Αυτό το κείμενο γράφτηκε στον απόηχο της πρωτοφανούς συμμετοχής στην απεργία και τα συλλαλητήρια της 28ης Φλεβάρη και πριν τις αντίστοιχες κοινοβουλευτικές διαδικασίες που προβλέπονταν για τη βδομάδα μετά την απεργία. Η λαϊκή παρέμβαση έχει στριμώξει την κυβέρνηση και το σύστημα, ενώ έχει δημιουργήσει σημαντικά εμπόδια στην απόκρυψη και συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών του εγκλήματος στα Τέμπη. Ταυτόχρονα, το έγκλημα στα Τέμπη αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για την έκφραση της συσσωρευμένης λαϊκής οργής για όλες τις πλευρές της κυρίαρχης πολιτικής που θυσιάζει τα δικαιώματα της εργατικής-λαϊκής πλειοψηφίας στο βωμό της πολύμορφης στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η επιδίωξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα που την συνοδεύουν στην παγκόσμια «σκακιέρα» αποτελούν και την πηγή των πολύ σημαντικών και επικίνδυνων εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα αυτήν την περίοδο.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν, από τη μία, τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ, ενώ από την άλλη ανεβάζουν τις απαιτήσεις της ιδεολογικής και πολιτικής παρέμβασης των κομμουνιστών στη βάση του Προγράμματός του και των συλλογικά επεξεργασμένων αποφάσεών του.

Ας δούμε όμως τις βασικές εξελίξεις της περιόδου, αλλά και το «νήμα» που τις διαπερνά και τις ενοποιεί. Αναφορικά με το έγκλημα στα Τέμπη, το τελευταίο διάστημα κυκλοφόρησαν μια σειρά στοιχεία που δυσκόλεψαν αντικειμενικά την προσπάθεια συγκάλυψης και αποπροσανατολισμού η οποία έγινε τόσο από την κυβέρνηση και τη συστημική αντιπολίτευση, όσο και από μια σειρά θεσμούς του συστήματος. Παρά τον περιορισμένο χαρακτήρα του, το πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών 
(ΕΟΔΑΣΑΑΜ) επιβεβαίωσε μια σειρά στοιχεία που βρίσκονταν και στο αντίστοιχο πόρισμα του ΚΚΕ στη σχετική εξεταστική επιτροπή. Το γεγονός μάλιστα ότι αυτά τα στοιχεία κυκλοφόρησαν από μια κρατική επιτροπή στην οποία συμμετείχαν και δύο στελέχη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων, ο οποίος επόπτευε την Ελληνική Ρυθμιστική Αρχή και έδινε πιστοποιητικά ασφαλείας στη Hellenic Train και στο διαλυμένο ΟΣΕ, αποδεικνύει ότι τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν ήταν τόσο εξόφθαλμα, που καθίστατο αδύνατη η απόκρυψή τους.

Ακόμα και στην κρατική έκθεση ομολογούνται οι διαχρονικές και συσσωρευμένες συνέπειες της πολιτικής κατακερματισμού, επιχειρηματικής λειτουργίας και ιδιωτικοποίησης των διάφορων πλευρών του σιδηροδρομικού έργου. Το πόρισμα αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ανοιχτά στην υποχρηματοδότηση του σιδηρόδρομου, στην τρομακτική αποψίλωση του προσωπικού που συνοδεύτηκε από απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, στην έλλειψη κατάλληλης πυρασφάλειας των βαγονιών, στη μη σωστή χαρτογράφηση του τόπου του εγκλήματος που οδήγησε στην απώλεια κρίσιμων πληροφοριών τόσο για τη σύγκρουση, όσο και για τη φωτιά που ακολούθησε. Φυσικά, αυτό που απέφυγε επιμελώς να κάνει το σχετικό πόρισμα είναι η σύνδεση αυτών των φαινομένων με την πολιτική «απελευθέρωσης» των σιδηροδρόμων και τις αντίστοιχες οδηγίες της ΕΕ. Επιχείρησε μάλιστα να τα παρουσιάσει ως παρέκκλιση από τη σωστή εφαρμογή αυτών των οδηγιών, αλλά και ως παρέκκλιση από τα ευρωπαϊκά δεδομένα, τη στιγμή που τα πολύνεκρα σιδηροδρομικά «ατυχήματα» αποτελούν κανονικότητα στην ΕΕ. Θυμίζουμε τους 101 νεκρούς μετά τον εκτροχιασμό τρένου στη Γερμανία το 1998, τους 31 νεκρούς μετά από σύγκρουση προαστιακού τρένου και τοπικού εξπρές στην Αγγλία το 1999, τους 80 νεκρούς μετά από εκτροχιασμό λόγω απουσίας συστήματος αυτόματης πέδησης στο τρένο στην Ισπανία το 2013, τους 12 νεκρούς στη μετωπική σύγκρουση τρένων το 2016 στη Νοτιοανατολική Γερμανία κλπ.

Ο αποπροσανατολισμός από τα αίτια της σύγκρουσης των τρένων και της φωτιάς που ακολούθησε συνοδεύεται από το συστηματικό αποπροσανατολισμό αναφορικά με τη διέξοδο από αυτήν την κατάσταση. Καταρχάς, όσον αφορά την ίδια την απεργία, πολλά αστικά κόμματα προσπάθησαν να την αποτρέψουν, με τις συνδικαλιστικές τους δυνάμεις μάλιστα στη ΓΣΕΕ να καταψηφίζουν την κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης στις 28 Φλεβάρη και να αναγκάζονται να ανασκευάσουν μόνο όταν συνειδητοποίησαν ότι η λαϊκή οργή θα τους άφηνε τελείως έκθετους. Αντίστοιχα, σε μια σειρά χώρους όπου έχουν δυνάμεις, μια σειρά συνδικαλιστικές δυνάμεις που πρόκεινται στον οπορτουνιστικό χώρο υπέσκαπταν εκ των έσω την απεργία δηλώνοντας ότι πρόσκειται για «τουφεκιά στον αέρα». Απέναντι σε αυτές τις λογικές, η στάση των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ήταν καθοριστική για την κήρυξη πανελλαδικής, πανεργατικής απεργίας στις 28 Φλεβάρη.

Αφότου δεν κατάφεραν να εμποδίσουν τον απεργιακό ξεσηκωμό, οι ίδιες δυνάμεις κάνουν μετά από την ηχηρή λαϊκή παρέμβαση μια σειρά κινήσεις εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και καναλιζαρίσματός της σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια. Τα κοινοβουλευτικά τερτίπια και η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση μομφής στην κυβέρνηση –την οποία θα στηρίξει το ΚΚΕ με τη δική του γραμμή– οι δήθεν «αντισυστημικές» λαϊκίστικες κραυγές προσωποπαγών κομμάτων «μίας χρήσης» που στοχοποιούν περιορισμένα συγκεκριμένες «παθογένειες», αλλά και τα συνθήματα μιας σειράς οπορτουνιστικών κομμάτων επιχειρούν –με διαφορετικούς το καθένα τρόπους– να αποτρέψουν τη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος και τη στοχοποίηση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Επιχειρούν να χαμηλώσουν τον πήχη της λαϊκής διεκδίκησης σε μία κυβερνητική εναλλαγή ή σε αλλαγές στο αστικό πολιτικό προσωπικό που, όπως έχει δείξει και η πολύτιμη ιστορική πείρα, δρουν σταθεροποιητικά στο σύστημα και τους θεσμούς του (π.χ. η επιχείρηση «καθαρά χέρια» στην Ιταλία, οι κυβερνήσεις της κάθαρσης στην Ελλάδα το ’89-’90).

Αντίθετα, το ΚΚΕ καλεί σε πολλαπλασιασμό των εστιών εργατικής-λαϊκής αντίστασης και στην εμβάθυνση της παρέμβασης του κινήματος σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Αντί να αγωνιά για την αποσταθεροποίηση και την αμφισβήτηση των αστικών θεσμών, τονίζει ότι η σταθερότητα του αστικού οικονομικού και πολιτικού συστήματος σημαίνει σταθερότητα της αντιλαϊκής πολιτικής, ενώ σημειώνει ότι η διέξοδος δεν μπορεί να είναι μέσα από αυτούς τους θεσμούς (αστική δικαιοσύνη, αστικές εκλογές κλπ.) αλλά ενάντια σε αυτούς.

Σε διεθνές επίπεδο, το τελευταίο διάστημα σημαδεύτηκε από γρήγορες και σύνθετες εξελίξεις στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, οι «τεκτονικές πλάκες» του οποίου σαφώς κινούνται έντονα κυοφορώντας μεγάλους «σεισμούς». Ο πολυεπίπεδος ανταγωνισμός ανάμεσα στα διάφορα ιμπεριαλιστικά κράτη και συμμαχίες μετατρέπει ολόκληρο τον πλανήτη σε ένα πραγματικό ναρκοπέδιο για τους λαούς. Τα παζάρια γύρω από τον πόλεμο της Ουκρανίας, το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία, το σχέδιο ξεριζωμού των Παλαιστινίων από τη Γάζα, οι ανοιχτές συγκρούσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και μια σειρά άλλες εξελίξεις δείχνουν ότι τα πράγματα αγριεύουν στην αρένα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Βαθαίνουν οι αντιθέσεις και μέσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, οι ενδοαστικές αντιθέσεις μέσα στις ΗΠΑ και εντός της ΕΕ.

Ξεκινώντας από τον πόλεμο στην Ουκρανία, το τελευταίο διάστημα έπεσε το «φύλλο συκής» που τόσο καιρό κρατούσαν οι διάφορες εμπλεκόμενες πλευρές προσπαθώντας να παρουσιάσουν τις δικές τους ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις με ιδεολογικά προσχήματα όπως «η προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας» από την πλευρά των δυτικών καπιταλιστικών δυνάμεων ή η «αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας» από την πλευρά της Ρωσίας και των συμμάχων της. Όλα αυτά τα προπαγανδιστικά προσχήματα, τα οποία αξιοποιήθηκαν σε άλλες φάσεις από όλα τα εμπλεκόμενα κράτη για την απόσπαση της λαϊκής συναίνεσης στην πάλη για το μοίρασμα της ιμπεριαλιστικής λείας, έδωσαν τη θέση τους στο ακόνισμα των μαχαιριών για τον πλούτο της Ουκρανίας. Οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν και στον πιο δύσπιστο ότι οι αιτίες αυτού του πολέμου βρίσκονται, όπως είχε ξεκαθαρίσει το ΚΚΕ από την αρχή του πολέμου, σε πιο «ταπεινές» επιδιώξεις, μεταξύ των οποίων και η αξιοποίηση του μεγάλου φυσικού και ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας, πρώτ’ απ’ όλα των σπάνιων γαιών της, οι μισές από τις οποίες βρίσκονται στα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη, ενώ οι άλλες μισές στην υπόλοιπη χώρα.

Ενδεικτική είναι η δήλωση του Αμερικανού γερουσιαστή Lindsey Graham, σύμφωνα με την οποία: «Αυτός ο πόλεμος γίνεται για το χρήμα (…). Η Ουκρανία είναι η πλουσιότερη χώρα στην Ευρώπη σε σπάνιες γαίες, με αξία από δύο ως επτά τρισεκατομμύρια δολάρια (…). Έτσι, ο Ντόναλντ Τραμπ θα κάνει μία συμφωνία για να πάρουμε τα χρήματά μας πίσω, να πλουτίσουμε με σπάνια ορυκτά.»

Αυτήν την περίοδο, οι εξελίξεις επικεντρώνονται γύρω από τη σύναψη σχετικής «συμφωνίας ειρήνης». Οι ΗΠΑ διαπραγματεύονται πλέον άμεσα με τη Ρωσία για τους όρους αυτής της συμφωνίας, ενώ ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η σύγκρουση του Τραμπ με τον Ζελένσκι κατά την επίσκεψη του τελευταίου στις ΗΠΑ για την υπογραφή συμφωνίας, η οποία φυσικά δεν έλαβε χώρα.

Αναφορικά με τους όρους αυτής της κυοφορούμενης συμφωνίας, αυτή φέρεται να προβλέπει τη δημιουργία ενός «κοινού Ταμείου» ΗΠΑ-Ουκρανίας, στο οποίο η Ουκρανία θα συνεισφέρει το 50% των εσόδων από τη «μελλοντική νομισματική αξιοποίηση» των κρατικών ορυκτών πόρων, συμπεριλαμβανομένων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και των σχετικών υποδομών και logistics.

Η νέα προσέγγιση της κυβέρνησης των ΗΠΑ εκφράστηκε και στην πρόσφατη επεισοδιακή συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με τις ΗΠΑ να καταψηφίζουν το ευρωπαϊκό ψήφισμα που ζητούσε την άμεση αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από την Ουκρανία, καταθέτοντας δικό της ψήφισμα που δεν ανέφερε τη Ρωσία ως επιτιθέμενη χώρα, ενώ μιλούσε για «απώλεια ζωών και από τις δύο πλευρές». Τελικά, στη Γενική Συνέλευση πέρασε αρχικά το αμερικανικό ψήφισμα, αλλά στη συνέχεια πέρασαν τρεις τροπολογίες από ευρωπαϊκές χώρες που χαρακτήριζαν τη Ρωσία ως εισβολέα. Λίγες ώρες αργότερα, όμως, η σύγκρουση μεταφέρθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ όπου τελικά ψηφίστηκε το αμερικανικό ψήφισμα. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Γ. Γεραπετρίτης συμμετείχε στη σχετική συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ψηφίζοντας «αποχή».

Οι ευρωπαϊκές χώρες από την πλευρά τους πιέζουν για βαθύτερη εμπλοκή στον πόλεμο στο πλευρό της Ουκρανίας, με τη Γαλλία και τη Βρετανία να πρωταγωνιστούν σε αυτήν την επικίνδυνη για τους λαούς κατεύθυνση. Αφότου επισκέφτηκαν τον Τραμπ στο Λευκό Οίκο, συγκάλεσαν την πολεμική σύνοδο του Λονδίνου, η οποία κατέληξε σε πολεμικές ιαχές για την αύξηση της στήριξης της Ουκρανίας και την περαιτέρω αύξηση των πολεμικών δαπανών στην Ευρώπη, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η όποια συμφωνία πρέπει να έχει την «υποστήριξη των ΗΠΑ». Όσον αφορά τη Γερμανία, στη σχετική παρέμβασή του αμέσως μετά την επικράτησή του στις εκλογές, ο πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών, Φρ. Μερτς, συντάχτηκε ουσιαστικά με τη Γαλλία και τη Βρετανία, τονίζοντας την ανάγκη τα ευρωπαϊκά κράτη να αυξήσουν τη στήριξή τους στην Ουκρανία, ακόμα και χωρίς τη στήριξη των ΗΠΑ.

Η Ρωσία, από την πλευρά της, παρεμβαίνει στις διαπραγματεύσεις ιεραρχώντας τη διασφάλιση των κατακτημένων ουκρανικών εδαφών και την αποτροπή της εισόδου της χώρας στο ΝΑΤΟ. Ο Ρώσος Πρόεδρος έχει ρίξει μάλιστα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και τη συνεργασία με τις ΗΠΑ για την παραγωγή σπάνιων γαιών, αλλά και τη συνέχιση της πώλησης αλουμινίου στις ΗΠΑ.

Στο φόντο αυτών των παζαριών για τη σύναψη ιμπεριαλιστικής ειρήνης, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Κομισιόν και ο ΟΗΕ ανέφεραν πως θα χρειαστούν πάνω από 524 δισ. δολάρια στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.

Στη Μέση Ανατολή, τώρα, συνεχίζεται η προώθηση του σχεδίου ΗΠΑ - Ισραήλ για ολοκλήρωση της εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων της Γάζας, μετά από 15 μήνες δολοφονικών ισραηλινών επιθέσεων με ευρωατλαντική στήριξη, διά του μαζικού ξεριζωμού τους από την κατεχόμενη πατρίδα τους και της «μετεγκατάστασής» τους στην Αίγυπτο, στην Ιορδανία ή σε κάποια άλλη κοντινή ή μακρινή χώρα.

Το συμπλήρωμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της στροφής την πολεμική οικονομία είναι η όξυνση του διεθνούς εμπορικού πολέμου μέσω της αύξησης των δασμών. Βασιζόμενος στη σημαντική αύξηση των δασμών τα προηγούμενα χρόνια, ο Τραμπ ανακοίνωσε την επιβολή νέων δασμών στους τρεις βασικούς εμπορικούς εταίρους του, συγκεκριμένα 25% στα περισσότερα αγαθά που εισάγονται στις ΗΠΑ από Μεξικό και Καναδά και την αύξηση κατά 10% των δασμών για τα εμπορεύματα που εισάγονται από την Κίνα. Ταυτόχρονα, ανακοίνωσε ότι επεξεργάζεται την επιβολή αντίστοιχων δασμών στα προϊόντα που εισάγονται από την ΕΕ. Ο σύμβουλος εμπορίου του Τραμπ, Ρ. Λάιτθιζερ, «μαρτύρησε» τη σύνδεση ανάμεσα στον εμπορικό πόλεμο και την πάλη για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη σύνδεση ανάμεσα στους οικονομικούς και τους στρατιωτικούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς:

«…πώς θα διεξαγάγουμε έναν πόλεμο, αν ποτέ κληθούμε να διεξαγάγουμε έναν πόλεμο με την Κίνα, όταν εκείνη είναι στη σημερινή κατάσταση τέσσερις φορές πιο ικανή να μπορεί να παράγει όσα χρειάζονται για έναν πόλεμο; (…) Η Κίνα κατά τη γνώμη μου αποτελεί υπαρξιακή απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ένας πολύ, πολύ ικανός αντίπαλος.»

 

Το παρόν τεύχος της ΚΟΜΕΠ περιλαμβάνει:

– Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη 2025.

– Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Η πορεία της ιδεολογικής δουλειάς απ’ το 21ο στο 22ο Συνέδριο. Αποτελέσματα, συμπεράσματα και σχεδιασμός για την αναβάθμιση της καθοδηγητικής δουλειάς.

– Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ: Η πορεία της κομματικής οικοδόμησης από το 21ο στο 22ο Συνέδριο του Κόμματος.

 

Στην ενότητα 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ

– Β. Ι. Λένιν: Οργάνωση εργατών και οργάνωση επαναστατών.

– Όροι για την παραδοχή των κομμάτων στην Κομμουνιστική Διεθνή.

– Ομιλία του Κύριλλου Παπασταύρου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Επίκαιρα διδάγματα για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ταξική πάλη». Αναδεικνύει την επικαιρότητα της λενινιστικής διδασκαλίας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Τονίζει το περιεχόμενο και τη σημασία της πρωτοπόρας δράσης των κομμουνιστών σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας.

– Ομιλία του Κωστή Μπορμπότη, μέλους της ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Ο Λένιν στην Ελβετία - Στιγμιότυπα από την επαναστατική ζωή και δράση στην παρανομία και την πολιτική προσφυγιά». Στέκεται σε μια όχι πολύ γνωστή περίοδο της ζωής και της δράσης του Β. Ι. Λένιν στην παρανομία. Τονίζει τη σημασία, σε αυτές τις συνθήκες, της μελέτης για τον ιμπεριαλισμό και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, της αμείλικτης αντιπαράθεσης με τον οπορτουνισμό για τα καθήκοντα και το ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος.

 

Στην ενότητα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΑ

Από το επιστημονικό συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα «Η λογοτεχνία στα χρόνια της θύελλας (1940-1950)»:

– Την εναρκτήρια ομιλία της Ελένης Μηλιαρονικολάκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ. Εστιάζει στην ανάδειξη των δεσμών της λογοτεχνίας με την Ιστορία, που για πρώτη φορά τη δεκαετία 1940-1950 αναπτύσσονται σε τόσο μεγάλη έκταση. Ταυτόχρονα φωτίζει τη σκληρή διαπάλη ανάμεσα στην αστική και στην κομμουνιστική διανόηση σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας, την ιδιαίτερη προσφορά των ΕΑΜικών λογοτεχνών της περιόδου, αλλά και του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα.

– Την εισηγητική ομιλία του Φάνη Παρρή, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Το λαϊκό κίνημα στα χρόνια της θύελλας», εκ μέρους του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Στέκεται στα μεγάλα γεγονότα της δεκαετίας 1940-1950, τον ανειρήνευτο χαρακτήρα της ταξικής πάλης ανάμεσα στην εργατική και την αστική τάξη. Αναδεικνύει την εμφάνιση και το ρόλο λαϊκών θεσμών, μέσα από την παρέμβαση και τη δράση του Κόμματος, που απέδειξαν τη δύναμη του λαϊκού παράγοντα απέναντι σε ένα φαινομενικά ανίκητο αντίπαλο. Τονίζει τη σημασία σε αυτές τις συνθήκες της επαναστατικής ετοιμότητας από το Κουμμουνιστικό Κόμμα για να ανοίξει ο δρόμος της κοινωνικής απελευθέρωσης.

 

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

«Ντοκουμέντα Συμμαχικών Διασκέψεων του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Γιάλτα - Μόσχα - Τεχεράνη - Πότσνταμ». Η βιβλιοπαρουσίαση εστιάζει στον Πρόλογο της έκδοσης με την υπογραφή του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Τονίζει τη σημασία του, συνοψίζοντας γεγονότα μιας ολόκληρης περιόδου, απαντώντας σε κρίσιμα ερωτήματα όπως: Γιατί έγιναν εκείνες οι διασκέψεις; Τι συνέπειες είχαν για το διεθνές επαναστατικό κίνημα; Γιατί διαλύθηκε η Γ΄ Διεθνής στην καρδιά του πολέμου; Τι ρόλο παίζει τελικά η θεωρία μας στην αντιμετώπιση κάθε φορά μιας εξέλιξης, έτσι που να μην ξεστρατίζουμε, να μη χάνουμε τον κύριο στόχο, την ανατροπή, την εκμετάλλευση των αντιθέσεων των καπιταλιστών προς το συμφέρον της επανάστασης;

 

Τέλος, στο παρόν τεύχος δημοσιεύονται τα Κομματικά Ντοκουμέντα την περίοδο από 21.12.2024 έως 6.3.2025.