Της Σύνταξης


ΚΟΜΕΠ

Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία προς το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ που θα λάβει χώρα από τις 24 έως τις 27 Ιούνη 2021. Παράλληλα με την πλούσια συζήτηση γύρω από τις Θέσεις της ΚΕ, το ΚΚΕ ξετυλίγει μία μεγάλη πολιτική παρέμβαση στο λαό, απευθύνοντας κάλεσμα για αγωνιστική συμπόρευση μαζί του στην πάλη απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική και αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και οικοδόμησης της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας.

Εμβληματικό στοιχείο αυτής της περιόδου είναι η πάλη ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας με βασικό χαρακτηριστικό το χτύπημα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας. Σε μία εποχή όπου το επίπεδο της παραγωγικότητας και του παραγόμενου πλούτου από τους εργαζομένους δίνει τη δυνατότητα γενικευμένης μείωσης του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, το αστικό κράτος επιχειρεί να νομοθετήσει την εργασία «όποτε, όσο και όπως» χρειάζονται οι καπιταλιστές για την επιδίωξη της κερδοφορίας τους με καλύτερους όρους. Το νομοσχέδιο αποτελεί μία κραυγαλέα απόδειξη του αντιδραστικού παρασιτικού χαρακτήρα που έχει σήμερα ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, καθώς και του γεγονότος ότι το αστικό κράτος δρα στις εκάστοτε συνθήκες ως συλλογικός καπιταλιστής, προσπαθώντας να δημιουργεί τους καλύτερους οικονομικούς, ιδεολογικούς και πολιτικούς όρους για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η πρόσφατη δήλωση του εφοπλιστή Π. Λασκαρίδη για τη σχέση ανάμεσα στους εφοπλιστές και τις κυβερνήσεις αποτελεί την πιο πρόσφατη ομολογία αυτού του γεγονότος. Απέναντι στις επιδιώξεις των καπιταλιστών και του κράτους τους, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δίνουν αυτές τις μέρες τη μάχη της απεργίας της 10ης Ιούνη για την απόσυρση του νομοσχεδίου, ενώ ταυτόχρονα πρωτοστατούν στην πρωτοβουλία μιας σειράς συνδικάτων προς τα κόμματα για την απόσυρση όλων των σχετικών αντεργατικών νόμων.

Ο χαρακτήρας της αντιλαϊκής επίθεσης και συνεπώς ο πραγματικός ταξικός αντίπαλος του λαού αποκρύβονται από την παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ τόσο σε πολιτικό όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Έχοντας ως στόχο τον εγκλωβισμό των αντιδράσεων σε στενά αντικυβερνητική λογική, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ παρουσιάζουν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ως προϊόν των νεοφιλελεύθερων εμμονών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αλήθεια, κεραυνός εν αιθρία είναι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Πόσο εύκολο θα ήταν για την κυβέρνηση να γενικεύσει τη λεγόμενη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας αν δεν είχε ψηφιστεί το 2008 από κοινού από τους ευρωβουλευτές ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ η λεγόμενη «Έκθεση Σέρκας» για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, αν σε αυτή τη βάση δεν είχε νομοθετηθεί από το ΠΑΣΟΚ η «διευθέτηση» με το νόμο 3986 του 2011 (με τον αστερίσκο της σύμφωνης γνώμης του σωματείου), αν αυτός ο νόμος δε διατηρούσε πλήρως την ισχύ του επί ΣΥΡΙΖΑ και δεν εφαρμοζόταν μάλιστα για πρώτη φορά γενικευμένα το 2017 στον κλάδο των νοσοκομειακών γιατρών; Πόσο εύκολο θα ήταν για την κυβέρνηση να περάσει τα ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση αν δεν είχε προηγηθεί η νομοθέτηση από το ΣΥΡΙΖΑ της προϋπόθεσης του 50%+1 για την κήρυξη απεργίας και το φακέλωμα των συνδικάτων από το αστικό κράτος μέσω της υποχρεωτικής καταγραφής μιας σειράς στοιχείων τους στο αντίστοιχο Μητρώο; Πόσο εύκολο θα ήταν για την κυβέρνηση να γενικεύσει τη λειτουργία των επιχειρήσεων σε πολλούς κλάδους αν δεν είχε νομοθετηθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ η διεύρυνση της λειτουργίας των καταστημάτων από 8 σε 32 Κυριακές; Το γεγονός ότι μια σειρά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν υπερψηφίσει τη νομοθέτηση της διευθέτησης το 2011, με πιο εμβληματική ίσως τη Μ. Ξενογιαννακοπούλου, καθώς και οι αντίστοιχες μεταγραφές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή του Σ. Κεδίκογλου, υφυπουργού της κυβέρνησης Α. Σαμαρά, αναδεικνύουν το μέγεθος της υποκρισίας και της κοροϊδίας.

Ο αντιδραστικός χαρακτήρας του αστικού κράτους, ο οποίος επιδιώκεται να αποκρύβεται μέσω των συνεχόμενων κυβερνητικών εναλλαγών, αναδεικνύεται και από το χαρακτήρα και τις προτεραιότητες του Ταμείου Ανάκαμψης. Την ίδια στιγμή που τσακίζονται εργασιακά δικαιώματα, την ίδια στιγμή που το μέσο επίπεδο μισθών δέχεται περαιτέρω πλήγματα, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επικαλείται –ακόμα και εν μέσω πανδημίας– την έλλειψη χρημάτων για Υγεία, Παιδεία κλπ., η ΕΕ και τα αστικά κράτη «μπουκώνουν» με δισεκατομμύρια ευρώ τις καπιταλιστικές επενδύσεις, όπως έκαναν και τα χρόνια της προηγούμενης κρίσης με τις «ανακεφαλαιοποιήσεις» και τα άλλα μέτρα στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Από τη μία το αντεργατικό νομοσχέδιο και από την άλλη η πριμοδότηση των καπιταλιστών από το Ταμείο Ανάκαμψης αναδεικνύουν εύγλωττα και τον ταξικό χαρακτήρα της ανάπτυξης που όλα τα αστικά κόμματα ευαγγελίζονται. Ενδεικτικό της αστικής σύμπλευσης στο ζήτημα είναι το γεγονός ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το Ταμείο Ανάκαμψης με την ονομασία «Ελλάδα+» είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις προτεραιότητες της ΕΕ και τις ανάγκες του κεφαλαίου, καθώς και ότι το ΚΙΝΑΛ κατηγόρησε το ΣΥΡΙΖΑ για «copy paste» του δικού του σχεδίου.

Όσον αφορά τις εξελίξεις στη «γειτονιά» μας, αποτροπιασμό προκάλεσε το νέο πολύνεκρο σφυροκόπημα της παλαιστινιακής Λωρίδας της Γάζας από το Ισραήλ με τις «πλάτες» των ΗΠΑ και της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής κυβέρνησης, που υιοθέτησαν –περισσότερο ή λιγότερο ανοιχτά– τη λογική της «αυτοάμυνας του Ισραήλ». Οι διαχρονικές εξελίξεις στη περιοχή αποδεικνύουν την υποκρισία της επίκλησης στο «Διεθνές Δίκαιο», με αυτό το τελευταίο να «κόβεται» και να «ράβεται» στα μέτρα των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων και ανταγωνισμών. Απάντηση μπορεί να είναι μόνο η αλληλεγγύη στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού για ανεξάρτητο - ελεύθερο παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Ταυτόχρονα κλιμακώθηκε ή όξυνση των σχέσεων Ρωσίας - ΗΠΑ με αφορμή την υποχρεωτική προσγείωση αεροσκάφους στη Λευκορωσία. Από τη μία η Ρωσία παρείχε την υποστήριξή της στον πρόεδρο της χώρας Α. Λουκασένκο, ενώ από την άλλη η ΝΑΤΟϊκή πλευρά βρήκε την αφορμή να βάλει ακόμα περισσότερο στο στόχαστρο τη Λευκορωσία, με απώτερο στόχο την επιτάχυνση της στρατιωτικής περικύκλωσης της Ρωσίας. Η υποκρισία των τελευταίων συνίσταται στο γεγονός πως αποκρύβουν ότι αντίστοιχα –και ακόμα χειρότερα– περιστατικά έχουν συμβεί πολλάκις και από τις υπηρεσίες των δυτικών κρατών («απαγωγή» του αεροσκάφους που μετέφερε τον τότε Πρόεδρο της Βολιβίας Μοράλες με την υπόνοια ότι σε αυτό επέβαινε και ο Σνόουντεν, «απαγωγές υπόπτων» από τη CIA και τις άλλες μυστικές υπηρεσίες και άμεση αποστολή στο Γκουαντάναμο κλπ.). Τις ίδιες μέρες, μάλιστα, που οι ΗΠΑ έκαναν «κήρυγμα» στη Λευκορωσία, αποκαλύφτηκε ότι η αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας κατασκόπευε πολιτικούς ηγέτες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Α. Μέρκελ, από το 2012 μέχρι το 2014. Η σκληρή αντιπαράθεση ανάμεσα στα κορυφαία καπιταλιστικά κράτη και τις συμμαχίες τους αναδεικνύεται και μέσα από γεγονότα όπως η διελκυστίνδα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα για την προέλευση του κορονοϊού ή το πρόσφατο «πάγωμα» από το Ευρωκοινοβούλιο της πορείας επικύρωσης της Συνολικής Συμφωνίας ΕΕ - Κίνας για τις επενδύσεις.

Όσον αφορά το περιεχόμενο της ΚΟΜΕΠ, στην ενότητα «ΚΚΕ - Κομματική Οικοδόμηση» περιλαμβάνεται το άρθρο με τίτλο «Ορισμένα ζητήματα καθοδήγησης που αφορούν την πείρα της κομματικής οικοδόμησης στην Αττική». Το θέμα προσεγγίζεται στο πλαίσιο της δεκάχρονης εμπειρίας που έχει συσσωρευτεί από τη διαμόρφωση της ενιαίας Κομματικής Οργάνωσης Αττικής και της αντίστοιχης αναδιάταξης των κομματικών δυνάμεων ως αποτέλεσμα και των σύγχρονων στρατηγικών επεξεργασιών του Κόμματος. Στο άρθρο παρουσιάζονται και συγκεκριμένα παραδείγματα από κάποιους βασικούς εργασιακούς κλάδους.

Σε αυτό το τεύχος συνεχίζεται το αφιέρωμα στα 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα. Περιλαμβάνεται η Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ γι’ αυτή την επέτειο, καθώς και το άρθρο με τίτλο «Η μελέτη της Παρισινής Κομμούνας από τον Μπρεχτ στο έργο του “Οι μέρες της Κομμούνας”». Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζονται κάποια γενικά στοιχεία για το θέατρο του Μπρεχτ, καθώς και το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο γράφτηκε το συγκεκριμένο έργο. Στη συνέχεια ακολουθεί η παρουσίαση βασικών σημείων του έργου, τα οποία αποτυπώνουν σημαντικά στοιχεία της Κομμούνας και βασικά συμπεράσματα της προσέγγισής της από τη μαρξιστική-λενινιστική θεωρία.

Στην ενότητα «200 χρόνια Μαρξ - Ένγκελς» περιλαμβάνεται το δεύτερο μέρος της εργασίας του Κουρτ Χάγκερ με τίτλο «“Η διαλεκτική της φύσης” του Ένγκελς και η εποχή μας».

Τέλος, στο τεύχος περιλαμβάνεται Προσυνεδριακός Διάλογος για το 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ και τα Κομματικά Ντοκουμέντα της περιόδου από 16.4.2021 μέχρι 31.5.2021.