Οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος επιβεβαιώνουν αυτό που αναγκάζονται να ομολογήσουν και τα ίδια τα αστικά επιτελεία: ότι επίκειται ένας πρωτόγνωρα δύσκολος και βαρύς χειμώνας για την εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης. Κι ακριβώς επειδή δεν μπορούν να κρύψουν τις δυσκολίες, εμφανίζουν σαν φυσικό φαινόμενο:

– την ακρίβεια και τον πληθωρισμό που συνεχίζουν να καλπάζουν, με τις τιμές σε ρεύμα, φυσικό αέριο και πετρέλαιο να εκτινάσσονται, συμπαρασύροντας τα είδη πλατιά λαϊκής κατανάλωσης και με το ενδεχόμενο επισιτιστικής κρίσης να γίνεται όλο και πιο πιθανό,

– τα αποθέματα ενέργειας στην ΕΕ που μειώνονται δραματικά και τους πρώτους περιορισμούς στη χρήση ρεύματος,

– τη στρατιωτική σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας που μαίνεται, με την ένταση να ανεβαίνει κατακόρυφα σε διάφορα σημεία του πλανήτη, με την πολεμική προετοιμασία και την κούρσα εξοπλισμών των αστικών κρατών να είναι σε πλήρη εξέλιξη, φέρνοντας ακόμα πιο κοντά το ενδεχόμενο γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου,

– τη νέα οικονομική κρίση που είναι προ των πυλών, με την οικονομία σε μια σειρά χώρες της ΕΕ να σημειώνει σοβαρή επιβράδυνση,

– την πανδημία που σημειώνει μια ακόμα έξαρση, μετά από μια τουριστική περίοδο όπου τα αστικά κράτη ήραν κάθε μέτρο προστασίας για να υπηρετηθεί απρόσκοπτα η κερδοφορία του τουριστικού κεφαλαίου, των αερομεταφορών κλπ.

Το σύνολο των εξελίξεων αναδεικνύει ότι μειώνονται τα περιθώρια της άρχουσας τάξης να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια το επόμενο διάστημα. Αναδεικνύει ότι η άρχουσα τάξη δεν είναι παντοδύναμη και η εξουσία της μπορεί να δοκιμαστεί από ρωγμές και κλονισμούς. Γι’ αυτό και δυναμώνουν η ανησυχία και οι διεργασίες στο αστικό στρατόπεδο για τη διασφάλιση σταθερής κυβέρνησης.

Οι αστικές τάξεις παίρνουν τα μέτρα τους ώστε για μια ακόμα φορά οι λαοί «να πληρώσουν το μάρμαρο», ενώ γίνεται όλο και πιο φανερή η όξυνση των ενδοαστικών αντιθέσεων στο έδαφος της εντεινόμενης αντιπαράθεσης 
ΝΑΤΟ και ΕΕ με τον άξονα Ρωσίας - Κίνας, του «ενεργειακού πόλεμου» που την συνοδεύει, των αυξανόμενων ενδείξεων για την εκδήλωση νέας καπιταλιστικής κρίσης σε ΗΠΑ και ΕΕ.

Με σφοδρότητα βγαίνουν στην επιφάνεια και οι βαθιές αντιφάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, με τα «φάρμακα» που χρησιμοποιούνται για το ένα πρόβλημα να αποτελούν δηλητήριο για το άλλο, αποδεικνύοντας ότι καμιά πρόταση αστικής διαχείρισης δεν μπορεί να ακυρώσει τις νομοτέλειες της καπιταλιστικής παραγωγής. Ήδη στην ΕΕ είναι εμφανείς –εκ νέου– οι αντιθέσεις σχετικά με τους ρυθμούς και τη μορφή της επιστροφής στην «αυστηρότερη» δημοσιονομική πολιτική, αλλά και με τις «εξαιρέσεις» από τους δημοσιονομικούς κανόνες που ζητούν κατά βάση τα πλέον χρεωμένα καπιταλιστικά κράτη.

Ήδη στο τραπέζι βρίσκονται προτάσεις χωρών, ανάμεσά τους και η Ελλάδα –σύμφωνα με πληροφορίες του πρακτορείου Ρόιτερς– για εξαίρεση των στρατιωτικών δαπανών από τους κανόνες για το χρέος. Αντίστοιχες προτάσεις, που θα περιλαμβάνουν και τα κρατικά πακέτα για τις «πράσινες» μπίζνες των ομίλων, έχουν καταθέσει η Ιταλία και η Γαλλία. Από την άλλη, η Γερμανία απορρίπτει μια τέτοια προοπτική, απαιτώντας να αρθεί το προσωρινό πάγωμα των δημοσιονομικών στόχων και να μην αλλάξουν οι δημοσιονομικοί κανόνες.

Παράλληλα συνεχίζεται η αύξηση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης του πληθωρισμού, με τις προβλέψεις να λένε για αύξηση μέχρι το τέλος του 2022 της τάξης του 1-1,25%, ενώ και η Κομισιόν κάνει λόγο για αχρησιμοποίητα δάνεια ύψους 225 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία μπορούν να διοχετευτούν στα κράτη-μέλη, εκτινάσσοντας όμως ταυτόχρονα τα κρατικά χρέη.

Την ίδια στιγμή, στη Γερμανία, ο πρόεδρος της Bundesbank Γ. Νάγκελ παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να συνεχίσει να αυξάνει τα επιτόκια «ακόμα κι αν είναι όλο και πιθανότερη μια ύφεση στη Γερμανία», προβλέποντας ότι ο πληθωρισμός θα παραμείνει υψηλός όλο το 2023. Στη Γαλλία, για πρώτη φορά μέσα σε ενάμιση χρόνο, σημειώθηκε τον Αύγουστο μείωση στην παραγωγή. Στην Ευρωζώνη τον Ιούλη διαπιστώθηκε μείωση της δραστηριότητας των επιχειρήσεων για δεύτερο συνεχόμενο μήνα, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας της «S&P Global», ενώ και το ευρώ κατέγραψε νέο χαμηλό 20ετίας έναντι του δολαρίου, με την ισοτιμία του να διαμορφώνεται πλέον στα 0,9909 δολάρια.

Οι εξελίξεις κινούνται με ταχύτητα και στα μέτωπα του στρατιωτικού και ενεργειακού πολέμου. Η επικίνδυνη κατάσταση στον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια, η ανακατάληψη περιοχών του Χαρκόβου από τον ουκρανικό στρατό με τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ (με το Κογκρέσο να έχει εγκρίνει από την άνοιξη συνολικό πακέτο ύψους 40 δισ. δολάρια που δίνεται τμηματικά), η κριτική του ηγέτη της Ρωσικής Δημοκρατίας της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ για λάθη του ρωσικού στρατού και οι δηλώσεις του για ένταση των επιθέσεων, τα συνεχή χτυπήματα της Ρωσίας σε βασικές υποδομές ηλεκτρισμού και ύδρευσης ουκρανικών πόλεων, δείχνουν ότι ο πόλεμος θα έχει συνέχεια και κλιμάκωση.

Ταυτόχρονα, οξύνονται οι αντιθέσεις μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ ενόψει της ενεργειακής κρίσης: στην έκτακτη σύνοδο των υπουργών Ενέργειας της ΕΕ, την Παρασκευή 9 Σεπτέμβρη, συζητήθηκαν οι 5 προτάσεις που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, χωρίς να καταλήξουν σε συμφωνία για το επίμαχο σημείο, την επιβολή ανώτατου ορίου (πλαφόν) στην τιμή του ρωσικού φυσικού αερίου, στο οποίο αντιτάσσονται, μεταξύ άλλων, η Γερμανία και η Αυστρία.

Η δυσκολία των κρατών-μελών της ΕΕ να καταλήξουν σε συμφωνία έχει αντικειμενική βάση, αφού δεν μπορεί να αναπληρώσει τις απώλειες του ρωσικού φυσικού αερίου και υπάρχουν μεγάλες διαφορές στο ενεργειακό μίγμα και στις διμερείς συμβάσεις και τα συμβόλαια μεταξύ των χωρών.

Ήδη, εκτός από την ακρίβεια, σε σοβαρό πρόβλημα αναδεικνύεται το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας της ενεργειακής βιομηχανίας στην ΕΕ, με βιομηχανίες αλουμινίου και ψευδαργύρου να κλείνουν και βιομηχανίες τσιμέντου, χάλυβα, κλωστοϋφαντουργίας, χημικής βιομηχανίας κλπ. να ζητούν κρατική στήριξη.

Στο μόνο που συμφώνησαν στην έκτακτη σύνοδο των υπουργών Ενέργειας της ΕΕ είναι οι προτάσεις που στρέφονται ενάντια στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, όπως για μέτρα υποχρεωτικής «εξοικονόμησης» ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και για νέα πακέτα «διευκόλυνσης της ρευστότητας» για τις εταιρίες Ενέργειας «κοινής ωφέλειας», για τα οποία μέσω φορολογίας και περικοπών ο λογαριασμός θα φορτωθεί και πάλι στις πλάτες των λαών. Ετοιμάζονται μέτρα για μείωση στην κατανάλωση Ενέργειας κατά 10% σε νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις, ενώ ήδη σε μια σειρά από χώρες προχωρούν ενόψει του χειμώνα σε μέτρα μείωσης της θέρμανσης σε δημόσιες υπηρεσίες, χώρους δουλειάς, συγκροτήματα κατοικιών, λουκέτα σε αθλητικούς χώρους κ.ά. (όπως σε Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία και αλλού).

Την ίδια στιγμή δίνονται πακτωλοί εκατομμυρίων για μια ακόμα «στήριξη» μονοπωλιακών ομίλων – από τις αερομεταφορές την περίοδο της πανδημίας, στα ενεργειακά μονοπώλια σήμερα. Ήδη 15 δισ. ευρώ δόθηκαν ως πακέτο διάσωσης από το γερμανικό κράτος στο ενεργειακό μονοπώλιο «Uniper», ενώ νέα «κίνητρα» και «ανταλλάγματα» προς το κεφάλαιο ετοιμάζονται στη βάση της συζήτησης για αναγκαστική μείωση της κατανάλωσης αερίου στις «ενεργοβόρες» βιομηχανίες από τον ερχόμενο Νοέμβρη έως τον Μάρτη του 2023 κατά τουλάχιστον 5%.

Οι ΗΠΑ πιέζουν για την υλοποίηση της πρόσφατης απόφασης του G7 (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Καναδάς, Ιταλία, Ιαπωνία) για επιβολή διεθνούς πλαφόν στην τιμή πώλησης του ρωσικού πετρελαίου. Αντίστοιχα συνεχίζουν τις πιέσεις και σε κομβικές χώρες-εταίρους των ΗΠΑ, όπως η Ινδία, προκειμένου να συμμετάσχουν στην επιβολή πλαφόν στο ρωσικό πετρέλαιο.

Στον αντίποδα, η Ρωσία εντείνει κινήσεις για ανακατεύθυνση των πωλήσεων φυσικού αερίου και πετρελαίου προς την ανερχόμενη περιοχή Ασίας - Ειρηνικού. Ειδικότερα για τις σχέσεις Ρωσίας - Κίνας, ο Βλ. Πούτιν δήλωσε ότι μεταξύ των δύο χωρών «οι συμφωνίες μας είναι σταθερές, οι σχέσεις μας είναι σε άνευ προηγουμένου υψηλό επίπεδο, ο αγωγός “Power of Siberia” λειτουργεί πλήρως και διερευνούμε επίσης άλλες διαδρομές, μέσω της περιοχής Πριμόριε, ίσως μέσω της Μογγολίας», αναφερόμενος στις συζητήσεις για τη δημιουργία του αγωγού «Power of Siberia 2», που σχεδιάζεται να έχει δυναμικότητα σχεδόν αντίστοιχη με αυτή του ρωσο-γερμανικού αγωγού «Nord Stream 1» στην Ευρώπη, ο οποίος παραμένει κλειστός.

Ταυτόχρονα μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ η ένταση κλιμακώνεται με γρήγορους ρυθμούς: οι επισκέψεις στην Ταϊβάν ανώτατων στελεχών της κυβέρνησης των ΗΠΑ, όπως και της Προέδρου της αμερικανικής βουλής των αντιπροσώπων, με τις συνακόλουθες συμφωνίες που υπογράφτηκαν για στρατιωτική βοήθεια, απαντήθηκαν άμεσα από την Κίνα με στρατιωτικές ασκήσεις, εκτόξευση πυραύλων πάνω από την Ταϊβάν και το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας να προειδοποιεί ότι «όσοι παίζουν με τη φωτιά θα καούν από αυτή».

Σε αυτό το πλαίσιο κινούνται με ταχύτητα και οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά. Η Τουρκία έχει προχωρήσει πλέον σε ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, ενώ το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου παραμένει και ενισχύεται, με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ να επιμένουν στην κατεύθυνση της συνεκμετάλλευσης/συνδιαχείρισης στο Αιγαίο. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι πιθανό να αξιοποιηθεί και το μεταναστευτικό, ενώ είναι νωπές ακόμα οι εικόνες των εγκλωβισμένων προσφύγων σε νησίδα στον Έβρο με τον τραγικό θάνατο ενός μικρού παιδιού, του πολύνεκρου ναυαγίου στη Ρόδο, των δεκάδων ξεριζωμένων που προσάραξαν στα Κύθηρα κι όλα αυτά μόνο μέσα στον Αύγουστο.

Η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού δεν αφορά μόνο την τουρκική κυβέρνηση αλλά και την ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις που αντιμετωπίζουν τους εξαθλιωμένους ως φθηνό - αναλώσιμο εργατικό δυναμικό και ανοιγοκλείνουν την «κάνουλα» των ροών ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Άλλωστε, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, 
ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συμφωνούν στην υλοποίηση της αντιδραστικής ευρωενωσιακής στρατηγικής στο Προσφυγικό με την απαράδεκτη Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας, τον Κανονισμό του Δουβλίνου, την παραβίαση των στοιχειωδών μέτρων προστασίας που προβλέπει η Συνθήκη της Γενεύης και των δικαιωμάτων των προσφύγων, με τη βοήθεια και της Frontex.

Σε αυτό το έδαφος, τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στην Ελλάδα, εντείνεται η πολύμορφη επίθεση του κεφαλαίου στο εργατικό - λαϊκό εισόδημα, αλλά και η προσπάθεια χειραγώγησης, συμβιβασμού με τα διάφορα pass και voucher. Επιχειρείται στην πραγματικότητα η στοίχιση με την αστική πολιτική, που για να στηρίξει την κερδοφορία του κεφαλαίου βαθαίνει τη φτώχεια, μοιράζοντας και ξαναμοιράζοντάς την ανάμεσα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, διαλύει τα εργασιακά δικαιώματα, συμπιέζει στο ελάχιστο τις κρατικές δαπάνες για υγεία - παιδεία - πρόνοια, αφήνει εκτεθειμένους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στις καταστροφικές πυρκαγιές για ένα ακόμα καλοκαίρι και στις πλημμύρες με τις πρώτες μπόρες του Σεπτέμβρη.

Παράλληλα γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί ο πραγματικός ένοχος για αυτή την κατάσταση, η συνολική πολιτική της ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση» και την «απελευθέρωση της ενέργειας», με την οποία συμφωνούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και ανταγωνίζονται για το ποιος θα την υλοποιήσει αποτελεσματικότερα.

Γίνεται προσπάθεια να μην αποκαλυφθεί ότι η εκτίναξη στο κόστος της ενέργειας είχε ξεκινήσει πριν τον πόλεμο ΝΑΤΟ - Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας, ακριβώς και λόγω της προώθησης των πανάκριβων ΑΠΕ που παράγουν ενέργεια με πολλαπλάσιο κόστος σε σχέση με το λιγνίτη. Να μην πάει η συζήτηση στο σύνολο των παραγόντων που εκτίναξαν την ακρίβεια και τον πληθωρισμό που μαστίζουν την εργατική λαϊκή οικογένεια, εκτός της εκτόξευσης του κόστους της ενέργειας: το τσάκισμα μισθών, συντάξεων, του λαϊκού εισοδήματος όλα τα προηγούμενα χρόνια με τα μνημόνια που ψήφισαν και στήριξαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, η εκτεταμένη επεκτατική πολιτική που χρηματοδοτεί αφειδώς την «πράσινη» μετάβαση, φορτώνοντας τα κρατικά χρέη στις πλάτες του λαού, για να κερδοφορούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι στην ενέργεια, στις ναυτιλιακές μεταφορές που μεταφέρουν το πανάκριβο LNG, στον τουρισμό, στη βιομηχανία. Να μη φανεί, τελικά, ότι είναι οι στόχοι της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ο ρόλος του σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ στην περιοχή, στα οποία όλα τα αστικά κόμματα ομονοούν, που επιδεινώνουν δραστικά τη ζωή των εργαζομένων.

Η υλοποίηση όλης αυτής της αντιλαϊκής «βεντάλιας», η στήριξη της επίθεσης του κεφαλαίου απέναντι στους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα υλοποιείται και μέσα από την ένταση της καταστολής, τόσο ανοιχτά όσο και «προληπτικά». Το τελευταίο διάστημα μόνο, οι επιθέσεις των ΜΑΤ και οι συλλήψεις απεργών σε πετρέλαια Καβάλας και Μαλαματίνα, η είσοδος της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας στα ΑΕΙ αποκαλύπτουν για μια ακόμα φορά το αποκρουστικό πρόσωπο της δικτατορίας του κεφαλαίου απέναντι στο βασικό εχθρό της, το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Αντίστοιχα, οι εξελίξεις που δρομολογούνται μέσα από την υπόθεση των υποκλοπών και την παραδοχή της κυβέρνησης της ΝΔ ότι παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ ο Ν. Ανδρουλάκης, τις αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, τις συνακροάσεις στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ (παρά τη συντονισμένη προσπάθεια ΝΔ - 
ΣΥΡΙΖΑ να την κρατήσουν «κάτω από το χαλί»), τις συνεχιζόμενες αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τη συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής, τις ίδιες τις συνεδριάσεις της εξεταστικής επιτροπής και της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, προσφέρονται για πολύτιμα συμπεράσματα.

Σηματοδοτούν τη μεγαλύτερη κλιμάκωση και ένταση της καταστολής, αφού θωρακίζεται περαιτέρω όχι μόνο η δράση της ΕΥΠ αλλά και του αστικού κράτους συνολικά. Γι’ αυτό η συζήτηση, όπως διεξάγεται από αστικά κόμματα, ΜΜΕ, διάφορα επιτελεία, αφήνει στο απυρόβλητο το θεσμικό πλαίσιο που νομιμοποιεί το μαζικό και προληπτικό φακέλωμα, την καταγραφή και τον έλεγχο της καθημερινότητας εκατομμυρίων ανθρώπων: τις κοινοτικές Οδηγίες και κανονισμούς που διασφαλίζουν την προληπτική και μαζική παρακολούθηση όλων των πολιτών, την εύκολη άρση του απόρρητου, την εμπορία και διακίνηση κατασκοπευτικού λογισμικού, τη νομιμοποίηση της πλατιάς επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, με τη συνταγματική κάλυψή τους και με τη «βούλα» της αστικής δικαιοσύνης. Και αυτό το πλαίσιο στήριξαν και ενίσχυσαν, όχι μόνο η ΝΔ, αλλά και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Αποδεικνύεται ότι με συνέπεια όλες οι αστικές κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα θωρακίζουν και αναπτύσσουν το θεσμικό πλαίσιο που υπερασπίζεται τα συμφέροντα του κεφαλαίου, την «εθνική ασφάλειά» του, και μέσα στη διεθνή καπιταλιστική αρένα, και, κυρίως, με το στόχαστρο σταθερά «κλειδωμένο» πάνω στον εχθρό-λαό, στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του. Επιδιώκεται να συγκαλυφθεί ότι καμία νομοθετική παρέμβαση δεν πρόκειται να αλλάξει το χαρακτήρα και τη λειτουργία της ΕΥΠ, που αποτελεί από τη φύση της έναν αντιδραστικό μηχανισμό του αστικού κράτους. Παράλληλα, και η ΝΔ αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα με τις προτάσεις τους θρέφουν συνεχώς την αυταπάτη της «δημοκρατικοποίησης» της ΕΥΠ, του «εκδημοκρατισμού» του κράτους.

Τα αστικά επιτελεία στην ΕΕ και στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι οι ολέθριες συνέπειες για το λαό από την υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου θα φανούν πολύ πιο έντονα το χειμώνα που έρχεται. Γι’ αυτό κι επιδιώκουν σταθερές κυβερνήσεις «για την επόμενη μέρα» που θα υλοποιήσουν τη στρατηγική του κεφαλαίου και τις δεσμεύσεις της ΕΕ και θα αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά κάθε ριζοσπαστική διάθεση που μπορεί να οδηγήσει σε ανάταση του εργατικού κινήματος. Ανησυχούν για τις κοινωνικές εκρήξεις, την πιθανή άνοδο του ριζοσπαστισμού και των αγώνων των εργαζομένων, όπως ήδη καταγράφονται σε πλήθος κλάδων, με μαζικές κινητοποιήσεις σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Το παρόν τεύχος έχει στόχο να συμβάλει στην προσπάθεια να φωτιστούν οι δυσκολίες και η προετοιμασία της άρχουσας τάξης, καθώς και οι δυνατότητες οργάνωσης της λαϊκής αντεπίθεσης στο «δύσκολο χειμώνα» που έρχεται. Περιλαμβάνει:

– Την ομιλία στη Βουλή του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στη συζήτηση Για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τις υποκλοπές. Αποκαλύπτει συνολικά το θεσμικό πλαίσιο που νομιμοποιεί και θωρακίζει το μαζικό και προληπτικό φακέλωμα, τη δράση μυστικών υπηρεσιών για να προστατεύονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου τόσο απέναντι στους ανταγωνιστές του όσο και απέναντι στο βασικό αντίπαλό του, τον εχθρό-λαό. Αποδεικνύει τη στρατηγική ταύτιση όλων των αστικών κομμάτων σε αυτή την κατεύθυνση, που αποτυπώνεται και μέσα από τη συμφωνία τους στην περαιτέρω θωράκιση του νομικού πλαισίου.

– Το άρθρο με τίτλο «Η ενίσχυση του νόμιμου φακελώματος για τη θωράκιση της δικτατορίας του κεφαλαίου». Αναδεικνύονται βασικές εξελίξεις στο αστικό δίκαιο που αποκαλύπτουν πως το κεφάλαιο και το αστικό κράτος επιτίθενται στις ανάγκες και τα δικαιώματα των λαών «με τη βούλα» του νόμου. Εκτίθενται βασικά νομοθετήματα και κατευθύνσεις, ξεκινώντας από την ΕΕ και τις ευρωπαϊκές συμβάσεις για τα δικαιώματα μέχρι το ελληνικό αστικό Σύνταγμα και τους ειδικότερους νόμους που αποτυπώνουν τη στρατηγική σύμπλευση της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και των υπολοίπων κομμάτων στην ένταση της καταστολής, το «προληπτικό» φακέλωμα.

– Το κείμενο της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ με τίτλο «ΠΑΣΟΚ-
ΚΙΝΑΛ: Νέα σοσιαλδημοκρατικά “δόκανα” εγκλωβισμού του λαού στα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης». Προβάλλει το ρόλο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στα πλαίσια της επιδίωξης της αστικής τάξης για πολιτική σταθερότητα, την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να ενισχύσει τη θέση του και να προωθηθεί ως καλύτερος υπερασπιστής των συμφερόντων του κεφαλαίου, ως «εγγυητής» της συναίνεσης και της κοινωνικής ειρήνης.

– Την ομιλία του Νίκου Αμπατιέλου, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, στην 31η Αντιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ, στις 7-10 Ιούλη, στις Νηές Μαγνησίας. Αναδεικνύει το ζοφερό τοπίο που ετοιμάζουν το αστικό κράτος, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του για την εργατική τάξη, το λαό, τη νέα γενιά. Αποκαλύπτει το ρόλο των αστικών κομμάτων αλλά και των οπορτουνιστικών δυνάμεων στην προσπάθεια εγκλωβισμού των νεανικών συνειδήσεων, αποδοχής αυτής της ζοφερής κατάστασης. Τονίζει ότι ο λαός και η νεολαία έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτά τα σχέδια με αγώνα, με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ πάντα μπροστά. Αναδεικνύει ότι η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ είναι η ασπίδα και η ελπίδα για τη νέα γενιά, ότι η πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό δίνει ώθηση, γνώση και αντοχή στους αγώνες του σήμερα και του αύριο.

– Το άρθρο με τίτλο «Ορισμένα ζητήματα για την παρέμβαση της ΚΝΕ στους φοιτητές». Θέτει ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος και μέσα στα ΑΕΙ: οι κατευθύνσεις της ΕΕ που υλοποιούνται απ’ όλες τις κυβερνήσεις και με τις οποίες συμφωνούν όλα τα αστικά κόμματα. Τονίζει ότι αυτή η επίθεση του κεφαλαίου εκφράζεται μέσα από τα οξυμένα προβλήματα των φοιτητών των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, από την ένταση της καταστολής, από την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος. Αναδεικνύει ότι απέναντι σε αυτή την κατάσταση πρωτοστατούν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα Πανεπιστήμια, αξιοποιώντας το βελτιωμένο συσχετισμό στα όργανα του φοιτητικού κινήματος μετά τις τελευταίες φοιτητικές εκλογές, προβάλλοντας τη μόνη πραγματική διέξοδο με βάση τις ανάγκες της νέας γενιάς και τις δυνατότητες αυτές να καλυφτούν σήμερα, τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία.

– Το Β΄ Μέρος του άρθρου με τίτλο «Το Κεφάλαιο στο στόχαστρο της “Νέας Ανάγνωσης” του Μαρξ», με το οποίο ολοκληρώνεται η κριτική σε αυτό το θεωρητικό ρεύμα. Αποδομούνται οι θέσεις της «Νέας Ανάγνωσης» σε σχέση με τη μέθοδο Του Κεφαλαίου, περί «χρηματικής θεωρίας του κεφαλαίου», η επιχειρηματολογία της περί παραποίησης από τον Ένγκελς των οικονομικών χειρογράφων του Μαρξ κατά την επιμέλεια του 2ου και του 3ου τόμου Του Κεφαλαίου. Το άρθρο αναδεικνύει την λογικό - ιστορική μέθοδο Του Κεφαλαίου, αλλά και τη συνεχή αλληλοβοήθεια, συνεργασία και ανταλλαγή απόψεων των Μαρξ και Ένγκελς κατά την εξέλιξη των θεωρητικών τους επεξεργασιών.

Τέλος, σε αυτό το τεύχος περιλαμβάνονται τα Κομματικά Ντοκουμέντα από 4.7.2022 μέχρι 31.8.2022.