Τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές έμεναν λίγες μέρες για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 8ης Οκτώβρη. Σε όλη την Ελλάδα τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ, οι χιλιάδες αγωνιστές που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δίνουν μια μεγάλη μάχη να δυναμώσει η εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση στις Περιφέρειες και στους δήμους απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των υπόλοιπων κομμάτων που, είτε ως διοικήσεις σε δήμους και Περιφέρειες είτε ως μέλη δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, στηρίζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τις κατευθύνσεις της ΕΕ που τσακίζουν λαϊκές ανάγκες και δικαιώματα.

Η μάχη αυτή για την εκλογική άνοδο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δίνεται σε συνθήκες που ξεδιπλώνεται ήδη η αντιλαϊκή επίθεση από την κυβέρνηση με μπαράζ νομοσχεδίων και μέτρων για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ενώ πολλαπλασιάζονται τα σημάδια μιας ακόμα καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Δίνεται σε μια περίοδο που αυξάνεται η πιθανότητα ύφεσης στην Ευρωζώνη, με τον ΟΟΣΑ σε νέα έκθεσή του να προβλέπει ότι η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας θα επιβραδυνθεί το 2024 στο 2,7%, έπειτα από το 3% που αναμένεται για φέτος. Για την Ευρωζώνη προβλέπει σημαντική επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης από 3,4% το 2022 σε 0,6% φέτος. Για τη Γερμανία προβλέπει συρρίκνωση 0,2% φέτος, ουσιαστικά βρίσκεται ήδη σε φάση ύφεσης. Ταυτόχρονα, διατηρούνται η ακρίβεια, οι υψηλές τιμές, διαμορφώνοντας μια κατάσταση που προσεγγίζει το στασιμοπληθωρισμό, ενώ, στα μέσα Σεπτέμβρη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ανακοίνωσε τη δέκατη κατά σειρά αύξηση των επιτοκίων της, με το βασικό επιτόκιο να διαμορφώνεται πλέον στο 4%, ξεπερνώντας το επίπεδο που ήταν το 2001, επιβαρύνοντας κι άλλο τα λαϊκά στρώματα που έχουν στεγαστικό ή καταναλωτικό δάνειο.

Αρνητικά σημάδια καταγράφονται και στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της γενικότερης επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξης του παγκόσμιου ΑΕΠ και του όγκου του διεθνούς εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών. Στις εκθέσεις των διεθνών οίκων για την οικονομία των ΗΠΑ επισημαίνονται η εκτίναξη του δημόσιου χρέους που ξεπέρασε τα 31,5 τρισ. δολάρια και το 120% του ΑΕΠ, η αρνητική επίδραση της αύξησης των επιτοκίων, οι αυξανόμενες πιέσεις στον τραπεζικό τομέα, ενώ από το καλοκαίρι ο οίκος «Fitch» υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα των ΗΠΑ και ο οίκος «Μoody’s» υποβάθμισε μεσαίες αμερικανικές τράπεζες και έθεσε σε παρακολούθηση ορισμένες μεγάλες.

Σε αυτό το έδαφος, κλιμακώνεται και ο «οικονομικός πόλεμος» μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων, με πρωταγωνιστές ΗΠΑ και Κίνα σε όλα τα επίπεδα: στο Εμπόριο, στην Ενέργεια, στην Τεχνητή Νοημοσύνη και γενικά στις τεχνολογίες αιχμής, στον έλεγχο των σπάνιων γαιών. Ήδη ΗΠΑ, ΕΕ και Ιαπωνία έχουν επιβάλει περιορισμούς στις εξαγωγές τεχνολογίας στην Κίνα που αφορούν τα μικροτσίπ, ενώ η Κίνα έχει περιορίσει τις εξαγωγές στην Ευρώπη βασικών μετάλλων για την «πράσινη μετάβαση» (γάλιο, γερμάνιο).

Την ίδια στιγμή, σε διεθνές επίπεδο με γρήγορους ρυθμούς κλιμακώνεται η αντιπαράθεση, στο έδαφος της ιμπεριαλιστικής πολεμικής σύγκρουσης ΗΠΑ - ΕΕ με τη Ρωσία στην Ουκρανία. Ήδη από την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία οι ΗΠΑ έχουν αποστείλει πάνω από 44 δισεκατομμύρια ευρώ βοήθεια, ενώ ΕΕ - κράτη-μέλη και ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν εκταμιεύσει πάνω από 81 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η συμφωνία ΗΠΑ και Ουκρανίας για κοινή παραγωγή όπλων κατά την πρόσφατη επίσκεψη Ζελένσκι στις ΗΠΑ, σε συνέχεια αντίστοιχων συμφωνιών της Ουκρανίας με ευρωπαϊκές βιομηχανίες όπλων (όπως η βρετανική ΒΑΕ Systems και η γερμανική Rheinmetal), η αποστολή νέων πακέτων στρατιωτικής, οικονομικής κλπ. βοήθειας, η απόφαση για αποστολή όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου αλλά και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς από τις ΗΠΑ αποτυπώνουν τη γρήγορη προετοιμασία σε παγκόσμιο επίπεδο και έναν συνεχιζόμενο, μακρόχρονο και με πιθανότητα άμεσης επέκτασης ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ήδη είναι σε εξέλιξη η προσπάθεια από πλευράς της Ουκρανίας για ανακατάληψη εδαφών, με χτυπήματα με drone τόσο σε Κριμαία –και πρόσφατα στο αρχηγείο της Μαύρης Θάλασσας στη Σεβαστούπολη– όσο και σε περιοχές της Ρωσίας, μέχρι και τη Μόσχα.

Αντίστοιχη προετοιμασία πραγματοποιείται με γρήγορους ρυθμούς και από την πλευρά Ρωσίας και Κίνας. Η Ρωσία εξήγγειλε τη χρηματοδότηση του στρατιωτικού της προγράμματος με το μεγαλύτερο ποσό που έχει διαθέσει τα τελευταία χρόνια. Στα μέσα Σεπτέμβρη πραγματοποιήθηκε επίσημη επίσκεψη του ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν στη Μόσχα, όπου συμφώνησαν σε ενίσχυση της αμοιβαίας συνεργασίας σε πολλά επίπεδα. Την ίδια περίοδο, πραγματοποιήθηκε επίσημη επίσκεψη του Προέδρου της Συρίας Άσαντ στο Πεκίνο, την πρώτη μετά από είκοσι χρόνια, ενώ προχωράνε σταθερά οι συζητήσεις Κίνας και Τουρκίας για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Ανατολική Θράκη.

Σημαντική εξέλιξη αποτελεί η Σύνοδος Κορυφής της ομάδας των BRICS στη Νότια Αφρική στα τέλη Αυγούστου, όπου τέθηκαν στο επίκεντρο η διεύρυνσή τους (με 24 κράτη να έχουν ζητήσει ήδη να γίνουν μέλη), η ισχυροποίηση της νέας Αναπτυξιακής Τράπεζάς τους, ο περιορισμός της ισχύος του δολαρίου στο διεθνές εμπόριο και ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος. Βέβαια, εκφράστηκαν και αντιθέσεις εντός της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, καθιστώντας επισφαλή την πρόβλεψη για το πόσο γρήγορα μπορεί να εξελιχτεί σε ένα πιο συνεκτικό σχήμα, αφού αυτές εκφράζονται κυρίως από την Κίνα και την Ινδία, με την τελευταία να αντιδρά στη δημιουργία ενιαίου εναλλακτικού νομίσματος στον αντίποδα του δολαρίου, όπως επιδιώκουν Ρωσία και Κίνα.

Την ίδια στιγμή οι εξελίξεις σε μια σειρά χώρες σε όλο τον κόσμο αποτυπώνουν την προσπάθεια ενίσχυσης των εκατέρωθεν στρατοπέδων. Είναι ενδεικτικά το στρατιωτικό πραξικόπημα στο Νίγηρα και η πρόσφατη απόφαση για αποχώρηση των 1.500 Γάλλων στρατιωτών και του συνόλου του διπλωματικού προσωπικού, οι εξελίξεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ μετά τη στρατιωτική επίθεση του Αζερμπαϊτζάν με τη συμφωνία για εκεχειρία μετά από ρωσική διαμεσολάβηση και την ένταση των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στην Αρμενία, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας για ανάγκη προστασίας της ουγγρικής μειονότητας στην Ουκρανία, η αυξανόμενη ένταση στα Βαλκάνια, σε Κόσοβο, Βόρεια Μακεδονία και Βουλγαρία.

Η τάση για παγίωση της σύγκρουσης αποτυπώνεται και μέσα από παρεμβάσεις στο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο που καλούν την ουκρανική ηγεσία σε αναγνώριση των αποτελεσμάτων του πολέμου και παραχώρηση εδαφών από την Ουκρανία στη Ρωσία, ώστε να μπει η υπόλοιπη Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. Πρόταση που απορρίφθηκε άμεσα και από τις δυο πλευρές της σύγκρουσης, ενώ, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι ΗΠΑ, Βρετανία, ΕΕ «πολεμούν απευθείας» τη Ρωσία στην Ουκρανία.

Η δε αποχώρηση της Ρωσίας το καλοκαίρι από τη συμφωνία με τα σιτηρά, μετά τις ουκρανικές επιθέσεις με drones και πυραύλους σε στόχους στη Μαύρη Θάλασσα, έχει εντείνει την ανησυχία για την εκδήλωση παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης, με δεδομένο ότι η Ρωσία εξάγει δεκάδες εκατομμύρια τόνους σιτηρών σε ετήσια βάση. Αντίστοιχα, οξύνονται και οι αντιθέσεις εντός ΕΕ στη βάση της αντιπαράθεσης για την απαγόρευση εισαγωγής ουκρανικών σιτηρών από κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, με χαρακτηριστικές τις απειλές της Πολωνίας για διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι πολυεπίπεδη και η εμπλοκή της ελληνικής αστικής τάξης προκειμένου να ενισχύσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή: Από την πολύμορφη στήριξη της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην Ουκρανία και τη συζήτηση για νέες ΝΑΤΟϊκές βάσεις στο Αιγαίο, μέχρι τη νέα απαράδεκτη συμφωνία ΕΕ - Ελλάδας - Τουρκίας για το Μεταναστευτικό και την επιταχυνόμενη συμφωνία για επικίνδυνες διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά και στην Ανατολική Μεσόγειο –όπως διαφαίνεται μετά και από την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στη Νέα Υόρκη– παρά τις απαράδεκτες δηλώσεις του τελευταίου για τις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου. Διευθετήσεις που όχι μόνο δε θα έχουν ως αποτέλεσμα την ειρήνη στην περιοχή, αλλά προϋποθέτουν και εγκυμονούν ακόμα περισσότερους κινδύνους για τους λαούς, σηματοδοτούν περαιτέρω ένταση των ανταγωνισμών για τον έλεγχο των αγορών, των πρώτων υλών, των δρόμων μεταφοράς. Ενώ η επιλογή του σημαιοφόρου στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, που επιδιώκει η κυβέρνηση και στηρίζουν ουσιαστικά τα υπόλοιπα κόμματα, καθιστούν τη χώρα μας στόχο αντιποίνων. Πόσο μάλλον που ήδη έχει εξαγγελθεί –σύμφωνα με δηλώσεις του υπ. Άμυνας– η παρουσία των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων «από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Αφρική» και μάλιστα με όρους «προληπτικής ανάσχεσης», μέσα από μια σειρά από συμφωνίες όπως «η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (MDCA) και η υπογραφή των δύο Τροποποιητικών Πρωτοκόλλων, η Συμφωνία για την εγκαθίδρυση Στρατηγικής Σχέσης με τη Γαλλία και τη Συνεργασία στην Άμυνα και την Ασφάλεια, η Δήλωση Κοινού Οράματος με τη Μεγάλη Βρετανία, οι Συμφωνίες με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, αλλά και τα βήματα συνεργασίας με πιο μακρινές, αλλά σημαντικές χώρες, όπως η Ινδία».

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης από τη ΔΕΘ και οι μέχρι τώρα νομοθετικές παρεμβάσεις πρέπει να σημάνουν συναγερμό για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αφού συνεπάγονται ένα νέο γύρο ακόμα πιο βάρβαρης επίθεσης στη ζωή και τα δικαιώματα του λαού, προκειμένου να στηριχτεί η καπιταλιστική κερδοφορία. Οι στόχοι που προβάλλονται για την προσέλκυση νέων επενδύσεων μέσα από την κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, την επιτυχή επαναδιαπραγμάτευση για την αύξηση της χρηματοδότησης από το Ταμείο Ανάκαμψης, προϋποθέτουν τη διατήρηση των ματωμένων πλεονασμάτων και θα σημάνουν για το λαό νέα φορολογική αφαίμαξη και νέες περικοπές στις κρατικές δαπάνες.

Οι εξαγγελίες για μείωση της φορολογίας και των εισφορών, επιδότηση της εργασίας για πρόσβαση σε πιο φθηνή εργατική δύναμη, «υπερεκπτώσεις» στις επενδύσεις, αφορούν τη στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Η ίδια κατεύθυνση υπηρετείται και από το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που καταργεί και τυπικά το οκτάωρο, εντείνει την καταστολή και την απαγόρευση των απεργιών, θεσμοθετεί τη 13ωρη εργάσιμη μέρα.

Αντίθετα, για τα λαϊκά στρώματα, συνεχίζεται η ακρίβεια στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, με τα μέτρα δήθεν στήριξης που εξαγγέλθηκαν να έχουν ήδη «εξαφανιστεί» λόγω του πληθωρισμού, να καταγράφονται ήδη νέες αυξήσεις στην Ενέργεια, να συνεχίζεται δηλαδή η μείωση του πραγματικού λαϊκού εισοδήματος. Ταυτόχρονα, επιδεινώνεται η κατάσταση με τις ελλείψεις στα νοσοκομεία σε συνθήκες νέας έξαρσης του κορονοϊού, παραμένουν τα τεράστια κενά σε υποδομές και δασκάλους για μία ακόμα σχολική χρονιά.

Στις παραπάνω κατευθύνσεις συνηγορούν και τα υπόλοιπα κόμματα που «καταλογίζουν» στην κυβέρνηση ότι δεν υλοποιεί αρκετά γρήγορα και ολοκληρωμένα τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις. Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη αποδείξει τη «χρησιμότητά» του στη στήριξη βασικών επιλογών της ΝΔ, από το νόμο για την ψήφο των αποδήμων μέχρι την ουσιαστική στήριξη στο απαράδεκτο αντεργατικό νομοσχέδιο, παρά τη μη υπερψήφισή του. Αντίστοιχα, με τη στάση τους στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα βάζουν εμπόδια στην οργάνωση των αγώνων, φτάνοντας στο σημείο, σε αγαστή συνεργασία με τις αντίστοιχες δυνάμεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, στη ΓΣΕΕ να καταψηφίσουν την πρόταση για κήρυξη απεργίας την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη.

Το τελευταίο διάστημα είναι σε εξέλιξη μια νέα διαδικασία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, με επίκεντρο τις διεργασίες στο ΣΥΡΙΖΑ. 
Όμως ούτε ο θόρυβος που σηκώθηκε με τη διεκδίκηση της ηγεσίας του 
ΣΥΡΙΖΑ από τον Στ. Κασσελάκη και την τελική επικράτησή του μέσα σε είκοσι μέρες με τη στήριξη ΜΜΕ, επιχειρηματικών ομίλων και άλλων ιδρυμάτων, πρεσβειών, ούτε οι θεωρίες για φαινόμενα «μεταπολιτικής» μπορούν να συγκαλύψουν:

– Τη στρατηγική σύγκλιση όλων των τάσεων στο ΣΥΡΙΖΑ στους βασικούς στόχους του κεφαλαίου για την «πράσινη μετάβαση», την απαρέγκλιτη υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ, τη στήριξη των σχεδιασμών των ΗΠΑ-
ΝΑΤΟ, με τις συνακόλουθες επικίνδυνες διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά, και των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης για ενίσχυση της θέσης της στην περιοχή. Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση υπέγραψε τρίτο μνημόνιο και εφάρμοσε και τα τρία τσακίζοντας τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα, προχώρησε με επιμονή τους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς στην περιοχή με τη Συμφωνία των Πρεσπών, ενισχύοντας με τη σειρά του τη λογική του «μικρότερου κακού», που όμως καρπώθηκε και η ΝΔ στις τελευταίες εκλογές. Αντίστοιχα η στάση του ως αντιπολίτευση, που στήριξε όλες τις στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης που έφερε ως νομοσχέδια η ΝΔ, φτάνοντας ακόμα και να ψηφίσει το 50% αυτών.

– Τη συμφωνία για εσωκομματικές 
διαδικασίες που θέλουν τα μέλη «followers», χωρίς οργανώσεις και πλαίσιο λειτουργίας, που γράφονται με ένα «κλικ» ανεξαρτήτως επιπέδου συμφωνίας και, πληρώνοντας δυο ευρώ, μπορούν να ψηφίζουν τον ηγέτη-σωτήρα. Διαδικασίες που έτσι κι αλλιώς ίσχυαν από τις προηγούμενες εκλογές στο ΣΥΡΙΖΑ, που εφαρμόζονται στη σοσιαλδημοκρατία διεθνώς και στην Ελλάδα «εγκαινιάστηκαν» από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Επομένως, η προσπάθεια να «αναβαπτιστεί» ο ΣΥΡΙΖΑ, με όλες τις πλευρές να διαγκωνίζονται ότι εκφράζουν είτε το νέο και το προοδευτικό είτε «τις ριζοσπαστικές παραδόσεις της Αριστεράς», σηματοδοτεί, μεταξύ άλλων, μια νέα προσπάθεια ενσωμάτωσης του λαού σε νέα κάλπικα διλήμματα, προκειμένου να αποσπάσουν όχι μόνο την ανοχή, αλλά και τη στήριξή του στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στις νέες βαριές θυσίες που του ετοιμάζουν ενόψει της εκδήλωσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Το τελευταίο δίμηνο ο λαός βρέθηκε για μία ακόμα φορά εκτεθειμένος απέναντι στα καιρικά φαινόμενα, να μετράει πληγές, χαμένες ζωές και κόπους μιας ζωής, χιλιάδες στρέμματα δάσους καμένα, χιλιάδες καλλιέργειες θαμμένες στη λάσπη.

Ένοχοι είναι η αστική πολιτική, το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις που στηρίζουν με όλους τους τρόπους την κερδοφορία του κεφαλαίου, που αντιμετωπίζει το δάσος, τη γη, την κατοικία ως εμπορεύματα για να κερδίζουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Είναι η πολιτική της «πράσινης μετάβασης» της ΕΕ, που «τρέχει» τα σχέδια «πράσινων» οικονομικών συμφερόντων, η πολιτική του «κόστους-οφέλους» προκειμένου να μη θίγονται τα «ματωμένα πλεονάσματα» και οι «αντοχές της οικονομίας».

Αναδεικνύεται ο σταθερός προσανατολισμός του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων να «θωρακίζουν» τα κέρδη για το κεφάλαιο, αφήνοντας απροστάτευτη την ανθρώπινη ζωή.

Τα εκατοντάδες χιλιάδες καμένα στρέμματα πολύτιμου δασικού πλούτου σε ένα μόνο καλοκαίρι, οι χιλιάδες θαμμένες κάτω από τη λάσπη καλλιεργήσιμες εκτάσεις δεν είναι «θύματα» της κλιματικής αλλαγής, όπως βολικά έσπευσε να «διαπιστώσει» η κυβέρνηση της ΝΔ.

Τα αναγκαία έργα πυροπροστασίας, αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής θωράκισης αντιμετωπίζονται ως «μη επιλέξιμο» κόστος από την πολιτική της ΕΕ που προκλητικά καλύπτει την εγκληματική αυτή πολιτική. Κυνικά ομολογείται στις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις σχετικά με τον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό ότι: «Τα κράτη-μέλη θα πρέπει να βασίζουν τις αξιολογήσεις, τους χάρτες και τα σχέδια σε κατάλληλες βέλτιστες πρακτικές και βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες, που δε συνεπάγονται υπερβολικό κόστος στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας», όπως και ότι «είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευτούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλαδή εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια), από το να προστατευτούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία (...) Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις που δε φαίνονται “δίκαιες”, αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους-οφέλους». Μάλιστα, σε αυτήν τη βάση δεν προχώρησαν ούτε τα έργα, ούτε καν οι ελάχιστες αποζημιώσεις που εξαγγέλθηκαν μετά τις καταστροφές των προηγούμενων χρόνων σε Εύβοια, Κρήτη, Έβρο, Μάνδρα, Καρδίτσα και αλλού.

Η ταξική αυτή πολιτική προάγει την «ατομική ευθύνη» και εξαντλείται στην αποστολή του 112. Με ευθύνη του κρατικού μηχανισμού έμειναν εκατοντάδες άνθρωποι στο έλεος της κακοκαιρίας για μέρες, χωρίς νερό, ρεύμα και φαγητό, αποκλεισμένοι στις ταράτσες των σπιτιών, χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη ούτε καν για τη λειτουργία των αντλιοστασίων με γεννήτριες στην περίπτωση διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος.

Αντίστοιχα, δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός για ουσιαστική ανακούφιση και στήριξη σε όσους έχασαν τους κόπους μιας ζωής, ούτε για προστασία του λαού απέναντι στο ενδεχόμενο εκδήλωσης μιας υγειονομικής κρίσης λόγω των νεκρών ζώων που παρέμεναν για μέρες εκτεθειμένα, των βοθρολυμάτων, του μολυσμένου Παγασητικού, ενώ πολλαπλασιάζονται καθημερινά τα κρούσματα γαστρεντερίτιδας και αναπνευστικών λοιμώξεων. Μάλιστα, με κυβερνητική απόφαση, αντί για την εξασφάλιση δωρεάν παροχής νερού, ορίστηκε ανώτατη τιμή στο –απαραίτητο στις πληγείσες περιοχές– εμφιαλωμένο νερό στα 2,5 ευρώ. Ταυτόχρονα, οι εργατικές-λαϊκές οικογένειες σε όλη τη χώρα βρίσκονται ήδη αντιμέτωπες με νέες ανατιμήσεις, στη βάση και των τεράστιων καταστροφών στην αγροτική παραγωγή και των μεγάλων ελλείψεων σε βασικά είδη διατροφής που επίκεινται το επόμενο διάστημα.

Όμως, ο λαός έδειξε για μία ακόμα φορά τη δύναμή του με τη συγκλονιστική αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε στη Θεσσαλία, με το ότι ρίχτηκε από την πρώτη στιγμή στη μάχη της πυρόσβεσης. Ήταν η πάλη του λαού στη Θεσσαλία, στον Έβρο, στην Αττική, στη Ρόδο και στην Κέρκυρα που έσωσε ό,τι μπορούσε να διασωθεί, που πρόσφερε ουσιαστική βοήθεια σε όσους έχασαν τα σπίτια, τις δουλειές και τις καλλιέργειές τους.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα μπορούν να ορθώσουν ανάστημα και να χαλάσουν τα σχέδια του κεφαλαίου, που με τις τοπικές Αρχές που θα προκύψουν από τις εκλογές του Οκτώβρη θα επιδιώξει τη γρήγορη υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής και σε τοπικό επίπεδο. Μάλιστα, η στρατηγική σύμπλευση ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ αποκαλύπτεται για μία ακόμη φορά μπροστά στις επερχόμενες τοπικές εκλογές, όπου, είτε επίσημα είτε ανεπίσημα, στηρίζουν τους ίδιους υποψηφίους, ακόμα και με δηλωμένη ανοιχτά την πρόθεση απ’ όλους να στηρίξουν τον ίδιο υποψήφιο στο β΄ γύρο των δημοτικών εκλογών στην Πάτρα απέναντι στην αγωνιστική δημοτική Αρχή της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Όπως αναφέρει και το Κάλεσμα της ΚΕ για τις τοπικές - περιφερειακές εκλογές του 2023: «Απέναντι σε μια Τοπική Διοίκηση που ως μηχανισμός του αντιλαϊκού αστικού κράτους προωθεί την πολιτική σε βάρος του, ο εργαζόμενος λαός έχει ανάγκη από εκλεγμένους που αμφισβητούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων. Εκλεγμένους που πρωτοστατούν στη λαϊκή πάλη, που καλούν κάθε εργαζόμενο να κάνει κριτήριό του τις σύγχρονες ανάγκες του, που δε συναντιούνται πουθενά με τα θέλω των καπιταλιστών. Να ανεβάσει την απαιτητικότητά του για όλα όσα μπορεί και πρέπει να απολαμβάνει ως αποτέλεσμα του μόχθου του. Σήμερα υπάρχει μεγάλη πλέον πείρα και ο κάθε λαϊκός άνθρωπος μπορεί να δει καθαρά ότι, για να ζήσει στο ύψος των σύγχρονων δυνατοτήτων που δίνει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, απαιτείται σύγκρουση, οργάνωση και συλλογική διεκδίκηση. Γιατί αυτό που καθημερινά επιβεβαιώνεται είναι ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, βαδίζοντας στο δρόμο της ανατροπής. Σε αυτόν το δρόμο έχει αποδειχτεί ότι μπορεί να μπει φρένο, ακόμα και να αποσπαστεί οποιοδήποτε θετικό μέτρο για τους εργαζόμενους. Μόνο έτσι μπορεί να σταθεί ο λαός απέναντι στη σημερινή και οποιαδήποτε αυριανή κυβέρνηση: Μαζί με το ΚΚΕ, με τους συνδυασμούς της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, για να μη μετράει άλλα χαμένα χρόνια για τα λαϊκά συμφέροντα σε κάθε δήμο, σε κάθε Περιφέρεια.»

Το τεύχος αυτό της ΚΟΜΕΠ περιλαμβάνει:

– Το Κάλεσμα της ΚΕ για τις τοπικές - περιφερειακές εκλογές 2023.

Αφιέρωμα στον «ψηφιακό μετασχηματισμό» με άρθρα:

– Του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ, με τίτλο «Ψηφιακός μετασχηματισμός: Για τα κέρδη του κεφαλαίου ή για τις ανάγκες του λαού;» αναδεικνύει τα κρίσιμα ζητήματα γύρω από τη συζήτηση για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους και της οικονομίας και ανοίγει τον προβληματισμό για την επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης που είναι σε εξέλιξη. Απέναντι στην προσπάθεια να εμφανιστεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός ως ταξικά ουδέτερος, προς όφελος όλων των πολιτών, το άρθρο αποκαλύπτει τον ταξικό χαρακτήρα του, τη στήριξη στους στόχους, στην αποστολή του κράτους εντός του οποίου εφαρμόζεται. Μέσα από πλήθος παραδειγμάτων, όπως στην υγεία, στις τράπεζες, στη δικαιοσύνη, αποδεικνύεται ότι το «ψηφιακό» αστικό κράτος υπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα της αστικής τάξης, στηρίζει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία της, θωρακίζει τη σταθερότητα του καπιταλιστικού συστήματος ενισχύοντας την καταστολή και τη χειραγώγηση, όπως αντίστοιχα και η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης. Την ίδια στιγμή αναδεικνύονται οι δυνατότητες από την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης για την πραγματική ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών στο πλαίσιο της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού.

– Του Γρηγόρη Λιονή, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής του Τμήματος Οικονομίας, με τίτλο «“Έξυπνες Πόλεις”»: Εργαλείο στην υπηρεσία της καπιταλιστικής ανάπτυξης». Το άρθρο αποτυπώνει κριτικά βασικές πλευρές της ευρωενωσιακής πολιτικής για την προώθηση των «έξυπνων πόλεων» σε σχέση και με τη στρατηγική της «πράσινης ανάπτυξης». Στέκεται σε βασικές πλευρές αυτής της πολιτικής στην Ελλάδα, καθώς και τις συνέπειές της για τα λαϊκά στρώματα, με ιδιαίτερη σημασία μπροστά και στις τοπικές εκλογές του Οκτώβρη, όπου από τα αστικά επιτελεία τίθεται ως βασικός στόχος η προώθηση των «έξυπνων πόλεων».

– Της Όλγας Κολιούση, μέλους του Τμήματος Οικονομίας, με τίτλο «Ψηφιακά Κέντρα Δεδομένων. Τα διυλιστήρια της πληροφορίας». Το άρθρο αναδεικνύει τις κατευθύνσεις και τους σχεδιασμούς που είναι σε εξέλιξη για την υλοποίηση των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης για μετατροπή της χώρας σε «επικοινωνιακό κόμβο». Αποτυπώνει τις βασικές συνέπειες για τους εργαζόμενους και το λαό, με έμφαση στα ψηφιακά κέντρα δεδομένων και το ρόλο τους, σε συνδυασμό με τους συνολικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.

Στην ενότητα «Οικονομία-Πολιτική»:

– Το άρθρο του Τμήματος ΕΒΕ της ΚΕ του ΚΚΕ με τίτλο «Τάσεις και μεταβολές στον κλάδο του εμπορίου υπό το πρίσμα της αυτοαπασχόλησης. Η πολιτική αστικών κυβερνήσεων - ΕΕ. Εκτιμήσεις και οι θέσεις του ΚΚΕ», το οποίο προσφέρει χρήσιμα συμπεράσματα για την παρέμβαση του Κόμματος στον κλάδο του εμπορίου. Η μελέτη αναδεικνύει τις πρόσφατες –μετά την πανδημία– εξελίξεις στον κλάδο του εμπορίου, με έμφαση στην εξέλιξη της αυτοαπασχόλησης. Συμβάλλει στην κατανόηση της επίδρασης του ηλεκτρονικού εμπορίου στην αυτοαπασχόληση, της έντασης του κρατικού ελέγχου μέσα από την ψηφιοποίηση και την υποχρεωτική τήρηση ηλεκτρονικών βιβλίων (my data), τις αρνητικές συνέπειες για τους αυτοαπασχολούμενους και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις από τον ψηφιακό μετασχηματισμό που προωθείται με γρήγορους ρυθμούς στον κλάδο.

Στην ενότητα «Διεθνή»:

– Το άρθρο του Άρη Ευαγγελίδη, μέλους του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Η κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και του αντικομμουνισμού από τη σοσιαλδημοκρατία στη Βενεζουέλα» φωτίζει το χαρακτήρα της λεγόμενης Μπολιβαριανής διαδικασίας, συμβάλλει στην εξαγωγή πολύτιμων συμπερασμάτων από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων και του επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας και διεθνώς. Αναδεικνύει βασικές πλευρές για την ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Βενεζουέλα, την εξέλιξη της σοσιαλδημοκρατίας, το ρόλο της σε κυβερνητικό επίπεδο και στον κρατικό μηχανισμό, αφενός για τη στήριξη της εγχώριας αστικής τάξης, αφετέρου για τη χειραγώγηση των εργατικών-λαϊκών μαζών μέσα και από αντιιμπεριαλιστική συνθηματολογία και τα περί «Σοσιαλισμού του 21ου αιώνα». Ιδιαίτερα τονίζεται ο ρόλος της στην επίθεση στο Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, καθώς και η ευρύτερη σημασία και απήχηση για το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα της μάχης που αυτό δίνει απέναντί της.

Στην ενότητα «Φιλοσοφία»:

– Το άρθρο του Δημήτρη Κοιλάκου, μέλους της ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο «Το φιλοσοφικό περιεχόμενο της διαπάλης για την ερμηνεία της κβαντομηχανικής: Μια απόπειρα διαλεκτικοϋλιστικής κριτικής (Α΄ μέρος)» θέτει στο επίκεντρο την ερμηνεία της κβαντομηχανικής, προσφέροντας τα κατάλληλα μεθοδολογικά εργαλεία. Αποτυπώνει εύληπτα τη φιλοσοφική διαπάλη στο έδαφος της ανάπτυξης της κβαντομηχανικής και τη σημασία του διαλεκτικού υλισμού για την ολοκληρωμένη προσέγγισή της.

Τέλος, στο παρόν τεύχος περιλαμβάνονται τα Κομματικά Ντοκουμέντα της περιόδου από 18.7.2023 έως 1.9.2023.