ανάγκες και να κινείται προς την κατεύθυνση της κάλυψής τους.

Μόνο έτσι θα εκπληρώνονται και στόχοι που στις συνθήκες του καπιταλισμού είναι αντικρουόμενοι, όπως η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η εξασφάλιση χώρων πρασίνου και ψυχαγωγίας για τις ανάγκες του λαού, με την ισόρροπη ανάπτυξη των κλάδων της παραγωγής.

Ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο σεξισμός και όλα τα αποκρουστικά φαινόμενα που γεννά και αξιοποιεί με πολλούς τρόπους το σάπιο σύστημα, θα αντιμετωπιστούν ριζικά και με την πάροδο του χρόνου θα μετατραπούν σε αντικείμενο μελέτης για τους ιστορικούς και κοινωνιολόγους του μέλλοντος.

Στον αγώνα γι’ αυτήν την κοινωνία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, σας καλούμε να γίνετε σήμερα πρωταγωνιστές.

Έτσι όπως είδατε τα χιλιάδες μέλη και φίλους της ΚΝΕ να πρωταγωνιστούν όλο το προηγούμενο διάστημα στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους δουλειάς.

Πρωταγωνιστούν γιατί ακριβώς πιστεύουν ότι η εργατική τάξη, με την κοινωνική συμμαχία της, μπορεί να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων και όχι να μένει στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι εγγύηση σε αυτόν τον αγώνα, γιατί έχουμε επαναστατικές αρχές συγκρότησης και λειτουργίας, γιατί έχουμε επαναστατική επιστημονική ιδεολογία.

Καθοδηγούμαστε από μια ιδεολογία που μας κάνει να γνωρίζουμε πως τα πράγματα δεν μένουν ποτέ στάσιμα, είναι νόμος πως αλλάζουν.

Αποκαλύπτουμε όλες τις «όψεις» ενός κόσμου σε βαθιά σήψη και παρακμή, συγκρουόμαστε με τις λογικές των χαμηλών απαιτήσεων και του «ρεαλισμού» της υποταγής, έχοντας όμως συγκεκριμένη πρόταση για το ποιο είναι το σύγχρονο και το νέο.

Μπορέσαμε να μπούμε μπροστά, παρά τις αδυναμίες μας, για ό,τι ζήτημα απασχολούσε τους νέους, ακριβώς γιατί είναι υποχρέωσή μας να είμαστε άξιοι αγωνιστές για τα συμφέροντα των πολλών, να μη συμβιβαζόμαστε μπροστά στον αρνητικό συσχετισμό.

Πήραμε πολύμορφες πρωτοβουλίες και αποτρέψαμε σχέδια συκοφάντησης και καταστολής του φοιτητικού κινήματος, γιατί έχουμε παρακαταθήκη την πείρα του Κόμματος και της Οργάνωσής μας σε μια πορεία δεκαετιών, γιατί «δεν μας κρατάει κανείς στο χέρι», δεν γινόμαστε «εφέ» σε στημένα σκηνικά.

Επιδιώκουμε να καλλιεργούμε τη μαχητική αισιοδοξία, επιλέγοντας μορφές πάλης, τη στιγμή που θα γίνει το καθετί που θα εξυπηρετεί την αντοχή, τη διάρκεια και το δυνάμωμα του αγώνα.

Γιατί δεν είμαστε «ψηφιακοί ακόλουθοι» αρχηγών που «μαντρώνονται» για να υπερασπιστούν πολιτικές που εφαρμόζονται χωρίς ποτέ να ερωτηθούν, ούτε ομάδες που δημιουργούνται, διασπώνται και διαλύονται ανάλογα με το τι στάση επιλέγουν να κρατήσουν απέναντι σε μια αστική κυβέρνηση.

Μέσα στην ΚΝΕ αναπτύσσονται δραστήριοι νέοι αγωνιστές, με υποχρεώσεις και δικαιώματα που συζητάμε συλλογικά και δρούμε μαχητικά.

Όλη η Ιστορία του Κόμματός μας έχει μέσα της τη μαζική, νεανική δράση, την πρωτοπόρα στάση και των νέων γυναικών που μέσα από τον οργανωμένο αγώνα κατάφεραν να σπάσουν όλων των ειδών τα δεσμά.

Αποδεικνύει ότι τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένο, δημιουργούν μια αντοχή που σε άλλους μπορεί να φαίνεται και ανεξήγητη.

Τα σημάδια της Ιστορίας μας είναι σπαρμένα σε όλη την Ελλάδα. Πριν από λίγες μέρες ήμασταν στην Ανάφη, χτες στο Τρίκερι.

Σε αυτό το νησάκι του Παγασητικού, όπου το αστικό κράτος μάντρωσε και προσπάθησε να εξοντώσει φυσικά και ηθικά 5.000 γυναίκες, κομμουνίστριες, αγωνίστριες και συγγενείς αγωνιστών.

Είναι χαρακτηριστική η ιστορία ενός 13χρονου κοριτσιού, μαθήτριας, όταν συνελήφθη μαζί με τη μητέρα της, στις 25 Μάρτη του 1948, όταν μπήκε στη Σούρπη ένας λόχος των ΛΟΚ.

Την συνέλαβαν διότι ο αδερφός της ήταν μαχητής του ηρωικού ΔΣΕ.

Ζητούσαν και από εκείνη, 13 ετών παιδί, να κάνει δήλωση μετανοίας, να αποκηρύξει τον αδερφό της και το ΚΚΕ.

Κι εκείνη τους απάντησε ότι «τον αδερφό μου δεν τον αποκηρύσσω, αλλά το ΚΚΕ δεν το ξέρω, αλλά εδώ που με φέρατε θα γίνω πρώτη κομμουνίστρια». Και έτσι έπραξε και είναι ακόμη μαζί μας...

Αυτές είναι οι παρακαταθήκες μας! Και είμαστε βέβαιοι ότι η δική μας γενιά θα γράψει λαμπρές σελίδες, θα ζήσει τις μεγάλες στιγμές, θα δώσει τις μεγάλες νικηφόρες μάχες για να τελειώνουμε με τη σαπίλα, με το καπιταλιστικό σύστημα που μας τραβάει συνεχώς προς τα πίσω και να πάμε μπροστά, στην κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Τώρα είναι η ώρα χιλιάδες νέοι άνθρωποι να συμπορευτούν με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Να γίνει πράξη το σύνθημα του 48ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» που ξεκινά το ταξίδι του για να κορυφωθεί στις 22-24 Σεπτέμβρη στην Αθήνα.

«Η νέα γενιά με το ΚΚΕ. Για το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό! Σοσιαλισμός, η απάντηση στον 21ο αιώνα!».

Καλή δύναμη και καλούς αγώνες!